"Aυτό που φοβούνται είναι να μάθει αυτός ο λαός να διεκδικεί και να ελπίζει."
«Με τη θέληση του λαού μας θα ξανάρθω στο Σκοπευτήριο να υποκλιθώ και να δεσμευτώ, ότι θα τον κερδίσουμε τον πόλεμο.Τον μεγάλο αγώνα να ξαναφέρουμε σε αυτό το τόπο το δίκιο και τη προκοπή. Θα είναι μακρύ θα είναι δύσκολο το ταξίδι αλλά θα τα καταφέρουμε. Θέλουν τελειώσουν με την ελπίδα. Να τελειώσουν με το λαϊκό Όχι. Να ισοπεδώσουν το λαϊκό φρόνημα.» τόνισε στην αρχή της ομιλίας του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. "Aυτό που φοβούνται είναι να μάθει αυτός ο λαός να διεκδικεί και να ελπίζει."
Συνοψίζοντας το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλ. Τσίπρας είπε μια λέξη: Απελευθέρωση. "Απελευθέρωση από τον ολοκληρωτισμό που βασίζει την ανάπτυξη στη λιτότητα, στη φτώχεια, και στην εξαθλίωση των εργαζομένων. Απελευθέρωση επίσης από ένα κράτος εχθρικό για τον πολίτη και φιλικό για τα συμφέροντα και το ρουσφέτι. Απελευθέρωση των εργαζομένων από το σημερινό καθεστώς της δουλοπαροικίας, της μαύρης εργασίας, των αμοιβών πείνας, και από το φόβο της απόλυσης."
Πολίτες της Καισαριανής
Αισθάνομαι πιο δυνατός, και πιο σίγουρος, όταν βρίσκομαι κοντά σας.
Ανάμεσά σας.
Γιατί αυτή η γειτονιά, η γειτονιά σας, κράτησε σε δίσεκτα χρόνια αναμμένη τη σπίθα της πατρίδας.
Έγινε στόχος επιθέσεων, βομβαρδισμών, αγριότητας, από κατακτητές, ξένους προστάτες, και ντόπιους συνεργάτες, γιατί με τη στάση των ξεριζωμένων κατοίκων της, συμβόλιζε κάτι που ήθελαν να σβήσουν με κάθε τρόπο:
Την πίστη ότι χαμένοι αγώνες είναι μόνο εκείνοι που δεν δίνονται ποτέ.
Και γιατί εδώ, στα δικά σας μέρη, στο Σκοπευτήριο και στους δρόμους σας, η Ιστορία μιλάει τη γλώσσα της θυσίας.
Τη γλώσσα των απλών ανθρώπων, εκείνων που δεν δείλιασαν να δώσουν και τη ζωή τους για την ελευθερία, τη δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη.
Και θέλω να σας θυμίσω ότι το πρώτο πράγμα που έκανα αμέσως μετά τον όρκο μου ως πρωθυπουργός, ήταν να δώσω όρκο τιμής στους αγώνες και στους αγωνιστές που θυσιάστηκαν για αυτό το τόπο.
Ότι θα αγωνιστώ και εγώ και όλοι μας για να μη πάνε οι θυσίες τους χαμένες.
Για να μη γίνει η πρώτη κυβέρνηση της αριστεράς στο τόπο μικρή ιστορική παρένθεση.
Και να μην αφήσει πίσω της καταστροφή αλλά ένα στέρεο έδαφος και μεγάλες τομές μεγάλες αλλαγές για κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα, τη προκοπή.
Γι' αυτό επιτρέψτε μου σήμερα να σας δώσω μια και μόνο υπόσχεση.
Σε λίγες μέρες, με τη θέληση του λαού μας, θα ξανάρθω και πάλι.
Θα ξανάρθω να υποκλιθώ και να δεσμευτώ, ότι:
Θα το κερδίσουμε τον πόλεμο.
Τον μεγάλο αγώνα να ξαναφέρουμε σε αυτό το τόπο το δίκιο και τη προκοπή.
Θα είναι μακρύ θα είναι δύσκολο το ταξίδι αλλά θα τα καταφέρουμε.
Και άδικα σπαταλούν χρήμα, κόπο, φαιά ουσία, όλοι εκείνοι που συνωμοτούν, συκοφαντούν, εξαπατούν, με στόχο να μετατρέψουν σε σύντομη παρένθεση την πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς.
Φίλες και φίλοι
Μας λένε οι ένοχοι για το σημερινό δράμα των νέων, των άνεργων, των φτωχών, των απελπισμένων.
Η Νέα Δημοκρατία και η συμμαχία του Ναι σε Όλα:
Δεν μπορέσατε να κάνετε όσα υποσχεθήκατε.
Προσέξτε: Μας κατηγορούν εκείνοι που έχτιζαν τα τείχη της αδικίας, της φθοράς, της διαπλοκής, της αρπαχτής, για σαράντα χρόνια, ότι δεν μπορέσαμε να τα γκρεμίσουμε σε εφτά μήνες.
Μας λένε οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί των μνημονίων:
Δεν καταφέρατε να τα ξηλώσετε, όπως είχατε υποσχεθεί.
Μας κατηγορούν ότι δεν μπορέσαμε με την πρώτη σκληρή μάχη να γκρεμίσουμε το καθεστώς των μνημονίων, που εκείνοι για χρόνια έχτιζαν.
Εκείνοι θωράκισαν με νόμους και δρακόντειες δεσμεύσεις.
Εκείνοι έστησαν γύρω του μπλόκα της διαπλοκής, παγίδες του χρήματος, εκβιασμούς της πιστωτικής ασφυξίας.
Και κάπου εκεί η τραγωδία γίνεται και πάλι φάρσα.
Κάποτε κατηγορήθηκαν για προδοσία οι πατριώτες που αντιστάθηκαν στον κατακτητή.
Τώρα κατηγορούνται εκείνοι που αντιστάθηκαν στο καθεστώς του φόβου, της αδικίας, της φθοράς, τη διαπλοκής.
Γιατί αλήθεια όλη αυτή η επίθεση εναντίον μας;
Μια προφανής απάντηση είναι γιατί αλλοιώνοντας την αλήθεια πιστεύουν ότι θα πετύχουν την αντιδραστική παλινόρθωση που επιδιώκουν.
Αλλά δεν είναι μόνο γι' αυτό.
Είναι και γιατί θέλουν, όπως πάντα ήθελαν οι εκμεταλλευτές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, να σβήσουν τη σπίθα.
Να τελειώσουν με την ελπίδα.
Να τελειώσουν με το λαϊκό Όχι.
Να ισοπεδώσουν το λαϊκό φρόνημα.
Γιατί αυτό είναι που τους τρομάζει. Αυτό είναι που κινεί την πρόοδο. Αυτό είναι που αμφισβητεί την κυριαρχία τους.
Και ξέρουν ότι καρπός και παιδιά αυτού του φρονήματος είμαστε εμείς.
Αυτό το φρόνημα έστειλε τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση.
Αυτό το φρόνημα έστειλε αδιάβαστα τα σχέδιά τους στο δημοψήφισμα.
Κι αυτό το φρόνημα θα στείλει στα συρτάρια της ιστορίας όλο το παλιό στις εκλογές που έρχονται.
