«Όσοι παλεύουν για να μην κλείσει η αξιολόγηση, θα απογοητευτούν», υπογράμμισε ο Αλέξης Τσίπρας από το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. «Και θα κλείσει και θα κλείσει θετικά, χωρίς υποχωρήσεις σε ακραίους παραλογισμούς, χωρίς υποχωρήσεις σε ζητήματα αρχών και χωρίς υποχωρήσεις που αφορούν στο ευρωπαϊκό κεκτημένο», τόνισε, προσθέτοντας ότι δεν ξέρει αν θα κλείσει με το ΔΝΤ σε κεντρικό ρόλο χρηματοδότη ή σε άλλο ρόλο, «αλλά η αξιολόγηση θα κλείσει γιατί η Ευρώπη δεν μπορεί να παίξει παιχνίδια ούτε να δεχτεί πειραματισμούς». «Η χώρα μας θα γυρίσει σελίδα με κάποιους πάλι να βρίσκονται βαριά εκτεθειμένοι» υπογράμμισε
πηγή: https://left.gr/news/synedriasi-tis-kentrikis-epitropis
Ο πρωθυπουργός περιέγραψε την περίπλοκη εικόνα των διαπραγματεύσεων και το περιβάλλον, ευρωπαϊκό και διεθνές, εντός του οποίου αυτές εξελίσσονται, υπογραμμίζοντας ότι το 2017 θα είναι κρίσιμος χρόνος όχι μόνο για την πορεία της Ευρώπης, αλλά για την ύπαρξη της. Έστειλε μηνύματα πανταχόθεν αναφορικά με την αξιολόγηση, τόσο στο ΔΝΤ, το οποίο κατηγόρησε για «πόκερ» μέσω κωλυσιεργίας, όσο και στις συντηρητικές ευρωπαϊκές δυνάμεις και κυρίως προς τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών. Μάλιστα απηύθυνε έκκληση προς την Γερμανίδα Καγκελάριο να αποθαρρύνει την διαρκή επιθετικότητα και τις υποτιμητικές αναφορές του κ. Σόιμπλε εναντίον της Ελλάδας. Εξαπέλυσε δριμεία επίθεση στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη στάση της ΝΔ, σημειώνοντας ότι στην επικείμενη επίσκεψη του στη Γερμανία και τις επαφές του με την Ά. Μέρκελ και τον Β. Σόιμπλε, υποθέτει πως η «γραμμή» του θα είναι αυτή που δημόσια έχει διατυπώσει ο αντιπρόεδρος του κόμματος, για αποτυχία της αξιολόγησης ώστε να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ και να ανέβει στην εξουσία η ΝΔ. Σημείωσε ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν αρκεί με τις θέσεις του να γίνει αρεστός στον κ. Σόιμπλε, αλλά στον ελληνικό λαό και με αυτόν τον τρόπο αυτό δεν θα γίνει.
Ο Αλέξης Τσίπρας εκφράζοντας την βεβαιότητα ότι «θα καταφέρουμε να βγάλουμε τη χώρα και την κοινωνία από την κρίση, έθεσε στόχο για το κόμμα και την κυβέρνηση την προσήλωση σε ένα σχέδιο για την μεταμνημονιακή Ελλάδα με ισχυρό κοινωνικό αποτύπωμα. Ζήτησε από τα αρμόδια κομματικά όργανα και τους υπουργούς να επιδείξουν μηδενική ανοχή σε τυχόν περιπτώσεις παρατυπιών έστω και σε νομιμοφανές πλαίσιο που θα μπορούσαν να πλήξουν το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς.
