Δημοσίευση Η ΑΥΓΗ: 21 Αυγούστου 2016
Όταν, κάπου τη δεκαετία του '50, ο Αλμπέρ Καμύ δήλωνε πως «έπειτα από τόσα χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων είδα τόσα πράγματα, όσα γνωρίζω περί ηθικής και καθήκοντος μου τα έμαθε το ποδόσφαιρο», σίγουρα δεν είχε κατά νου το ελληνικό ποδόσφαιρο του 2016 και, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, ούτε το σκηνικό του παγκόσμιου βιομηχανοποιημένου ποδοσφαίρου του 21ου αιώνα.
Ωστόσο, αυτό το παγκόσμιο σκηνικό εξακολουθεί να είναι εντελώς διαφορετικό από το ελληνικό κακέκτυπό του. Η μετατροπή της μπάλας σε «βαριά βιομηχανία» της σόου μπίζνες, των χρηματιστηρίων και των εξωφρενικών ποσών που δαπανώνται στις μετεγγραφές μπορεί να μην ικανοποιεί τα εκατομμύρια αγνών φιλάθλων που συναντιούνται κάθε σαββατοκύριακο στα γήπεδα αναζητώντας παιδικές συγκινήσεις, ακόμα κι έτσι όμως απέχει παρασάγγας από την ελληνική πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που κινείται τυπικά στον ευρωπαϊκό αστερισμό των ποδοσφαιρικών ανωνύμων εταιρειών, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με αυτές και τους αυστηρούς κανόνες που έχουν θεσπιστεί παντού, από την Αγγλία και τη Γερμανία μέχρι τις εξίσου θερμές με μας Ιταλία και Ισπανία, χώρες που δεν δίστασαν να ρίξουν βαρύ τον πέλεκυ ακόμα και σε μεγάλα και λαοφιλή ονόματα όποτε διέγνωσαν στοιχεία ποδοσφαιρικής διαφθοράς.
Αντίθετα, στην περίπτωση της Ελλάδας έχουμε φτάσει να βλέπουμε πειθαρχικά όργανα χωρίς νόμιμη συγκρότηση, απουσία νομιμότητας στον ορισμό των διαιτητών, στρεβλώσεις στην ισονομία και τη διαφάνεια του παιχνιδιού που ξεπερνούν κάθε όριο. Άλλωστε, η ίδια η υπερκείμενη αρχή, η ΕΠΟ, είναι υπό αμφισβήτηση, καθώς ούτε ένα, ούτε δυο, αλλά έξι μέλη τής διοίκησής της έχουν παραπεμφθεί σε δίκη με τελεσίδικο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών για αδικήματα κακουργηματικού χαρακτήρα.
Εύλογα, λοιπόν, η κυβέρνηση, διά του αρμοδίου υφυπουργού της Στ. Κοντονή, θεωρεί επιβεβλημένο μονόδρομο την αναβολή αυτής που θα έπρεπε να είναι γιορτή για τα παιδιά και τους μεγαλύτερους: Την έναρξη του πρωταθλήματος. Ο μόνος τρόπος να ξεφύγει το ελληνικό ποδόσφαιρο από τη διεθνή ανυποληψία και τον χουλιγκανισμό που καλλιεργούν οργανωμένοι οπαδοί και συλλογικά έντυπα που υπακούουν σε ιδιοκτησίες, οι οποίες δεν ενδιαφέρονται ούτε για τις ομάδες ούτε καν για την απόκτηση υγιών κερδών από το άθλημα, είναι να υπάρξει επανεκκίνηση με κάθαρση σε όλα τα επίπεδα.