Και ας είναι ξεκάθαρο σε όλους.
Είμαστε πεισματάρηδες.
Δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω από όσα μας εμπνέουν και μας καθοδηγούν.
Θα δώσουμε τις μάχες μας με τόλμη, αλλά και με ευθύνη, με την καρδιά, αλλά και με το μυαλό, με επιθέσεις αλλά και με ελιγμούς, όμως ο στόχος παραμένει ο ίδιος.
Είμαστε πεισματάρηδες :
Το παλιό, το σάπιο, το τοξικό που έχτιζαν εκείνοι σαράντα χρόνια, εμείς, ο λαός και η κυβέρνηση της Αριστεράς, θα καταφέρουμε να το εξαφανίσουμε από το πρόσωπο της πατρίδας.
Αρκεί να είμαστε όρθιοι.
Αρκεί ο λαός να είναι όρθιος.
Γιατί σε τελική ανάλυση αυτό και μόνο αυτό φοβούνται:
Τον όρθιο λαό.
Για αυτό και θέλουν να εξαπατήσουν, να φοβίσουν, να διασπάσουν, και τελικώς να γονατίσουν.
Για να βάλουν πάλι πόδι στα παλιά τους μεγαλεία.
Στα μεγαλεία της Ζήμενς, των υποβρυχίων, της λίστας Λαγκάρντ, των κουμπάρων και των κολλητών.
Ας θυμηθούμε, συντρόφισσες και σύντροφοι, με ψυχραιμία και νηφαλιότητα, γιατί η μνήμη είναι κολώνα της κρίσης.
Ας θυμηθούμε μαζί.
Πώς, με πόση εμπάθεια και μανία, ο κύριος Μεϊμαράκης και οι εντιμότατοι φίλοι του δηλητηρίαζαν τους μήνες της σκληρής διαπραγμάτευσης όλη την Ελλάδα, από τα ΜΜΕ της διαπλοκής, με το φόβο, το Grexit και τους εκβιασμούς.
Ας θυμηθούμε,
Πώς, με πόση μανία και εμπάθεια, αντέδρασαν στο δημοψήφισμα που εμείς είχαμε την τόλμη να προκηρύξουμε, για να μπει ο λαός στη μάχη της διαπραγμάτευσης.
Ας θυμηθούμε Πως το κατάγγειλαν ως τυχοδιωκτισμό, και με ποια εκστρατεία τρόμου, στήριξαν το Ναι στους δανειστές.
Ας θυμηθούμε Πώς σε κάθε βήμα της διαπραγμάτευσης τάχθηκαν ανοιχτά όχι με τους εκπροσώπους της δικής τους πατρίδας, αλλά με τους εκπροσώπους των δανειστών.
Ας θυμηθούμε Πώς απαιτούσαν από μας όλοι τους, να υπογράψουμε αμετάφραστο ό,τι έβαζαν μπροστά μας οι δανειστές.
Και θέλω να ρωτήσω :
Υπάρχει κανείς έλληνας που να πιστεύει ότι αν έμενε στη διακυβέρνηση ο κος Σαμαράς ή αν ήταν στη θέση μου ο κος Μειμαράκης, θα έφερνε καλύτερη συμφωνία ;
Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι ο κος Μειμαράκης με τη στρατηγική του ΝΑΙ σε όλα, θα έφερνε καλύτερη συμφωνία ;
Αν υπάρχει ας βγεί να το πεί.
Ούτε ο ίδιος δε το ισχυρίζεται.
Και έχουν το θράσος, τώρα, να μας ζητούν και το λογαριασμό γιατί φέραμε μια συμφωνία δέκα φορές καλύτερη από εκείνη που οι ίδιοι θα έφερναν.
Να μας ζητούν τα ρέστα γιατί αντισταθήκαμε, γιατί ανατρέψαμε το σχέδιο της χρεοκοπίας και του Grexit.
Γιατί ματαιώσαμε το σχέδιο της παραδειγματικής τιμωρίας της χώρας, που πρόβλεπε την ολική καταστροφή των εργαζομένων, τη ληστεία όσων με ιδρώτα είχαν αποταμιεύσει λίγα χρήματα, την καταδίκη των συνταξιούχων, των μικρομεσαίων, της αγοράς.
Πολίτες της Καισαριανής
Εσείς, όλος ο ελληνικός λαός, θα κρίνει τις πράξεις μας τους δύσκολους και επικίνδυνους τελευταίους μήνες.
Θα κρίνει τη στάση της ΝΔ και των συμμάχων της, όπως και τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ και των συμμάχων του.
Θα κρίνει επίσης τη στάση εκείνων που αποφάσισαν την ανατροπή της κυβέρνησης από τα μέσα, αγνοώντας τις συνέπειες για τους εργαζόμενους και τη χώρα, εν ονόματι μιας ανιστόρητης συνέπειας.
Θα κριθούμε και πρέπει να κριθούμε αυστηρά όλοι.
Αλλά οι εκλογές δεν είναι μόνο ώρα της αποτίμησης και της κρίσης.
Είναι και ώρα της απόφασης για το ποιο δρόμο θα τραβήξει η χώρα.
Και με ποιον οδηγό.
Με όποιο κριτήριο κι αν ψηφίζουμε, ένα είναι το σίγουρο: Η λαϊκή ετυμηγορία αφορά στο αύριο.
Το αύριο που τα έργα του καθενός χτες καθορίζουν και προδιαγράφουν πολύ καλύτερα από τα λόγια του σήμερα.
Και επιτρέψτε μου εδώ να αναρωτηθώ:
Μπορούμε να εμπιστευτούμε για το αύριο τους αντιπροσώπους του χτες;
Το αύριο έχει ταυτότητα. Έχει στοιχεία που κανείς δεν μπορεί να παρακάμπτει με ρητορείες.
Και η Ελλάδα έχει πληγές που αιμορραγούν.
Τις ξέρουμε. Γιατί αιμορραγεί κάθε ελληνικό σπίτι, κάθε οικογένεια, κάθε νέος, εξαιτίας τους.
Είναι το κράτος της ταξικής μονομέρειας, της γραφειοκρατίας,
Το κράτος της απέχθειας για το νέο,
της αποθάρρυνσης της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας,
το κράτος του κομματισμού, της γραφειοκρατίας, του ρουσφετιού, των σκανδάλων.
Είναι η διαφθορά που έχει απλώσει τα πλοκάμια της σε όλη την ελληνική κοινωνία είτε ως λάδωμα, λαθρεμπόριο, κομπίνες, προμήθειες, εξαγορά από τα μεγάλα συμφέροντα, είτε ως φακελάκι από τα μικρομεσαία και τα μικρά.
Είναι η φοροδιαφυγή που δεν στερεί μόνο έσοδα για την ανανέωση των υποδομών, την προστασία των αδύναμων, την οικοδόμηση ενός στιβαρού κοινωνικού κράτους.
Αλλά και καταδικάζει σε αφαίμαξη τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους, όσους έχουν καταδικαστεί χρόνια και χρόνια σε ρόλο φορολογικού βαστάζου.
Είναι η διαπλοκή, που κλείνει κάθε πόρο της δημοκρατίας και της κοινωνίας.
