Μητέρα των μαχών τα εργασιακά: Το left.gr στην εκδήλωση της Εποχής για τη στρατηγική της Αριστεράς
Μία μικρή σύνοψη και όλα τα βίντεο με τις τοποθετήσεις από την εκδήλωση με θέμα: «Η πολιτική της Αριστεράς για την ανάπτυξη, την εργασία, το περιβάλλον - Η στρατηγική της Αριστεράς για τις ανάγκες της Κοινωνίας», που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 24/9 στο πλαίσιο ημερίδας της «Εποχής», με ομιλητές τους Ν. Ηλιόπουλο, Χρ. Παπαδόπουλο, Ελ. Παπαδοπούλου, Γ. Πετρόπουλο, Π. Ρυλμόν, Ευ, Τσακαλώτο και συντονιστή τον Π. Κλαυδιανό
Βίντεο-φωτογραφίες: Άγγελος Καλοδούκας, Κείμενο: Τάσος Γιαννόπουλος
Αν με τρεις λέξεις προσπαθούσε κάποιος να συνοψίσει το σημείο σύμπτωσης όλων σχεδόν των συμμετεχόντων στην συζήτηση της Εποχής με θέμα τη «στρατηγική της Αριστεράς για τις ανάγκες της Κοινωνίας», αυτές θα ήταν «εργασιακά, εργασιακά, εργασιακά»! Αν για το νεοφιλελεύθερο μπλοκ, η μέχρι τώρα απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων ήταν, όπως τόνισε ο Ν. Ηλιόπουλος, το πραγματικό success story των μνημονίων, η ανάκτηση του χαμένου εδάφους κατά την επικείμενη διαπραγμάτευση είναι η πιο κεντρική μάχη που αυτή η κυβέρνηση πρέπει να δώσει. Αν, όπως επισήμανε ο Ευ. Τσακαλώτος, η παρούσα κυβέρνηση, μέσα σε συνθήκες σύγκρουσης και πιέσεων, έχει καταφέρει πράγματι κάποιες ρωγμές στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, στη μάχη για τα εργασιακά κρίνεται η ίδια η ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ.
(ολόκληρη η τοποθέτηση του υπουργού Οικονομικών)
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρεται πράγματι για την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος, το οποίο δανειστές και εγχώριο πολιτικό κατεστημένο δυσφημίζουν ως «απομεινάρι του παρελθόντος», πρέπει, σύμφωνα με τον Γ. Πετρόπουλο (συνδικαλιστή της ΑΔΕΔΥ), πέρα από τη μαζική παρέμβαση σε αυτό, «να πετύχει την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων με όρους ευνοϊκούς για τους εργαζόμενους».
Αυτός ο στόχος, ήδη διακηρυγμένος και από τον Γ. Κατρούγκαλο, πρέπει να μπει ιεραρχικά πρώτος στις επιδιώξεις του επόμενου διαστήματος, και, όπως ανέφερε ο Ν. Ηλιόπουλος, όλες οι δυνάμεις κυβέρνησης και κόμματος να ετοιμαστούν για τη σύγκρουση. Την ίδια στιγμή, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα και στο χτύπημα της παραβατικότητας στην αγορά Εργασίας, παραβατικότητα που, εκτός των άλλων στερεί από τα δημόσια ταμεία τουλάχιστον 4 δισ. ευρώ το χρόνο.
(η παρέμβαση του Ν. Ηλιόπουλου, υπεύθυνου Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ)
«Το να κάνεις αριστερή πολιτική σε αντίξοες συνθήκες είναι το στοίχημα», υπογράμμισε ο Χρ. Παπαδόπουλος, «και ταυτόχρονα με την παρουσία της κυβέρνησης της Αριστεράς στην Ελλάδα να φτιάχνεις κίνηση και συμμαχίες για τον στρατηγικό αναπροσανατολισμό της Ευρώπης».
(η τοποθέτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Χρ. Παπαδόπουλου)
Βασική πτυχή αυτού του στρατηγικού σχεδίου, ώστε η Αριστερά να αφήσει το αποτύπωμά της στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι, πρέπει να είναι η εμφύτευση στοιχείων και μοντέλων κοινωνικής οικονομίας στο πεδίο της παραγωγής. Όπως επισήμανε ο Π. Ρυλμόν, οικονομολόγος, η κυβέρνηση πρέπει να ενισχύσει τόσο τις υπάρχουσες δομές και εγχειρήματα όσο και να εκπονήσει σχέδιο με βάση τις ανάγκες και τις δυνατότητες κάθε περιφέρειας της χώρας. Το σχέδιο του υπουργείου Εργασίας θα επιτρέψει την ανάπτυξη βιώσιμων δραστηριοτήτων σε περιφερειακό επίπεδο που θα οδηγήσουν σε αύξηση της απασχόλησης καθώς και στην κινητοποίηση παραγωγικών δυνάμεων και την υλοποίηση νέων ιδεών.