Η διεθνής συγκυρία
Ξεκινώντας ο πρωθυπουργός περιέγραψε τις μεγάλες ανοικτές προκλήσεις στην Ελλάδα, την Ευρώπη, τον κόσμο, επισημαίνοντας ότι πρέπει να τις ζυγίσουμε, να τις υπολογίσουμε, και να λάβουμε τις αποφάσεις μας με γνώμονα το συμφέρον του τόπου μας. Επισήμανε ότι το 2017 θα είναι χρόνος κρίσιμος για την Ευρώπη δεδομένων των εκλογικών αναμετρήσεων σε κρίσιμες χώρες και πως «οι εξελίξεις το 2017 δεν θα κρίνουν απλά την πορεία της Ευρώπης, αλλά την ίδια της την ύπαρξη». Μίλησε για το διαρκώς διοογκούμενο ρεύμα ακροδεξιού ευρωσκεπτικισμού, τους μεγάλους κινδύνους και τις σημαντικές προκλήσεις διεθνώς αλλά και ειδικότερα στη γειτονιά μας, για να σημειώσει ότι η Ελλάδα παραμένει πυλώνας σταθερότητας και πως σε όλο αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ «καταβάλλει τεράστια προσπάθεια να ξαναστήσει τη χώρα στα πόδια της, να βγάλει τη χώρα από την πολυετή ύφεση και παρά τις διαρκείς πιέσεις από τους πιστωτές μας να προστατεύσει τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα».
Η κατάσταση στην αξιολόγηση
Ο πρωθυπουργός είπε ότι την αξιολόγηση την κάνει δύσκολη η διαρκής διαφωνία ανάμεσα στους πιστωτές μας. Είπε ότι το ΔΝΤ έχοντας χάσει την επιστημονική αξιοπιστία του από τις διαρκώς λαθεμένες προβλέψεις και συνταγές του, βρίσκεται σε πραγματική αδυναμία να υποστηρίξει χρηματοδοτικά ένα πρόγραμμα δίχως γενναία απομείωση του χρέους, κάτι που έγινε απολύτως σαφές και στην τελευταία συνεδρίαση του ΔΣ του.
Από την άλλη, είπε, στην Ευρώπη, ενώ όλοι κατανοούν ότι η γενναία απομείωση του χρέους είναι κάτι αυτονόητο και αργά ή γρήγορα θα συμβεί, αρνούνται να το αποφασίσουν πριν από τις κρίσιμες αναμετρήσεις σε Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία φοβούμενοι την άνοδο της ακροδεξιάς. «Πρόκειται για στενόμυαλη λογική γιατί η ακροδεξιά θα ανεβαίνει όσο θα υιοθετείται από τις κυρίαρχες δυνάμεις η δική της ατζέντα». Τόνισε ότι, όμως, και το ΔΝΤ δεν δείχνει να έχει το θάρρος της γνώμης του, και πως δεν θα φοβόταν να πει ο ίδιος ότι ορισμένα στελέχη του προτιμούν να παίζουν προσωπικά παιχνίδια. Σημείωσε ότι το Ταμείο δειλιάζει να πει την αλήθεια στους Ευρωπαίους εταίρους, και προτιμά να παίζει ένα διαρκές παιχνίδι πόκερ κωλυσιεργώντας. Υποστήριξε ότι επειδή δεν θέλουν να ρίξουν το φταίξιμο στην αδιαλλαξία του Γερμανού ΥΠΟΙΚ για τα μέτρα απομείωσης του χρέους που πρέπει να ληφθούν, προσπαθούν να εφεύρουν νέες απαιτήσεις από την Ελλάδα, παράλογες, αρκεί να είναι εκείνη που θα χρεώνεται την κωλυσιεργία, και την προδιαγεγραμμένη, όπως είπε μεταφέροντας την προσωπική του άποψη, απόφαση του Ταμείου να μην χρηματοδοτήσει το τρίτο ελληνικό πρόγραμμα.