Είναι ο αυταρχισμός, η ασυλία όσων έχουν τη δύναμη του χρήματος και της εξουσίας, η άνιση δικαιοσύνη.
Είναι τέλος η ύφεση, η ανεργία, το δράμα των νέων που δεν βλέπουν κανένα φως και παίρνουν το δρόμο τη ξενιτιάς.
Κι αυτή η σκληρή πραγματικότητα, θέτει σκληρά διλήμματα.
Και στις εκλογές καλείστε να απαντήσετε σε ένα καίριο ερώτημα:
Ποιον θα εμπιστευτείτε να παλέψει με το λαό, μαζί σας, μαζί με κάθε κοινωνική ομάδα, για να αρχίσει επιτέλους η αντίστροφη μέτρηση;
Εκείνους που μας έφεραν ως εδώ;
Εκείνους που άνοιξαν τις πληγές;
Εκείνους που υπάρχουν για να διαιωνίζουν τις πληγές, γιατί έτσι εξασφαλίζουν στους σπόνσορές τους εύκολο χρήμα και στον εαυτό τους εύκολες καρέκλες;
Θα ήταν αστείο, αν δεν ήταν τραγικό, έστω και να σκεφτεί κανείς μια τέτοια πιθανότητα.
Να εμπιστευτούμε, δηλαδή, τους λύκους να φυλάξουν τα πρόβατα
Να εμπιστευτούμε στους δεσμοφύλακες την απελευθέρωσή μας.
Στους κουμπάρους τη μάχη της κατά διαπλοκής.
Στους νόμιμους και ηθικούς τη μάχη κατά της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής.
Στους κολλητούς τη μάχη για την αλλαγή του κράτους.
Με όλους αυτούς, με το παλιό και φθαρμένο, ένα μόνο πρέπει να κάνουμε.
Και μπορούμε να το κάνουμε.
Να το αφήσουμε να πνιγεί στις αμαρτίες του.
Ή καλύτερα να το πνίξουμε στην κάλπη στις 20 του Σεπτέμβρη.
Για να ξεμπερδέψουμε μια και καλή μαζί του.
Γιατί για να κερδίσουμε το αύριο, πρέπει να τελειώσουμε με το χτες.
Πολίτες της Καισαριανής
Παρουσιαζόμαστε σήμερα μπροστά σας και μπροστά σε όλο τον ελληνικό λαό το ίδιο αποφασισμένοι να στηρίξουμε τις ριζικές αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η κοινωνία μας.
Το ίδιο μαχητικοί και αφοσιωμένοι στις ιδέες και στις αξίες που έρχονται από το βάθος της διαδρομής μας.
Αυτή τη φορά όμως και πιο έμπειροι, πιο σοφοί, πιο προσγειωμένοι.
Δεν ματώσαμε άδικα τους τελευταίους μήνες.
Αντιμετωπίσαμε τον Γολιάθ μέσα κι έξω από την Ελλάδα.
Τον μάθαμε καλύτερα.
Κατανοήσαμε ότι είναι ισχυρός, αλλά όχι πανίσχυρος.
Αντιμετωπίσαμε και τις δικές μας αδυναμίες.
Αλλά του καταφέραμε κι εμείς μερικά χτυπήματα.
Ηθικά και πολιτικά.
Δεν πήγε χαμένο ούτε το δικό σας Όχι, ούτε η μάχη της διαπραγμάτευσης.
Δεν πήγαν χαμένοι όμως ούτε οι μήνες της διακυβέρνησής μας.
Δώσαμε δείγματα γραφής μιας άλλης πολιτικής, ενός άλλου ήθους, μιας άλλης νοοτροπίας.
Δεν θα περιγράψω όσα κάναμε, παρά τις πρωτοφανείς δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε.
Ένα μόνο θα πω.
Όλα μα όλα τα πρώτα μέτρα που προλάβαμε και μπορέσαμε να πάρουμε έχουν φιλολαϊκό, προοδευτικό, δημοκρατικό, πρόσημο.
Από το άνοιγμα της ΕΡΤ μέχρι τις εκατό δόσεις.
Από το πρόγραμμα για την ανθρωπιστική κρίση, μέχρι την επαναπρόσληψη των κυνηγημένων.
Από το στοπ στις μαζικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, μέχρι το στοπ στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας.
Αυτά όμως είναι τα ελάχιστα. Είναι μόνο οι τροχιοδεικτικές βολές για όσα πρέπει να γίνουν και θέλουμε να γίνουν.
Με τόλμη, ρεαλισμό, σύνεση, και κυρίως με την κοινωνία όρθια και απαιτητική.
Δεν ονειροβατούμε.
Γνωρίζουμε και γνωρίζετε ότι έχουμε δύσκολο δρόμο μπροστά μας.
Μα τώρα γνωρίζουμε επίσης ότι τα πιο δύσκολα είναι πλέον πίσω μας.
Και την ελπίδα δε θα την αφήσουμε να σβήσει.
Αλλά αυτή η ελπίδα, ξέρουμε επίσης, δε θα έρθει από μόνη της. Έτσι νέτη σκέτη, που λέει κι ο ποιητής.
Θα έρθει με σκληρή δουλειά, με επιμονή, με αποφασιστικότητα.
Θα έρθει όμως και με σχέδιο που πατά γερά στη πραγματικότητα.
Γιατί μόνο αν υπολογίσεις σωστά τη πραγματικότητα, μπορείς τη πραγματικότητα να αλλάξεις.
Πολίτες της Καισαριανής, σε αυτή την εκλογική μάχη οι δυνάμεις του χθες έχουν ένα μόνο στόχο.
Να εμποδίσουν το ΣΥΡΙΖΑ να έχει μια ισχυρή πλειοψηφία στην επόμενη βουλή, ώστε να τον αναγκάσουν σε ομηρεία από τις δυνάμεις του χθες.
Και για να πετύχουν αυτό το στόχο, προσπαθούν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι τα κόμματα δεν έχουν μεταξύ τους διαφορές.
Όλοι το ίδιο θέλουνε και επιδιώκουν, όλοι το ίδιο είναι.
Το ίδιο όσοι επί 40 χρόνια έσκαψαν το βαθύ λάκκο των χρεών και των ελλειμμάτων.
Το ίδιο και όσοι δίνουν τώρα τη μάχη να μας βγάλουν από αυτή.
Το ίδιο όσοι παραδόθηκαν και παρέδωσαν το λαό μας βορά στους δανειστές.
Το ίδιο και όσοι τη σκληρή μάχη της διαπραγμάτευσης, ακόμα και ξεπερνώντας τα όρια.
Η αλήθεια όμως είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ και τις δυνάμεις του χθες είναι όπως η μέρα με τη νύχτα.
Αν με ρωτάγατε να σας περιγράψω με μια λέξη το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας θα σας απαντούσα με τη λέξη : Παλινόρθωση.
Παλινόρθωση του παλιού και γνώριμου φθαρμένου και διαφθαρμένου καθεστώτος.
Του ρουσφετιού, της μίζας, της διαπλοκής, του αυταρχισμού, των μεγάλων ανισοτήτων.
Κι αν με ρωτούσατε για το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, θα χρησιμοποιούσα τη λέξη:
Απελευθέρωση.