(η ομιλία του Π. Ρυλμόν ο οποίος άνοιξε την ενδιαφέρουσα συζήτηση)
(η τοποθέτηση της Ελένης Παπαδοπούλου)
«Το κόμμα πρέπει, εφόσον οι παραδοσιακοί θεσμοί κοινωνικού ελέγχου, όπως λ.χ. τα συνδικάτα, έχουν παρακμάσει λόγω της νεοφιλελεύθερης επίθεσης, να ασκεί έλεγχο στην κυβέρνηση ώστε αυτή αφενός να αποφύγει τις παγίδες τις εξουσίας (αλαζονεία, άγνοια, διαφθορά) αλλά και την «διαμερισματοποίηση» των καθηκόντων (όταν δηλαδή ο καθένας ασχολείται αποκλειστικά με το δικό του καθήκον, χωρίς έμφαση στη συνεκτικότητα και την επικοινωνία μεταξύ των διαφόρων πλευρών του συνολικού σχεδίου)», ανέφερε σχετικά με το ίδιο ζήτημα ο Χρ. Παπαδόπουλος.
(η εκδήλωση, τρίτη χρονικά στη σαββατιάτικη ημερίδα της Εποχής με θέμα «Η Αριστερά στην κυβέρνηση, περιορισμοί και προκλήσεις», έλαβε χώρα στο αμφιθέατρο του 9,84, στην Τεχνόπολη)
Αν με τρεις λέξεις προσπαθούσε κάποιος να συνοψίσει το σημείο σύμπτωσης όλων σχεδόν των συμμετεχόντων στην συζήτηση της Εποχής με θέμα τη «στρατηγική της Αριστεράς για τις ανάγκες της Κοινωνίας», αυτές θα ήταν «εργασιακά, εργασιακά, εργασιακά»! Αν για το νεοφιλελεύθερο μπλοκ, η μέχρι τώρα απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων ήταν, όπως τόνισε ο Ν. Ηλιόπουλος, το πραγματικό success story των μνημονίων, η ανάκτηση του χαμένου εδάφους κατά την επικείμενη διαπραγμάτευση είναι η πιο κεντρική μάχη που αυτή η κυβέρνηση πρέπει να δώσει. Αν, όπως επισήμανε ο Ευ. Τσακαλώτος, η παρούσα κυβέρνηση, μέσα σε συνθήκες σύγκρουσης και πιέσεων, έχει καταφέρει πράγματι κάποιες ρωγμές στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, στη μάχη για τα εργασιακά κρίνεται η ίδια η ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ.
(ολόκληρη η τοποθέτηση του υπουργού Οικονομικών)
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρεται πράγματι για την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος, το οποίο δανειστές και εγχώριο πολιτικό κατεστημένο δυσφημίζουν ως «απομεινάρι του παρελθόντος», πρέπει, σύμφωνα με τον Γ. Πετρόπουλο (συνδικαλιστή της ΑΔΕΔΥ), πέρα από τη μαζική παρέμβαση σε αυτό, «να πετύχει την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων με όρους ευνοϊκούς για τους εργαζόμενους».
Αυτός ο στόχος, ήδη διακηρυγμένος και από τον Γ. Κατρούγκαλο, πρέπει να μπει ιεραρχικά πρώτος στις επιδιώξεις του επόμενου διαστήματος, και, όπως ανέφερε ο Ν. Ηλιόπουλος, όλες οι δυνάμεις κυβέρνησης και κόμματος να ετοιμαστούν για τη σύγκρουση. Την ίδια στιγμή, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα και στο χτύπημα της παραβατικότητας στην αγορά Εργασίας, παραβατικότητα που, εκτός των άλλων στερεί από τα δημόσια ταμεία τουλάχιστον 4 δισ. ευρώ το χρόνο.
(η παρέμβαση του Ν. Ηλιόπουλου, υπεύθυνου Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ)
«Το να κάνεις αριστερή πολιτική σε αντίξοες συνθήκες είναι το στοίχημα», υπογράμμισε ο Χρ. Παπαδόπουλος, «και ταυτόχρονα με την παρουσία της κυβέρνησης της Αριστεράς στην Ελλάδα να φτιάχνεις κίνηση και συμμαχίες για τον στρατηγικό αναπροσανατολισμό της Ευρώπης».