Τόνισε ότι σε αυτή τη διελκυστίνδα η Ελλάδα δεν είναι μόνη της «ούτε έχει κυβέρνηση πρόθυμη να παραδώσει τη χώρα σαν το σκύλο στο αμπέλι». Σημείωσε ότι σύμμαχος της είναι και τα θετικά αποτελέσματα της ελληνικής οικονομίας, με τους ευρωπαίους εταίρους να αναγνωρίζουν την εντυπωσιακή υπερκάλυψη των εσόδων και τους τεχνοκράτες του ΔΝΤ να έχουν την πραγματικότητα ως τη μεγάλη δυσκολία για να στηρίξουν τις επιδιώξεις τους.
«Αυτό που περιμένουμε είναι να αναθεωρήσουν αυτές τις εκτιμήσεις. Δεν μπορεί να υπάρξει διαπραγμάτευση αν δεν βρισκόμαστε στην ίδια σελίδα. Περιμένουμε το συντομότερο να τις αναθεωρήσουν ώστε να μπορέσει να συνεχιστεί η διαπραγμάτευση σε τεχνικό επίπεδο».
Παίζουν με τη φωτιά όποιοι παίζουν παιχνίδια για Ευρωζώνη 2 ταχυτήτων
Ο κ. Τσίπρας επανέλαβε ότι «δεν πρόκειται να δεχτούμε άλλα παιχνίδια στην πλάτη της Ελλάδας και του λαού. Δεν θα επιτρέψουμε στους συμμάχους μας στην Ευρώπη άλλα παιχνίδια με τη φωτιά για τη συνοχή και το μέλλον της Ευρώπης. Όποιοι παίζουν παιχνίδια για Ευρωζώνη 2 ταχυτήτων, διασπάσεων και διαιρέσεων, παίζουν με τη φωτιά». Μιλώντας ουσιαστικά για τη Γερμανία, εξέφρασε τη βεβαιότητα του ότι η ίδια τους η κυβέρνηση «δεν θα αφήσει τους πυρομανείς να παίζουν με τα σπίρτα στην αποθήκη με τα πυρομαχικά».
Από το βήμα της ΚΕ, ο Αλέξης Τσίπρας απηύθυνε θερμή έκκληση προς την Άγγελα Μέρκελ «να αποθαρρύνει τον ΥΠΟΙΚ της από αυτή τη διαρκή επιθετικότητα εναντίον της Ελλάδας και από αναφορές υποτιμητικές». «Δεν μπορεί», υπογράμμισε, «η προεκλογική περίοδος σε μια χώρα να επηρεάσει τη ζωή σε μια άλλη χώρα». Σχολίασε ότι δικαίως το SPD εγκάλεσε τον κ. Σόιμπλε ότι επιχειρεί να συντηρήσει την ένταση γύρω από το ελληνικό πρόγραμμα για να φορτώσει στην Ελλάδα τα δικά του αδιέξοδα.
Δεν συζητάμε απαιτήσεις εκτός συμφωνίας και εκτός λογικής»
«Εμείς τηρούμε τα συμφωνηθέντα, να τηρήσουν κι οι εταίροι μας όσα έχουν συμφωνηθεί», είπε και έστειλε το μήνυμα ότι «είμαστε πρόθυμοι να συζητήσουμε οτιδήποτε είναι στο πλαίσιο της συμφωνίας και της λογικής» αλλά «απαιτήσεις που δεν υποστηρίζονται από τους αριθμούς και τη λογική δεν πρόκειται να συζητήσουμε». Όσοι κωλυσιεργούν το κάνουν για άλλους λόγους και οφείλουν να το εξηγήσουν.
