Τα μεσάνυχτα, πριν από λίγες ώρες, ολοκληρώθηκε στη Βουλή η συζήτηση και η ψήφιση του πρώτου πακέτου προαπαιτούμενων μέτρων, ενώ το επόμενο δεκαπενθήμερο θα ακολουθήσει το δεύτερο πακέτο προαπαιτούμενων και τον ερχόμενο μήνα τα μέτρα της πρώτης αξιολόγησης, ώστε να ανοίξει, στη συνέχεια, η κρίσιμη για το ελληνικό ζήτημα συζήτηση για την απομείωση του δημόσιου χρέους.
Χωρίς αμφιβολία και κατά κοινή παραδοχή, πολλά από αυτά τα μέτρα είναι δύσκολα, βαριά, επώδυνα και όπως αλλιώς ήθελε να τα ονομάσει κανείς για αρκετές κοινωνικές ομάδες, μικρές ή μεγάλες. Χωρίς αμφιβολία, επίσης, αυτά τα μέτρα δεν εντάσσονται στο θεμελιώδες πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, με συνέπεια να μην αναλαμβάνει και την "ιδιοκτησία" τους. Είναι, κατά απόλυτο τρόπο, μια αναγκαστική επιλογή και ένα καταναγκαστικό έργο για να διατηρηθεί η κατάσταση υπό έλεγχο και να ανοίξει η πόρτα εξόδου της χώρας από την κρίση.
Μιλάμε για τα επώδυνα μέτρα και όχι για τις ρυθμίσεις, επί παραδείγματι, κατά της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής, της γραφειοκρατίας και την αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, που προφανώς εντάσσονται στην προοπτική μιας κυβέρνησης με κορμό την Αριστερά.
Όλα αυτά είναι γνωστά, όπως είπε και χθες στη Βουλή ο Αλ. Τσίπρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτα τα υπέγραψε και τα παρουσίασε στη Βουλή και μετά προκήρυξε εκλογές. Γνωστό είναι και το αποτέλεσμα των εκλογών. Ο ελληνικός λαός κατά πλειοψηφία αποδέχθηκε τη λογική της κυβέρνησης και την επιβράβευσε για τη στάση της. Όχι προφανώς γιατί συμφωνεί με το σύνολο των μέτρων, αλλά, πιθανότατα, γιατί αναγνωρίζει ότι αυτή ήταν η επιλογή που κρατάει την ελπίδα ζωντανή. Γνώριζε επίσης ότι σύντομα θα έρθει η ώρα του λογαριασμού, όπως και ήρθε.
Αυτή την ώρα, για την εφαρμογή των μέτρων από την κυβέρνηση, και μάλιστα από μια κυβέρνηση της Αριστεράς, δεν αρκεί η λαϊκή επικύρωση. Υπάρχει και μια αναγκαία προϋπόθεση: Η διακυβέρνηση με αίσθηση δικαιοσύνης. Αν είναι αναγκαίο όσοι έχουν σηκώσει τα μεγαλύτερα βάρη από το 2010 να φορτωθούν ακόμη ένα μικρό βάρος για να βγει η χώρα από την κρίση, θα είναι άδικο αυτό να συμβεί χωρίς οι υπόλοιποι, οι έχοντες, να μην καταβάλουν ό,τι τους αναλογεί, στο σύνολό του. Πόσο μάλλον να συνεχίσουν να μην καταβάλλουν τίποτα και να αισχροκερδούν εις βάρος των πρώτων.
Ως εκ τούτου, η εκκαθάριση των υποθέσεων διαφθοράς και διαπλοκής, όχι μόνο των γνωστών αλλά και όσων έχουν μείνει στην αφάνεια και αποτελούν τον μεγάλο όγκο, αποτελεί πράξη δικαιοσύνης και όρο απαραίτητο για την επιτυχία του πολιτικού σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ, επί ποινή ακυρώσεως.