(η τοποθέτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Χρ. Παπαδόπουλου)
Η Ευρώπη και η στρατηγική στόχευση της Αριστεράς
Ποια είναι όμως η Ευρώπη; «Η Ευρωζώνη, σε αυτήν την περίοδο πλήρους αστάθειας, μου θυμίζει έναν ασθενή που παθαίνει ένα μικρό καρδιακό επεισόδιο και συγχρόνως έχει και λίγο ζάχαρο, έχει και λίγη πίεση, έχει και ένα μικρό πρόβλημα στα νεφρά», όπως εύγλωττα το έθεσε ο Ευ. Τσακαλώτος. Αποτέλεσμα; Κάθε μικρή κρίση να εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους και κάθε ασκούμενη πολιτική, ακόμα και θετικής κατεύθυνσης, όπως η ποσοτική χαλάρωση, να μη λειτουργεί ή να μην αρκεί. Υπό αυτό το πρίσμα, και δεδομένης της τωρινής αδυναμίας για τη διαμόρφωση ενός συνεκτικού στρατηγικού σχεδίου για το μέλλον, η Αριστερά οφείλει να παρέμβει στις χαραμάδες του ασταθούς συστήματος ώστε όταν υπάρξει σταθερότητα να καταστεί καταλύτης των εξελίξεων.Βασική πτυχή αυτού του στρατηγικού σχεδίου, ώστε η Αριστερά να αφήσει το αποτύπωμά της στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι, πρέπει να είναι η εμφύτευση στοιχείων και μοντέλων κοινωνικής οικονομίας στο πεδίο της παραγωγής. Όπως επισήμανε ο Π. Ρυλμόν, οικονομολόγος, η κυβέρνηση πρέπει να ενισχύσει τόσο τις υπάρχουσες δομές και εγχειρήματα όσο και να εκπονήσει σχέδιο με βάση τις ανάγκες και τις δυνατότητες κάθε περιφέρειας της χώρας. Το σχέδιο του υπουργείου Εργασίας θα επιτρέψει την ανάπτυξη βιώσιμων δραστηριοτήτων σε περιφερειακό επίπεδο που θα οδηγήσουν σε αύξηση της απασχόλησης καθώς και στην κινητοποίηση παραγωγικών δυνάμεων και την υλοποίηση νέων ιδεών.
(η ομιλία του Π. Ρυλμόν ο οποίος άνοιξε την ενδιαφέρουσα συζήτηση)
Το 2ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και η σχέση κόμματος-κυβέρνησης
Ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα, μπροστά στο 2ο συνέδριο του, πέρα από τον στρατηγικό σχεδιασμό, οφείλει, κατά τους ομιλητές να προετοιμαστεί καλύτερα για τις μεγάλες συγκρούσεις (Χρ. Παπαδόπουλος), να βάλει συγκεκριμένους στόχους για ενίσχυση της πρωτοβάθμιας υγείας και ανασυγκρότηση στης δημόσιας Παιδείας (Ευ. Τσακαλώτος), να ξανασυνδεθεί με το εργατικό κίνημα και τους άλλους θεσμούς κοινωνικού ελέγχου (Ν. Ηλιόπουλος) αλλά, κυρίως, όπως υπογράμμισε η Ελ. Παπαδοπούλου, να κατακτήσει μια πιο εύρυθμη συλλογική λειτουργία με καλύτερο συντονισμό με την κυβέρνηση. «Όλα τα συντονιστικά όργανα πρέπει να είναι σε θέση να γνωρίζουν όλες τις πτυχές του κυβερνητικού έργου, να ξέρουν αν οι επί μέρους πτυχές αυτού συγκροτούν ένα συνεκτικό σχέδιο το οποίο μπορεί να περιγραφεί και να ξέρουν από που προκύπτει το όποιο πρόβλημα ή δυσλειτουργία», ανέφερε η γ.γ. του υπουργείου Οικονομικών.(η τοποθέτηση της Ελένης Παπαδοπούλου)
«Το κόμμα πρέπει, εφόσον οι παραδοσιακοί θεσμοί κοινωνικού ελέγχου, όπως λ.χ. τα συνδικάτα, έχουν παρακμάσει λόγω της νεοφιλελεύθερης επίθεσης, να ασκεί έλεγχο στην κυβέρνηση ώστε αυτή αφενός να αποφύγει τις παγίδες τις εξουσίας (αλαζονεία, άγνοια, διαφθορά) αλλά και την «διαμερισματοποίηση» των καθηκόντων (όταν δηλαδή ο καθένας ασχολείται αποκλειστικά με το δικό του καθήκον, χωρίς έμφαση στη συνεκτικότητα και την επικοινωνία μεταξύ των διαφόρων πλευρών του συνολικού σχεδίου)», ανέφερε σχετικά με το ίδιο ζήτημα ο Χρ. Παπαδόπουλος.
(η εκδήλωση, τρίτη χρονικά στη σαββατιάτικη ημερίδα της Εποχής με θέμα «Η Αριστερά στην κυβέρνηση, περιορισμοί και προκλήσεις», έλαβε χώρα στο αμφιθέατρο του 9,84, στην Τεχνόπολη)