Σφοδρή επίθεση στον Κυρ. Μητσοτάκη
Ασκώντας δριμεία κριτική στον πρόεδρο της ΝΔ, είπε ενόψει της επίσκεψης του στη Γερμανία για επαφές με Μέρκελ και Σόιμπλε, πως δεν γνωρίζει τι θα τους πει, διότι ο κ. Μητσοτάκης δεν ήρθε σε επαφή μαζί του και δεν ζήτησε καμία ενημέρωση. «Το μόνο που δεν θα αναφέρει είναι το ζήτημα της έκδοσης του κ. Χριστοφοράκου», σχολίασε δηκτικά. Τόνισε ότι το μόνο που ξέρουμε για τις θέσεις του κ. Μητσοτάκη, είναι αυτά που έχει πει δημόσια ο αντιπρόεδρος του κόμματος, 'Α. Γεωργιάδης ότι δεν θέλουν να κλείσει η αξιολόγηση, θέλουν να πέσει η κυβέρνηση για να έρθουν στα πράγματα. «Υποθέτω με αυτή τη γραμμή πάει στη Γερμανία», είπε και τόνισε ότι πρέπει να γίνει απολύτως σαφές ποιος παλεύει για την έξοδο από την κρίση και ποιος δίνει διαρκώς διαπιστευτήρια υποταγής μήπως και καταφέρει να έρθει στην εξουσία με τη στήριξη των πιστωτών μας. Είπε ότι η ΝΔ είναι η μόνη στην Ευρώπη που εγκαλεί την κυβέρνηση για καθυστέρηση και πως το πρόβλημα δεν είναι το χρέος αλλά το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας. Το ίδιο νομίζω λέει και ο κ. Σόιμπλε, είπε ο πρωθυπουργός και πρόσθεσε: «Φαντάζομαι θα του το πει κι από κοντά τώρα στη Γερμανία», για να σχολιάσει «μόνο που δεν αρκεί να γίνει αρεστός στον κ. Σόιμπλε, αλλά στον ελληνικό λαό».
Κατηγόρησε τη ΝΔ ότι ποντάρει στην αβεβαιότητα για να κρύψει το πραγματικό σχέδιο της για πρόσδεση της οικονομίας στα ισχυρά συμφέροντα, παλινόρθωση του πελατειακού κράτους, εγκαθίδρυση της διαρκούς λιτότητας. «Τους περιμένει πολύ μεγάλη απογοήτευση γιατί όσο και αν το απεύχονται, η αξιολόγηση θα κλείσει, και θετικά». Είπε ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη οι μεγάλες αλλαγές σε διεθνές επίπεδο, όπου το «παιχνίδι είναι ανοικτό», επισημαίνοντας συμμαχίες (όπως αυτή των χωρών του Νότου) που μέχρι πρότινος θα φάνταζαν αδύνατες.
Έχουμε διανύσει το μεγαλύτερο μέρος του δρόμου
«Έχουμε διανύσει το μεγαλύτερο μέρος του δρόμου. Είμαστε πολύ κοντά στο σημείο που θα μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι η κρίση είναι παρελθόν», τόνισε ο κ. Τσίπρας και μίλησε ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο. «Δεν ισχυρίζομαι ότι τα πράγματα είναι εύκολα και ότι υπάρχουν μαγικές λύσεις, η προοπτική όμως μιας αριστερής εναλλακτικής στην Ευρώπη παραμένει απολύτως ανοικτή».
Τόνισε πως «είναι και στο δικό μας χέρι να ξεπεράσουμε παθογένειες να διαμορφώσουμε συνθήκες ενότητας μέσα από ειλικρινή διάλογο, να χτίσουμε πάνω σε σταθερές βάσεις νέες κοινωνικές συμμαχίες.
Οι πρωτοβουλίες που ξεπερνούν τον ορίζοντα της αξιολόγησης
Ο πρωθυπουργός είπε ότι «οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι δεν θα κριθούμε από τους συμβιβασμούς και τις αντιστάσεις μας στη διαπραγμάτευση, αλλά από το αν θα καταφέρουμε να πάρουμε πρωτοβουλίες που θα στηρίζουν την κοινωνική πλειοψηφία, αν θα στηρίξουμε την παραγωγική ανασυγκρότηση, αν θα ενεργοποιήσουμε την κοινωνία γύρω από την ανάγκη να υπάρχουν μεγάλες θεσμικές τομές, το αίσθημα δικαιοσύνης, να θωρακίσουμε θεσμικά την διαφάνεια».
