Ανάπτυξη χωρίς υγιή δημόσιο τομέα δεν γίνεται. Είναι τόσο απλό και τόσο καίριο το αίτημα λοιπόν να αλλάξει ριζικά.
Δημοσίευση: 06 Σεπτεμβρίου 2016 H ΑΥΓΗ
Το Δημόσιο ήταν το λάφυρό τους και το αποκούμπι τους για να κρατούν όμηρους τους πολίτες, αφού η γραφειοκρατία, η πολυνομία και η ευνοιοκρατία έστρωναν το έδαφος για το ρουσφέτι και τις υπόγειες συναλλαγές προκειμένου να διεκπεραιωθεί οποιοδήποτε αίτημα του πολίτη
Επί χρόνια ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., λειτουργώντας με την ακραιφνή λογική των καρτέλ, άλλοτε υπό τα κελεύσματα διαφόρων συμφερόντων και ομάδων και άλλοτε με γνώμονα μόνο την εκλογική επιτυχία μέσω διορισμών, έχτιζαν εν τέλει έναν δημόσιο τομέα - Βαβέλ, που, αντί να εξυπηρετεί, τιμωρούσε τον πολίτη, τον επιχειρηματία, τον συνταξιούχο και όλους όσοι συναλλάσσονταν με αυτό.
ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., ακόμη και την ώρα που η χώρα βούλιαζε από την οικονομική κρίση, έμεναν πιστοί θιασώτες των διορισμών δημιουργώντας το σύστημα “4-2-1”. Τέσσερις νεοδημοκράτες, δύο από το ΠΑΣΟΚ κι ένας από τη ΔΗΜ.ΑΡ.
Το Δημόσιο ήταν το λάφυρό τους και το αποκούμπι τους για να κρατούν όμηρους τους πολίτες, αφού η γραφειοκρατία, η πολυνομία και η ευνοιοκρατία έστρωναν το έδαφος για το ρουσφέτι και τις υπόγειες συναλλαγές προκειμένου να διεκπεραιωθεί οποιοδήποτε αίτημα του πολίτη.
Η σημερινή κυβέρνηση από την αρχή της θητείας της έθεσε το ζήτημα της ριζικής αναμόρφωσης του Δημοσίου στην κορυφή της ατζέντας, παρά τις πρωτοφανείς αντιξοότητες και τα εμπόδια που βρήκε στον δρόμο της.
Από τα υπουργεία, τους ΟΤΑ και τις ΔΕΚΟ έως τα ασφαλιστικά ταμεία και τους υπόλοιπους φορείς έχουν υλοποιηθεί σημαντικές τομές και σίγουρα μένουν ακόμη πολλά να δρομολογηθούν γιατί ο δημόσιος τομέας σε όλες τις ανεπτυγμένες κοινωνίες είναι ο βασικότερος μοχλός ανάπτυξης και ταυτόχρονα ένας από τους βασικότερους δείκτες της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Όπως το Εθνικό Μητρώο Επιτελικών Στελεχών Δημόσιας Διοίκησης, το μείζον θέμα της κινητικότητας των δημοσίων υπαλλήλων, η ηλεκτρονική διακυβέρνηση με εφαρμογή της υποχρεωτικής ηλεκτρονικής διακίνησης των διοικητικών εγγράφων, καθώς και η διασύνδεση και λειτουργικότητα των πληροφοριακών συστημάτων της Δημόσιας Διοίκησης και των οργανισμών του δημοσίου τομέα.
Ανάπτυξη χωρίς υγιή δημόσιο τομέα δεν γίνεται. Είναι τόσο απλό και τόσο καίριο το αίτημα λοιπόν να αλλάξει ριζικά.
Όσο όμως αυτός ο γίγαντας με τα πήλινα πόδια θα παίρνει τη θέση που του αρμόζει, θα αποκτά τον ουσιώδη ρόλο που έχει και θα μετουσιώνεται από “φτωχό συγγενή” σε ανταγωνιστικό παίκτη, τόσο θα μεγαλώνει η αντίδραση των συστημικών πυλώνων. Ας μην γελιέται κανείς. Από την αξιωματική αντιπολίτευση έως τους κύκλους συμφερόντων που λυμαίνονταν επί χρόνια τον μηχανισμό του Δημοσίου, η μάχη που θα δώσουν θα είναι μεγάλη.
Όπως όμως απεδείχθη περίτρανα και στη μεγάλη τομή με την αδειοδότηση των καναλιών για πρώτη φορά ύστερα από 27 χρόνια, όπου και πάλι έκαναν τα πάντα προκειμένου να μην υλοποιηθεί, η κυβέρνηση πέτυχε. Γιατί επέμεινε να δικαιώσει το κοινωνικό αίτημα “να μπει ένα τέλος στο σύστημα διαπλοκής”.
Παλεύοντας για την κοινωνία μαζί με την κοινωνία δεν χάνεις ποτέ. Παλεύοντας κατά της κοινωνίας, χάνεις πάντα!