Απελευθέρωση, φίλες και φίλοι.
Απελευθέρωση από τον ολοκληρωτισμό που βασίζει την ανάπτυξη στη λιτότητα, στη φτώχεια, και στην εξαθλίωση των εργαζομένων.
Γιατί για μας, το ξεκαθαρίζω, η ανάπτυξη βασίζεται σε ελεύθερους εργαζόμενους, που διαπραγματεύονται ελεύθερα τους όρους και τις αμοιβές της δουλειάς τους.
Και σε ομάδες ελεύθερων παραγωγών που συμπράττουν σε κοινωνικές μορφές οικονομίας.
Και σε ελεύθερους από τη γραφειοκρατία μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες, που δίνουν νόημα και προοπτική στην καινοτομία.
Και σε επενδύσεις που δεν στηρίζονται στη δουλοπαροικία και στην καταστροφή του περιβάλλοντος, αλλά στον αναξιοποίητο πλούτο της χώρας και στο ανθρώπινο δυναμικό του.
Απελευθέρωση επίσης από ένα κράτος εχθρικό για τον πολίτη και φιλικό για τα συμφέροντα και το ρουσφέτι.
Εχθρικό για τη νεανική καινοτομία και φιλικό για τον γερασμένο κομματισμό.
Απελευθέρωση των εργαζομένων από το σημερινό καθεστώς της δουλοπαροικίας, της μαύρης εργασίας, των αμοιβών πείνας, και από το φόβο της απόλυσης.
Απελευθέρωση των συνταξιούχων από το βραχνά της επιβίωσης.
Απελευθέρωση των νέων από τα δεσμά της ανεργίας με στοχευμένες πολιτικές, αξιοποίηση του πακέτου Γιούνκερ, αλλά και επενδύσεις και προγράμματα στήριξης.
Απελευθέρωση της δικαιοσύνης από τους κομματικούς φατριασμούς, τις επιχειρηματικές επιρροές, τις γραφειοκρατικές δουλείες.
Απελευθέρωση χιλιάδων φτωχών οικογενειών από τα τραπεζικά όρνεα που καραδοκούν να τους πάρουν το σπίτι.
Γιατί εμείς δεν αποδεχτήκαμε τη παράδοση των κόκκινων δανείων στα κοράκια των αγορών και ούτε πρόκειται να το αποδεχτούμε.
Απελευθέρωση της κοινωνίας από ανισότητες που εντείνουν τις κοινωνικές ανισότητες του συστήματος.
Να είναι όλοι οι πολίτες ίσοι απέναντι στον αστυνομικό, στον δικαστή, στον έφορο, στο καθισμένο στην καρέκλα λειτουργό της όποιας εξουσίας.
Απελευθέρωση της Παιδείας, που βρίσκεται για χρόνια σε κατάσταση ομηρίας, οικονομικής ασφυξίας, φυλακισμένων οραμάτων.
Απελευθέρωση όλων, χωρίς καμιά διάκριση, από την ανασφάλεια της περίθαλψης και της υγείας, που κάποιοι τη θέλουν προνόμιο για γεμάτες τσέπες.
Απελευθέρωση των απλών ανθρώπων από την ταπείνωση της ουράς στο ΙΚΑ, στα ταμεία, στις δημόσιες υπηρεσίες.
Γιατί πιστεύουμε βαθιά, πως μόνο έτσι, με τον αέρα της ελευθερίας να πνέει σε όλες τις σφαίρες της ζωής, της δουλειάς, παλιό πολιτικό σύστημα και από τα μνημόνια, στο δρόμο μιας πιο ανθρώπινης και πιο δίκαιης κοινωνίας.
Γιατί η ελευθερία, και όχι ο αυταρχισμός, είναι η προϋπόθεση και ο κινητήρας της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής.
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Ξέρουμε και καταλαβαίνετε ότι μπροστά μας είναι ένας δρόμος ανηφορικός.
Τίποτε δεν είναι εύκολο και τίποτε δεν πρόκειται να μας χαριστεί.
Οι λαοί μόνο, φτιάχνουν με τον αγώνα τους τη μοίρα τους.
Και απελευθέρωση χωρίς αγώνα, χωρίς αποφασιστικότητα, χωρίς σύγκρουση με τους φορείς και μεταφορείς τη δουλείας δεν μπορεί να υπάρξει.
Το παλιό πρέπει να νικηθεί πολιτικά, και να νικιέται κάθε μέρα στην κοινωνία, για να μπορέσει το καινούργιο να περάσει, να επικρατήσει, και να αποδώσει στην οικονομία, στην κοινωνία, και στις ζωές μας.
Η μάχη που έχουμε μπροστά μας δεν είναι ασήμαντη.
Είναι μια μάχη εξίσου ιστορική και ίσως σημαντικότερη από όσες μέχρι τώρα δώσαμε.
Πιο σημαντική για το τόπο, για την Ευρώπη αλλά και για το ιστορικό αποτύπωμα της αριστεράς στον 21ο αιώνα.
Γιατί όλοι ξέρουμε ότι αν το παλιό ξαναγυρίσει δε θα έρθει με το ωραίο χαμόγελο που σήμερα μας παρουσιάζει προσπαθώντας να σας παραπλανήσει.
Δε θα γυρίσει με διάθεση συναίνεσης και συνεργασίας, όπως τώρα υποκριτικά μας εμφανίζεται.
Αλλά με διάθεση εκδίκησης και ρεβάνς.
Όπως επίσης όλοι ξέρουμε ότι αν το σχέδιο της αριστερής παρένθεσης στη διακυβέρνηση του τόπου υλοποιηθεί, τα πράγματα για τις δυνάμεις της εργασίας, για τα φτωχά λαϊκά στρώματα θα επιδεινωθούν ραγδαία.
Και ακόμα γνωρίζουμε ότι το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών δε θα επηρεάσει μόνο την εξέλιξη των πραγμάτων στην Ελλάδα, αλλά και τις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις στην Ευρωπαϊκή περιφέρεια.
Τις εκλογές της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Ιρλανδίας που είναι αμέσως μετά από τις ελληνικές εκλογές.
Οι εκλογές που έχουμε μπροστά μας είναι μια ιστορική ευκαιρία για τη χώρα, για την Ευρώπη, για την αριστερά.
Και εδώ από τη πόλη των αγώνων και της ισχυρής αριστερής παράδοσης καλώ κάθε προοδευτικό, κάθε αριστερό, κάθε δημοκρατικό ψηφοφόρο να αναλογιστεί.
Θα τους αφήσουμε να κάνουν πράξη το σχέδιο της αριστερής παρένθεσης σε Ελλάδα και Ευρώπη;
Θα αφήσουμε ανοιχτούς, ορθάνοιχτους τους λογαριασμούς που ανοίξαμε με την ιστορία το περασμένο Γενάρη;
Ή θα δώσουμε τη μάχη σπίτι σπίτι, ψήφο ψήφο, για να μείνει η ελπίδα και η σπίθα ζωντανή.
Για το λαό, για τους αγώνες, για τους πιο αδύναμους που οφείλουμε να προστατέψουμε, για την ιστορία που θα μας κρίνει αυστηρά.
Δε θα αφήσουμε αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη.