Σε αυτό το πνεύμα έδωσε τον τόνο να ενταθούν οι προσπάθειες για την αποτελεσματικότητα στην ανάκτηση της εργασίας με κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωμάτων, αναβάθμιση του κοινωνικού κράτους, με αποτελεσματικότητα και ανθρωπισμό και στο μεγάλο ζήτημα της διαχείρισης του προσφυγικού, μαθαίνοντας από τα λάθη και τις παραλείψεις, συνεχίζοντας το μέτωπο απέναντι στη διαφθορά και τη διαπλοκή.
Σημείωσε ότι «οι μεγάλες πρωτοβουλίες μας για το επόμενο διάστημα ξεπερνούν τον ορίζοντα της αξιολόγησης και αφήνουν προοδευτικό αποτύπωμα». Ανέφερε τις σημαντικότερες εξ αυτών: εκκίνηση και εδραίωση της μεταρρύθμισης στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, τη μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση, μεταρρύθμιση στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, επεξεργασία του περιφερειακού σχεδίου για την παραγωγική ανασυγκρότηση, έναρξη ενός δημόσιου και ανοικτού διαλόγου για την αναγκαία συνταγματική αναθεώρηση που θα καταλήξει μέχρι το τέλος του έτους σε συγκεκριμένες προτάσεις.
Ο κ. Τσίπρας δήλωσε αισιόδοξος ότι τα δύσκολα θα τελειώσουν και πως η διέξοδος είναι πλέον ορατή, όχι μόνο γιατί θα κλείσει η αξιολόγηση και σύντομα θα έρθει και ο στόχος της ενίσχυσης της ρευστότητας, αλλά γιατί η οικονομία ήδη εμφανίζει ορατά αποτελέσματα ανάκαμψης. Σημείωσε ότι σε αυτές τις συνθήκες πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας στόχο όχι μόνο την εξέλιξη της διαπραγμάτευσης, αλλά και την επόμενη μέρα και να σκεφτούμε όχι πια με όρους συμφωνίας και μέτρων αλλά με όρους στρατηγικού αναπροσανατολισμού της οικονομίας και της κοινωνίας.
«Έχω βαθειά εμπιστοσύνη στο κριτήριο τόσο της ΚΕ όσο και της ΚΟ, έχω τη βεβαιότητα ότι θα καταφέρουμε να βγάλουμε τη χώρα και την κοινωνία από την κρίση και να σχεδιάσουμε μαζί την μεταμνημονιακή Ελλάδα".
Η ΝΔ δεν έχει να αντιτάξει απαντήσεις
Απέναντι σε αυτά, είπε ο πρωθυπουργός η ΝΔ δεν έχει να αντιτάξει απαντήσεις, αντίθετα αντιτάσσει σχέσεις με τη διαπλοκή, κραυγές στα τηλεοπτικά παράθυρα και το φλερτ με την ακροδεξιά και την ξενοφοβία. Είπε ότι δεν έχει να υποσχεθεί στον λαό τίποτε περισσότερο από τα μνημόνια και μια υποτίθεται καλύτερη διαχείριση της εφαρμογής της προς όφελος όμως των λίγων.
Ο πρωθυπουργός είπε ότι με το τέλος του προγράμματος αλλάζει ο χάρτης της πολιτικής αντιπαράθεσης και επανέρχεται η διαχωριστική γραμμή που υπήρχε πάντα: πρόοδος-συντήρηση, αριστερά-δεξιά, υπεράσπιση των συμφερόντων των πολλών-υπεράσπιση των συμφερόντων των λίγων. «Αυτό μας δίνει από τώρα το περιθώριο να σχεδιάσουμε την επόμενη μέρα, τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ που εκπροσωπεί το στρώμα των από κάτω και της μεσαίας τάξης.
