ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΜΑΝΤΑΔΑΚΗ
Τα δύσκολα είναι για τους αποφασισμένους. Και αυτή τη φορά η Περιφέρεια Αττικής είναι αποφασισμένη να κάνει τα μεγάλα βήματα που είναι απαραίτητα για τη μετάβαση σε ένα νέο μοντέλο διαχείρισης απορριμμάτων. Αν αυτό γίνει πραγματικότητα, τότε θα πρόκειται για το πιο σημαντικό έργο υποδομής στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Το πρόβλημα των απορριμμάτων στην Αττική δεν έχει μόνο μία πλευρά. Είναι κοινωνικό, οικολογικό και πολιτικό. Σαν τέτοιο έχει σφραγίσει τη ζωή των κατοίκων του Λεκανοπεδίου. Οι πρακτικές τού παρελθόντος αποδείχθηκαν όχι μόνο ατελέσφορες αλλά και επικίνδυνες [το σύστημα του κεντρικού Υποδοχέα (Φυλή) που δέχεται στον αιώνα τον άπαντα το 85% των αποβλήτων].
Χρειάζεται επομένως να μπει τέλος στις χαμένες δεκαετίες κι αυτό ακριβώς συνειδητοποιεί η ηγεσία της Περιφέρειας όταν αναφέρεται στην ανάγκη ενός μοντέλου με δημόσιο χαρακτήρα, οικολογικά και οικονομικά δίκαιο και βιώσιμο. Κυρίως όμως που εναρμονίζεται με τα ευρωπαϊκά πρότυπα και τη νομοθεσία.
Αυτό που έχει ξεχωριστή σημασία είναι το γεγονός ότι πρόκειται για ένα σύστημα αποκεντρωμένο, που σημαίνει ανοιχτές, δημοκρατικές, συμμετοχικές διαδικασίες στη λήψη των αποφάσεων.
Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά στην πιο κρίσιμη φάση. Να περάσουμε στα συγκεκριμένα έργα, κάτι που συνεπάγεται τη συνεργασία των τριών παραγόντων: Περιφέρεια, δήμος, πολίτης, όπως σημειώνει η περιφερειάρχης Ρένα Δούρου σε πρόσφατο άρθρο της στην "Αυγή". Το μεγάλο στοίχημα και παράλληλα η προϋπόθεση επιτυχίας είναι τα τοπικά σχέδια διαχείρισης. Οι στόχοι που βάζει ο νέος ΠΕΣΔΑ είναι η διαλογή των απορριμμάτων να γίνεται κατά 52% στην πηγή και το 48% να κατευθύνεται σε μονάδες επεξεργασίας για τα περαιτέρω.
Τα ουσιαστικά πολιτικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν το νέο σχέδιο είναι προφανώς ο δημόσιος έλεγχος και η συμμετοχή των δήμων και των ίδιων των πολιτών. Βεβαίως στις προϋποθέσεις επιτυχίας εντάσσεται και η κυβερνητική πολιτική που πρέπει να είναι αρωγός σε κάθε βήμα αυτού του μεγαλεπήβολου σχεδίου.