Στις 20 Σεπτέμβρη θα ξεμπερδέψουμε οριστικά με το παλιό
Και θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να κερδίσουμε το αύριο.
Αλ. Τσίπρας από την Καισαριανή: Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα σημάνει την απελευθέρωση του λαού (φωτογραφίες-βίντεο)
«Αν με ρωτούσατε για το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, θα χρησιμοποιούσα τη λέξη: Απελευθέρωση. Απελευθέρωση από τον ολοκληρωτισμό που βασίζει την ανάπτυξη στη λιτότητα, στη φτώχεια, και στην εξαθλίωση των εργαζομένων», ανέφερε χαρακτηριστικά κατά την ομιλία του στη μεγάλη και ενθουσιώδη συγκέντρωση στην Καισαριανή ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ
Συνοψίζοντας το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλ. Τσίπρας είπε μια λέξη: Απελευθέρωση. "Απελευθέρωση από τον ολοκληρωτισμό που βασίζει την ανάπτυξη στη λιτότητα, στη φτώχεια, και στην εξαθλίωση των εργαζομένων. Απελευθέρωση επίσης από ένα κράτος εχθρικό για τον πολίτη και φιλικό για τα συμφέροντα και το ρουσφέτι. Απελευθέρωση των εργαζομένων από το σημερινό καθεστώς της δουλοπαροικίας, της μαύρης εργασίας, των αμοιβών πείνας, και από το φόβο της απόλυσης."
Πολίτες της Καισαριανής
Αισθάνομαι πιο δυνατός, και πιο σίγουρος, όταν βρίσκομαι κοντά σας.
Ανάμεσά σας.
Γιατί αυτή η γειτονιά, η γειτονιά σας, κράτησε σε δίσεκτα χρόνια αναμμένη τη σπίθα της πατρίδας.
Έγινε στόχος επιθέσεων, βομβαρδισμών, αγριότητας, από κατακτητές, ξένους προστάτες, και ντόπιους συνεργάτες, γιατί με τη στάση των ξεριζωμένων κατοίκων της, συμβόλιζε κάτι που ήθελαν να σβήσουν με κάθε τρόπο:
Την πίστη ότι χαμένοι αγώνες είναι μόνο εκείνοι που δεν δίνονται ποτέ.
Και γιατί εδώ, στα δικά σας μέρη, στο Σκοπευτήριο και στους δρόμους σας, η Ιστορία μιλάει τη γλώσσα της θυσίας.
Τη γλώσσα των απλών ανθρώπων, εκείνων που δεν δείλιασαν να δώσουν και τη ζωή τους για την ελευθερία, τη δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη.
Και θέλω να σας θυμίσω ότι το πρώτο πράγμα που έκανα αμέσως μετά τον όρκο μου ως πρωθυπουργός, ήταν να δώσω όρκο τιμής στους αγώνες και στους αγωνιστές που θυσιάστηκαν για αυτό το τόπο.
Ότι θα αγωνιστώ και εγώ και όλοι μας για να μη πάνε οι θυσίες τους χαμένες.
Για να μη γίνει η πρώτη κυβέρνηση της αριστεράς στο τόπο μικρή ιστορική παρένθεση.
Και να μην αφήσει πίσω της καταστροφή αλλά ένα στέρεο έδαφος και μεγάλες τομές μεγάλες αλλαγές για κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα, τη προκοπή.
Γι' αυτό επιτρέψτε μου σήμερα να σας δώσω μια και μόνο υπόσχεση.
Σε λίγες μέρες, με τη θέληση του λαού μας, θα ξανάρθω και πάλι.
Θα ξανάρθω να υποκλιθώ και να δεσμευτώ, ότι:
Θα το κερδίσουμε τον πόλεμο.
Τον μεγάλο αγώνα να ξαναφέρουμε σε αυτό το τόπο το δίκιο και τη προκοπή.
Θα είναι μακρύ θα είναι δύσκολο το ταξίδι αλλά θα τα καταφέρουμε.
Και άδικα σπαταλούν χρήμα, κόπο, φαιά ουσία, όλοι εκείνοι που συνωμοτούν, συκοφαντούν, εξαπατούν, με στόχο να μετατρέψουν σε σύντομη παρένθεση την πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς.
Φίλες και φίλοι
Μας λένε οι ένοχοι για το σημερινό δράμα των νέων, των άνεργων, των φτωχών, των απελπισμένων.
Η Νέα Δημοκρατία και η συμμαχία του Ναι σε Όλα:
Δεν μπορέσατε να κάνετε όσα υποσχεθήκατε.
Προσέξτε: Μας κατηγορούν εκείνοι που έχτιζαν τα τείχη της αδικίας, της φθοράς, της διαπλοκής, της αρπαχτής, για σαράντα χρόνια, ότι δεν μπορέσαμε να τα γκρεμίσουμε σε εφτά μήνες.
Μας λένε οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί των μνημονίων:
Δεν καταφέρατε να τα ξηλώσετε, όπως είχατε υποσχεθεί.
Μας κατηγορούν ότι δεν μπορέσαμε με την πρώτη σκληρή μάχη να γκρεμίσουμε το καθεστώς των μνημονίων, που εκείνοι για χρόνια έχτιζαν.
Εκείνοι θωράκισαν με νόμους και δρακόντειες δεσμεύσεις.
Εκείνοι έστησαν γύρω του μπλόκα της διαπλοκής, παγίδες του χρήματος, εκβιασμούς της πιστωτικής ασφυξίας.
Και κάπου εκεί η τραγωδία γίνεται και πάλι φάρσα.
Κάποτε κατηγορήθηκαν για προδοσία οι πατριώτες που αντιστάθηκαν στον κατακτητή.
Τώρα κατηγορούνται εκείνοι που αντιστάθηκαν στο καθεστώς του φόβου, της αδικίας, της φθοράς, τη διαπλοκής.
Γιατί αλήθεια όλη αυτή η επίθεση εναντίον μας;
Μια προφανής απάντηση είναι γιατί αλλοιώνοντας την αλήθεια πιστεύουν ότι θα πετύχουν την αντιδραστική παλινόρθωση που επιδιώκουν.
Αλλά δεν είναι μόνο γι' αυτό.
Είναι και γιατί θέλουν, όπως πάντα ήθελαν οι εκμεταλλευτές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, να σβήσουν τη σπίθα.
Να τελειώσουν με την ελπίδα.
Να τελειώσουν με το λαϊκό Όχι.
Να ισοπεδώσουν το λαϊκό φρόνημα.
Γιατί αυτό είναι που τους τρομάζει. Αυτό είναι που κινεί την πρόοδο. Αυτό είναι που αμφισβητεί την κυριαρχία τους.
Και ξέρουν ότι καρπός και παιδιά αυτού του φρονήματος είμαστε εμείς.
Αυτό το φρόνημα έστειλε τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση.
Αυτό το φρόνημα έστειλε αδιάβαστα τα σχέδιά τους στο δημοψήφισμα.
Κι αυτό το φρόνημα θα στείλει στα συρτάρια της ιστορίας όλο το παλιό στις εκλογές που έρχονται.
Και ας είναι ξεκάθαρο σε όλους.
Είμαστε πεισματάρηδες.
Δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω από όσα μας εμπνέουν και μας καθοδηγούν.
Θα δώσουμε τις μάχες μας με τόλμη, αλλά και με ευθύνη, με την καρδιά, αλλά και με το μυαλό, με επιθέσεις αλλά και με ελιγμούς, όμως ο στόχος παραμένει ο ίδιος.
Είμαστε πεισματάρηδες :
Το παλιό, το σάπιο, το τοξικό που έχτιζαν εκείνοι σαράντα χρόνια, εμείς, ο λαός και η κυβέρνηση της Αριστεράς, θα καταφέρουμε να το εξαφανίσουμε από το πρόσωπο της πατρίδας.
Αρκεί να είμαστε όρθιοι.
Αρκεί ο λαός να είναι όρθιος.
Γιατί σε τελική ανάλυση αυτό και μόνο αυτό φοβούνται:
Τον όρθιο λαό.
Για αυτό και θέλουν να εξαπατήσουν, να φοβίσουν, να διασπάσουν, και τελικώς να γονατίσουν.
Για να βάλουν πάλι πόδι στα παλιά τους μεγαλεία.
Στα μεγαλεία της Ζήμενς, των υποβρυχίων, της λίστας Λαγκάρντ, των κουμπάρων και των κολλητών.
Ας θυμηθούμε, συντρόφισσες και σύντροφοι, με ψυχραιμία και νηφαλιότητα, γιατί η μνήμη είναι κολώνα της κρίσης.
Ας θυμηθούμε μαζί.
Πώς, με πόση εμπάθεια και μανία, ο κύριος Μεϊμαράκης και οι εντιμότατοι φίλοι του δηλητηρίαζαν τους μήνες της σκληρής διαπραγμάτευσης όλη την Ελλάδα, από τα ΜΜΕ της διαπλοκής, με το φόβο, το Grexit και τους εκβιασμούς.
Ας θυμηθούμε,
Πώς, με πόση μανία και εμπάθεια, αντέδρασαν στο δημοψήφισμα που εμείς είχαμε την τόλμη να προκηρύξουμε, για να μπει ο λαός στη μάχη της διαπραγμάτευσης.
Ας θυμηθούμε Πως το κατάγγειλαν ως τυχοδιωκτισμό, και με ποια εκστρατεία τρόμου, στήριξαν το Ναι στους δανειστές.
Ας θυμηθούμε Πώς σε κάθε βήμα της διαπραγμάτευσης τάχθηκαν ανοιχτά όχι με τους εκπροσώπους της δικής τους πατρίδας, αλλά με τους εκπροσώπους των δανειστών.
Ας θυμηθούμε Πώς απαιτούσαν από μας όλοι τους, να υπογράψουμε αμετάφραστο ό,τι έβαζαν μπροστά μας οι δανειστές.
Και θέλω να ρωτήσω :
Υπάρχει κανείς έλληνας που να πιστεύει ότι αν έμενε στη διακυβέρνηση ο κος Σαμαράς ή αν ήταν στη θέση μου ο κος Μειμαράκης, θα έφερνε καλύτερη συμφωνία ;
Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι ο κος Μειμαράκης με τη στρατηγική του ΝΑΙ σε όλα, θα έφερνε καλύτερη συμφωνία ;
Αν υπάρχει ας βγεί να το πεί.
Ούτε ο ίδιος δε το ισχυρίζεται.
Και έχουν το θράσος, τώρα, να μας ζητούν και το λογαριασμό γιατί φέραμε μια συμφωνία δέκα φορές καλύτερη από εκείνη που οι ίδιοι θα έφερναν.
Να μας ζητούν τα ρέστα γιατί αντισταθήκαμε, γιατί ανατρέψαμε το σχέδιο της χρεοκοπίας και του Grexit.
Γιατί ματαιώσαμε το σχέδιο της παραδειγματικής τιμωρίας της χώρας, που πρόβλεπε την ολική καταστροφή των εργαζομένων, τη ληστεία όσων με ιδρώτα είχαν αποταμιεύσει λίγα χρήματα, την καταδίκη των συνταξιούχων, των μικρομεσαίων, της αγοράς.
Πολίτες της Καισαριανής
Εσείς, όλος ο ελληνικός λαός, θα κρίνει τις πράξεις μας τους δύσκολους και επικίνδυνους τελευταίους μήνες.
Θα κρίνει τη στάση της ΝΔ και των συμμάχων της, όπως και τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ και των συμμάχων του.
Θα κρίνει επίσης τη στάση εκείνων που αποφάσισαν την ανατροπή της κυβέρνησης από τα μέσα, αγνοώντας τις συνέπειες για τους εργαζόμενους και τη χώρα, εν ονόματι μιας ανιστόρητης συνέπειας.
Θα κριθούμε και πρέπει να κριθούμε αυστηρά όλοι.
Αλλά οι εκλογές δεν είναι μόνο ώρα της αποτίμησης και της κρίσης.
Είναι και ώρα της απόφασης για το ποιο δρόμο θα τραβήξει η χώρα.
Και με ποιον οδηγό.
Με όποιο κριτήριο κι αν ψηφίζουμε, ένα είναι το σίγουρο: Η λαϊκή ετυμηγορία αφορά στο αύριο.
Το αύριο που τα έργα του καθενός χτες καθορίζουν και προδιαγράφουν πολύ καλύτερα από τα λόγια του σήμερα.
Και επιτρέψτε μου εδώ να αναρωτηθώ:
Μπορούμε να εμπιστευτούμε για το αύριο τους αντιπροσώπους του χτες;
Το αύριο έχει ταυτότητα. Έχει στοιχεία που κανείς δεν μπορεί να παρακάμπτει με ρητορείες.
Και η Ελλάδα έχει πληγές που αιμορραγούν.
Τις ξέρουμε. Γιατί αιμορραγεί κάθε ελληνικό σπίτι, κάθε οικογένεια, κάθε νέος, εξαιτίας τους.
Είναι το κράτος της ταξικής μονομέρειας, της γραφειοκρατίας,
Το κράτος της απέχθειας για το νέο,
της αποθάρρυνσης της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας,
το κράτος του κομματισμού, της γραφειοκρατίας, του ρουσφετιού, των σκανδάλων.
Είναι η διαφθορά που έχει απλώσει τα πλοκάμια της σε όλη την ελληνική κοινωνία είτε ως λάδωμα, λαθρεμπόριο, κομπίνες, προμήθειες, εξαγορά από τα μεγάλα συμφέροντα, είτε ως φακελάκι από τα μικρομεσαία και τα μικρά.
Είναι η φοροδιαφυγή που δεν στερεί μόνο έσοδα για την ανανέωση των υποδομών, την προστασία των αδύναμων, την οικοδόμηση ενός στιβαρού κοινωνικού κράτους.
Αλλά και καταδικάζει σε αφαίμαξη τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους, όσους έχουν καταδικαστεί χρόνια και χρόνια σε ρόλο φορολογικού βαστάζου.
Είναι η διαπλοκή, που κλείνει κάθε πόρο της δημοκρατίας και της κοινωνίας.
Είναι ο αυταρχισμός, η ασυλία όσων έχουν τη δύναμη του χρήματος και της εξουσίας, η άνιση δικαιοσύνη.