Το ΠΑΣΟΚ θα είναι το μόνο που θα επιμένει στη συμμαχία με τη δεξιά
Ο κ. Τσίπρας επεφύλασσε κριτική και προς το ΠΑΣΟΚ, λέγοντας ότι η κεντροαριστερά οφείλει να κοιτάξει τι συμβαίνει με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία που κάνει βήματα προς τα αριστερά, «το ΠΑΣΟΚ όμως επιμένει να θέλει να είναι στην Ελλάδα η ουρά της ΝΔ και του κ. Μητσοτάκη». Σημείωσε ότι είχε πολλές ευκαιρίες να υπερβεί αυτές τις εσωτερικές αγκυλώσεις, να πάρει αποστάσεις από τις περιόδους διακυβέρνησης και όσα έχουν αυτές φορτώσει στον λαό, και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων: εκλογικός νόμος, το θέμα της διαπλοκής, η στάση στη διαπραγμάτευση. «Επιμένει όμως σε μια αδιέξοδη εμμονή», είπε και τους κάλεσε «να συνειδητοποιήσουν ότι τα πράγματα αλλάζουν» και πως σε λίγο «θα είναι οι μόνοι στην Ευρώπη που επιμένουν στη συμμαχία με τη δεξιά και μάλιστα με μια δεξιά ακραία και νεοφιλελεύθερη». Αυτό, σχολίασε, δεν θα τους βγει σε καλό, αλλά δεν θα βοηθήσει ούτε και τον τόπο.
Κανένας πονηρούλης δεν θα ακυρώσει το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς»
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι στον δύσκολο δρόμο η συμβολή των κομματικών δυνάμεων είναι σημαντική, ότι χρειάζεται να εισακούονται οι προβληματισμοί της βάσης να απαντώνται τα ερωτήματα της, μελετημένη δουλειά.
Ξεκαθάρισε ότι δεν θα υπάρξει καμιά ανοχή σε τυχόν φαινόμενα λιγοστά που ακυρώνουν το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς. «Κανένας πονηρούλης δεν θα αφήσουμε να χρησιμοποιήσει κανένα νομιμοφανές μέσο για ίδιον όφελος. Αυτά έχουν τελειώσει». Ζήτησε από τους υπουργούς και τα αρμόδια όργανα του κόμματος να μη δείξουν καμιά επιείκεια, καμιά ανοχή. Είπε πως δεν αναφέρεται σε πεπραγμένα, αλλά ότι και μόνο που κάποιοι σκέφτηκαν να προσβάλλουν τους ηθικούς κώδικες της Αριστεράς δεν τους επιτρέπεται να έχουν τον τιμητικό ρόλο του μέλους του κόμματος.
...............................................
Ολόκληρη η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ:
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Η Κεντρική μας Επιτροπή, αν και άργησε να συγκληθεί, εντούτοις λαμβάνει χώρα σε μια συγκυρία ιδιαίτερα κρίσιμη, με πολλαπλές ανοιχτές προκλήσεις στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Προκλήσεις που πρέπει με νηφαλιότητα να αναλύσουμε, να ζυγίσουμε και εν τέλει να συνυπολογίσουμε στις αποφάσεις μας, πάντοτε με γνώμονα το γενικότερο συμφέρον του τόπου, το συμφέρον του ελληνικού λαού.
Το 2017 θα είναι ένας χρόνος κρίσιμος για την Ευρώπη. Θα είναι ένας χρόνος κρίσιμος για την Ευρώπη δεδομένου ότι μέσα σε αυτό τον χρόνο έχουμε σημαντικές εκλογικές αναμετρήσεις σε κρίσιμες χώρες για την Ευρώπη, σε χώρες που διαμορφώνουν εν πολλοίς την οικονομική και την πολιτική πορεία της Ευρώπης.
Υπ’ αυτή την έννοια, δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι οι πολιτικές εξελίξεις το 2017 δεν θα κρίνουν απλά την πορεία της Ευρώπης. Θα κρίνουν την ίδια της την ύπαρξη.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πορεύεται πια χωρίς τη Μεγάλη Βρετανία αλλά και με ένα διαρκώς ογκούμενο ρεύμα ακροδεξιού ευρωσκεπτικισμού στο εσωτερικό της.
Και την ίδια στιγμή η αλλαγή κυβέρνησης αλλά και πολιτικής κατεύθυνσης στις ΗΠΑ, δημιουργεί ένα πρωτόγνωρο πολιτικό περιβάλλον, καθώς για πρώτη φορά μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κλονίζεται η ευρωατλαντική σχέση και ο προσανατολισμός της. Και κλονίζεται, απ’ ότι φαίνεται, μονομερώς.
Θα έλεγα ότι πρόκειται για τεκτονικού χαρακτήρα μετατοπίσεις που, σε συνδυασμό με την συνεχιζόμενη ένταση στην ευρύτερη περιοχή μας, στη γειτονική μας Τουρκία, στη Συρία, στη Μέση Ανατολή αλλά και στις χώρες της Βόρειας Αφρικής, διαμορφώνουν ένα περιβάλλον σύνθετο, με μεγάλους κινδύνους αλλά και με σημαντικές προκλήσεις. Και πρέπει να αναλογιστούμε ότι η χώρα μας, η Ελλάδα, παρά τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετώπισε εξ αιτίας της χρεοκοπίας της από τις δυνάμεις που κυβέρνησαν τον τόπο και τις πολιτικές αποφάσεις στο πλαίσιο της Ε.Ε., εντούτοις παραμένει σ’ αυτό το ασταθές πλαίσιο στην ευρύτερη περιοχή πυλώνας σταθερότητας.
Σε αυτό λοιπόν το διεθνές και ευρωπαϊκό περιβάλλον η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ καταβάλλει μια τεράστια προσπάθεια να ξαναστήσει τη χώρα στα πόδια της, να βγάλει την οικονομία από την πολυετή ύφεση και, παρά τις διαρκείς πιέσεις από την πλευρά των πιστωτών μας, να προστατεύσει, ταυτόχρονα, τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα.
Οι δυσκολίες είναι γνωστές σε όλους. Δυσκολίες που βεβαίως δεν οφείλονται μόνο στην κατάσταση της χώρας. Αλλά οι δυσκολίες αυτές δεν μας πτοούν, ούτε, βεβαίως μας φοβίζουν. Πορευόμαστε με αποφασιστικότητα, αλλά και με σεβασμό στην αξιοπρέπεια του λαού μας. Έχουμε μπροστά μας μια αξιολόγηση που δεν είναι από μόνη της δύσκολη.Αλλά την κάνει δύσκολη η διαρκής το τελευταίο διάστημα διαφωνία ανάμεσα στους πιστωτές μας.
Το ΔΝΤ, έχοντας χάσει σχεδόν κάθε επιστημονική αξιοπιστία από την επτάχρονη παραμονή του στην Ελλάδα, από τις διαρκώς λαθεμένες προβλέψεις του και από τις λάθος συνταγές του –λάθη τα οποία έχει παραδεχτεί και το ίδιο- βρίσκεται σε πραγματική αδυναμία να υποστηρίξει χρηματοδοτικά ένα πρόγραμμα δίχως γενναία απομείωση του χρέους.
Αυτό νομίζω ότι έγινε απολύτως σαφές και στην τελευταία συζήτηση για την Ελλάδα για το τρίτο πρόγραμμα στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου, την προηγούμενη εβδομάδα.
Από την άλλη πλευρά, στην Ευρώπη, ενώ όλοι κατανοούν στην Ευρώπη ότι η γενναία απομείωση είναι κάτι αυτονόητο και αργά ή γρήγορα θα συμβεί, εντούτοις αρνούνται να το αποφασίσουν πριν από τις κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις σε Ολλανδία, Γαλλία και κυρίως Γερμανία, φοβούμενοι την άνοδο της ακροδεξιάς.