Είναι τέλος η ύφεση, η ανεργία, το δράμα των νέων που δεν βλέπουν κανένα φως και παίρνουν το δρόμο τη ξενιτιάς.
Κι αυτή η σκληρή πραγματικότητα, θέτει σκληρά διλήμματα.
Και στις εκλογές καλείστε να απαντήσετε σε ένα καίριο ερώτημα:
Ποιον θα εμπιστευτείτε να παλέψει με το λαό, μαζί σας, μαζί με κάθε κοινωνική ομάδα, για να αρχίσει επιτέλους η αντίστροφη μέτρηση;
Εκείνους που μας έφεραν ως εδώ;
Εκείνους που άνοιξαν τις πληγές;
Εκείνους που υπάρχουν για να διαιωνίζουν τις πληγές, γιατί έτσι εξασφαλίζουν στους σπόνσορές τους εύκολο χρήμα και στον εαυτό τους εύκολες καρέκλες;
Θα ήταν αστείο, αν δεν ήταν τραγικό, έστω και να σκεφτεί κανείς μια τέτοια πιθανότητα.
Να εμπιστευτούμε, δηλαδή, τους λύκους να φυλάξουν τα πρόβατα
Να εμπιστευτούμε στους δεσμοφύλακες την απελευθέρωσή μας.
Στους κουμπάρους τη μάχη της κατά διαπλοκής.
Στους νόμιμους και ηθικούς τη μάχη κατά της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής.
Στους κολλητούς τη μάχη για την αλλαγή του κράτους.
Με όλους αυτούς, με το παλιό και φθαρμένο, ένα μόνο πρέπει να κάνουμε.
Και μπορούμε να το κάνουμε.
Να το αφήσουμε να πνιγεί στις αμαρτίες του.
Ή καλύτερα να το πνίξουμε στην κάλπη στις 20 του Σεπτέμβρη.
Για να ξεμπερδέψουμε μια και καλή μαζί του.
Γιατί για να κερδίσουμε το αύριο, πρέπει να τελειώσουμε με το χτες.
Πολίτες της Καισαριανής
Παρουσιαζόμαστε σήμερα μπροστά σας και μπροστά σε όλο τον ελληνικό λαό το ίδιο αποφασισμένοι να στηρίξουμε τις ριζικές αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η κοινωνία μας.
Το ίδιο μαχητικοί και αφοσιωμένοι στις ιδέες και στις αξίες που έρχονται από το βάθος της διαδρομής μας.
Αυτή τη φορά όμως και πιο έμπειροι, πιο σοφοί, πιο προσγειωμένοι.
Δεν ματώσαμε άδικα τους τελευταίους μήνες.
Αντιμετωπίσαμε τον Γολιάθ μέσα κι έξω από την Ελλάδα.
Τον μάθαμε καλύτερα.
Κατανοήσαμε ότι είναι ισχυρός, αλλά όχι πανίσχυρος.
Αντιμετωπίσαμε και τις δικές μας αδυναμίες.
Αλλά του καταφέραμε κι εμείς μερικά χτυπήματα.
Ηθικά και πολιτικά.
Δεν πήγε χαμένο ούτε το δικό σας Όχι, ούτε η μάχη της διαπραγμάτευσης.
Δεν πήγαν χαμένοι όμως ούτε οι μήνες της διακυβέρνησής μας.
Δώσαμε δείγματα γραφής μιας άλλης πολιτικής, ενός άλλου ήθους, μιας άλλης νοοτροπίας.
Δεν θα περιγράψω όσα κάναμε, παρά τις πρωτοφανείς δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε.
Ένα μόνο θα πω.
Όλα μα όλα τα πρώτα μέτρα που προλάβαμε και μπορέσαμε να πάρουμε έχουν φιλολαϊκό, προοδευτικό, δημοκρατικό, πρόσημο.
Από το άνοιγμα της ΕΡΤ μέχρι τις εκατό δόσεις.
Από το πρόγραμμα για την ανθρωπιστική κρίση, μέχρι την επαναπρόσληψη των κυνηγημένων.
Από το στοπ στις μαζικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, μέχρι το στοπ στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας.
Αυτά όμως είναι τα ελάχιστα. Είναι μόνο οι τροχιοδεικτικές βολές για όσα πρέπει να γίνουν και θέλουμε να γίνουν.
Με τόλμη, ρεαλισμό, σύνεση, και κυρίως με την κοινωνία όρθια και απαιτητική.
Δεν ονειροβατούμε.
Γνωρίζουμε και γνωρίζετε ότι έχουμε δύσκολο δρόμο μπροστά μας.
Μα τώρα γνωρίζουμε επίσης ότι τα πιο δύσκολα είναι πλέον πίσω μας.
Και την ελπίδα δε θα την αφήσουμε να σβήσει.
Αλλά αυτή η ελπίδα, ξέρουμε επίσης, δε θα έρθει από μόνη της. Έτσι νέτη σκέτη, που λέει κι ο ποιητής.
Θα έρθει με σκληρή δουλειά, με επιμονή, με αποφασιστικότητα.
Θα έρθει όμως και με σχέδιο που πατά γερά στη πραγματικότητα.
Γιατί μόνο αν υπολογίσεις σωστά τη πραγματικότητα, μπορείς τη πραγματικότητα να αλλάξεις.
Πολίτες της Καισαριανής, σε αυτή την εκλογική μάχη οι δυνάμεις του χθες έχουν ένα μόνο στόχο.
Να εμποδίσουν το ΣΥΡΙΖΑ να έχει μια ισχυρή πλειοψηφία στην επόμενη βουλή, ώστε να τον αναγκάσουν σε ομηρεία από τις δυνάμεις του χθες.
Και για να πετύχουν αυτό το στόχο, προσπαθούν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι τα κόμματα δεν έχουν μεταξύ τους διαφορές.
Όλοι το ίδιο θέλουνε και επιδιώκουν, όλοι το ίδιο είναι.
Το ίδιο όσοι επί 40 χρόνια έσκαψαν το βαθύ λάκκο των χρεών και των ελλειμμάτων.
Το ίδιο και όσοι δίνουν τώρα τη μάχη να μας βγάλουν από αυτή.
Το ίδιο όσοι παραδόθηκαν και παρέδωσαν το λαό μας βορά στους δανειστές.
Το ίδιο και όσοι τη σκληρή μάχη της διαπραγμάτευσης, ακόμα και ξεπερνώντας τα όρια.
Η αλήθεια όμως είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ και τις δυνάμεις του χθες είναι όπως η μέρα με τη νύχτα.
Αν με ρωτάγατε να σας περιγράψω με μια λέξη το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας θα σας απαντούσα με τη λέξη : Παλινόρθωση.
Παλινόρθωση του παλιού και γνώριμου φθαρμένου και διαφθαρμένου καθεστώτος.
Του ρουσφετιού, της μίζας, της διαπλοκής, του αυταρχισμού, των μεγάλων ανισοτήτων.
Κι αν με ρωτούσατε για το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, θα χρησιμοποιούσα τη λέξη:
Απελευθέρωση.
Απελευθέρωση, φίλες και φίλοι.
Απελευθέρωση από τον ολοκληρωτισμό που βασίζει την ανάπτυξη στη λιτότητα, στη φτώχεια, και στην εξαθλίωση των εργαζομένων.
Γιατί για μας, το ξεκαθαρίζω, η ανάπτυξη βασίζεται σε ελεύθερους εργαζόμενους, που διαπραγματεύονται ελεύθερα τους όρους και τις αμοιβές της δουλειάς τους.
Και σε ομάδες ελεύθερων παραγωγών που συμπράττουν σε κοινωνικές μορφές οικονομίας.
Και σε ελεύθερους από τη γραφειοκρατία μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες, που δίνουν νόημα και προοπτική στην καινοτομία.
Και σε επενδύσεις που δεν στηρίζονται στη δουλοπαροικία και στην καταστροφή του περιβάλλοντος, αλλά στον αναξιοποίητο πλούτο της χώρας και στο ανθρώπινο δυναμικό του.
Απελευθέρωση επίσης από ένα κράτος εχθρικό για τον πολίτη και φιλικό για τα συμφέροντα και το ρουσφέτι.
Εχθρικό για τη νεανική καινοτομία και φιλικό για τον γερασμένο κομματισμό.
Απελευθέρωση των εργαζομένων από το σημερινό καθεστώς της δουλοπαροικίας, της μαύρης εργασίας, των αμοιβών πείνας, και από το φόβο της απόλυσης.
Απελευθέρωση των συνταξιούχων από το βραχνά της επιβίωσης.
Απελευθέρωση των νέων από τα δεσμά της ανεργίας με στοχευμένες πολιτικές, αξιοποίηση του πακέτου Γιούνκερ, αλλά και επενδύσεις και προγράμματα στήριξης.
Απελευθέρωση της δικαιοσύνης από τους κομματικούς φατριασμούς, τις επιχειρηματικές επιρροές, τις γραφειοκρατικές δουλείες.
Απελευθέρωση χιλιάδων φτωχών οικογενειών από τα τραπεζικά όρνεα που καραδοκούν να τους πάρουν το σπίτι.
Γιατί εμείς δεν αποδεχτήκαμε τη παράδοση των κόκκινων δανείων στα κοράκια των αγορών και ούτε πρόκειται να το αποδεχτούμε.
Απελευθέρωση της κοινωνίας από ανισότητες που εντείνουν τις κοινωνικές ανισότητες του συστήματος.
Να είναι όλοι οι πολίτες ίσοι απέναντι στον αστυνομικό, στον δικαστή, στον έφορο, στο καθισμένο στην καρέκλα λειτουργό της όποιας εξουσίας.
Απελευθέρωση της Παιδείας, που βρίσκεται για χρόνια σε κατάσταση ομηρίας, οικονομικής ασφυξίας, φυλακισμένων οραμάτων.
Απελευθέρωση όλων, χωρίς καμιά διάκριση, από την ανασφάλεια της περίθαλψης και της υγείας, που κάποιοι τη θέλουν προνόμιο για γεμάτες τσέπες.
Απελευθέρωση των απλών ανθρώπων από την ταπείνωση της ουράς στο ΙΚΑ, στα ταμεία, στις δημόσιες υπηρεσίες.
Γιατί πιστεύουμε βαθιά, πως μόνο έτσι, με τον αέρα της ελευθερίας να πνέει σε όλες τις σφαίρες της ζωής, της δουλειάς, παλιό πολιτικό σύστημα και από τα μνημόνια, στο δρόμο μιας πιο ανθρώπινης και πιο δίκαιης κοινωνίας.
Γιατί η ελευθερία, και όχι ο αυταρχισμός, είναι η προϋπόθεση και ο κινητήρας της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής.
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Ξέρουμε και καταλαβαίνετε ότι μπροστά μας είναι ένας δρόμος ανηφορικός.
Τίποτε δεν είναι εύκολο και τίποτε δεν πρόκειται να μας χαριστεί.
Οι λαοί μόνο, φτιάχνουν με τον αγώνα τους τη μοίρα τους.
Και απελευθέρωση χωρίς αγώνα, χωρίς αποφασιστικότητα, χωρίς σύγκρουση με τους φορείς και μεταφορείς τη δουλείας δεν μπορεί να υπάρξει.
Το παλιό πρέπει να νικηθεί πολιτικά, και να νικιέται κάθε μέρα στην κοινωνία, για να μπορέσει το καινούργιο να περάσει, να επικρατήσει, και να αποδώσει στην οικονομία, στην κοινωνία, και στις ζωές μας.
Η μάχη που έχουμε μπροστά μας δεν είναι ασήμαντη.
Είναι μια μάχη εξίσου ιστορική και ίσως σημαντικότερη από όσες μέχρι τώρα δώσαμε.
Πιο σημαντική για το τόπο, για την Ευρώπη αλλά και για το ιστορικό αποτύπωμα της αριστεράς στον 21ο αιώνα.
Γιατί όλοι ξέρουμε ότι αν το παλιό ξαναγυρίσει δε θα έρθει με το ωραίο χαμόγελο που σήμερα μας παρουσιάζει προσπαθώντας να σας παραπλανήσει.
Δε θα γυρίσει με διάθεση συναίνεσης και συνεργασίας, όπως τώρα υποκριτικά μας εμφανίζεται.
Αλλά με διάθεση εκδίκησης και ρεβάνς.
Όπως επίσης όλοι ξέρουμε ότι αν το σχέδιο της αριστερής παρένθεσης στη διακυβέρνηση του τόπου υλοποιηθεί, τα πράγματα για τις δυνάμεις της εργασίας, για τα φτωχά λαϊκά στρώματα θα επιδεινωθούν ραγδαία.
Και ακόμα γνωρίζουμε ότι το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών δε θα επηρεάσει μόνο την εξέλιξη των πραγμάτων στην Ελλάδα, αλλά και τις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις στην Ευρωπαϊκή περιφέρεια.
Τις εκλογές της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Ιρλανδίας που είναι αμέσως μετά από τις ελληνικές εκλογές.
Οι εκλογές που έχουμε μπροστά μας είναι μια ιστορική ευκαιρία για τη χώρα, για την Ευρώπη, για την αριστερά.
Και εδώ από τη πόλη των αγώνων και της ισχυρής αριστερής παράδοσης καλώ κάθε προοδευτικό, κάθε αριστερό, κάθε δημοκρατικό ψηφοφόρο να αναλογιστεί.
Θα τους αφήσουμε να κάνουν πράξη το σχέδιο της αριστερής παρένθεσης σε Ελλάδα και Ευρώπη;
Θα αφήσουμε ανοιχτούς, ορθάνοιχτους τους λογαριασμούς που ανοίξαμε με την ιστορία το περασμένο Γενάρη;
Ή θα δώσουμε τη μάχη σπίτι σπίτι, ψήφο ψήφο, για να μείνει η ελπίδα και η σπίθα ζωντανή.
Για το λαό, για τους αγώνες, για τους πιο αδύναμους που οφείλουμε να προστατέψουμε, για την ιστορία που θα μας κρίνει αυστηρά.
Δε θα αφήσουμε αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη.
Στις 20 Σεπτέμβρη θα ξεμπερδέψουμε οριστικά με το παλιό
Και θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να κερδίσουμε το αύριο.