Πρόκειται για μια στενόμυαλη λογική, διότι η ιστορική εμπειρία μας έχει αποδείξει ότι η ακροδεξιά θα ανεβαίνει όσο θα υιοθετείται από τις κυρίαρχες δυνάμεις η δική της ατζέντα. Κι αυτό δυστυχώς το είδαμε και πρόσφατα στην Ευρώπη, σε αρκετές χώρες.
Όσο η Ευρώπη θα παραμένει άβουλη, αδύναμη, ανίσχυρη, τόσο θα ενισχύονται οι δυνάμεις του ευρωσκεπτικισμού σε κρίσιμες χώρες και θα ανεβαίνει η ακροδεξιά.
Από την άλλη όμως και το ΔΝΤ δεν δείχνει να έχει το θάρρος της γνώμης του. Και δεν θα φοβόμουνα να πω, γιατί πρέπει να μιλήσουμε ανοιχτά και ειλικρινά σ’ αυτές τις κρίσιμες ώρες, και ορισμένα στελέχη του φαίνεται ότι προτιμούν να παίζουν προσωπικά παιχνίδια.
Το Ταμείο δειλιάζει να πει την αλήθεια, κοιτώντας στα μάτια τους Ευρωπαίους εταίρους του. Προτιμά να παίζει ένα διαρκές παιχνίδι πόκερ, κωλυσιεργώντας. Ή αλλιώς όπως το λέμε εδώ στην Ελλάδα να παίζει το μουτζούρη. Και νομίζω ότι ήρθε η ώρα να τα πούμε ανοιχτά :
Επειδή δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν ή να ρίξουν το φταίξιμο στην αδιαλλαξία του Γερμανού υπουργού Οικονομικών σε σχέση με τα μέτρα που πρέπει να παρθούν για την απομείωση του χρέους, προσπαθούν να εφεύρουν διαρκώς νέες απαιτήσεις από την Ελλάδα.
Παράλογες, φανταστικές, εξωπραγματικές.. δεν έχει σημασία.
Αρκεί να είναι η Ελλάδα αυτή η οποία θα χρεώνεται την κωλυσιεργία και εν τέλει την προδιαγεγραμμένη -κατά την άποψή μου, την άποψή μου λέω- απόφαση του Ταμείου να μη χρηματοδοτήσει το 3ο ελληνικό πρόγραμμα.
Η Ελλάδα όμως σε αυτή τη διελκυστίνδα ούτε είναι ούτε αισθάνεται μόνη της, ούτε έχει μια κυβέρνηση πρόθυμη όπως οι προηγούμενες να παραδώσει τον ελληνικό λαό σαν το σκυλί στο αμπέλι.
Και το κυριότερο: έχει ως σύμμαχο την ίδια την πραγματικότητα και την αδιάψευστη απόδοση των δεικτών της ελληνικής οικονομίας.
Το 2016, παρά τις ως συνήθως καταστροφικές προβλέψεις του ΔΝΤ, τις οποίες έσπευσε να υιοθετήσει και η αντιπολίτευση στην Ελλάδα, το 2016 έκλεισε με θετικό πρόσημο ανάπτυξης.
Τα έσοδα είχαν μια εκπληκτική υπεραπόδοση. Μεταξύ άλλων και εκ εξαιτίας του γεγονότος ότι επιτέλους στη χώρα μας τελείωσε το μεγάλο φαγοπότι στην Ελλάδα.
Το φαγοπότι της φοροδιαφυγής και των σκανδάλων τύπου SIEMENS, NOVARTIS κ.λπ.
Και έτσι, όχι μόνο πιάσαμε, αλλά υπερκαλύψαμε τον στόχο των πλεονασμάτων.
Και έτσι, αντί να ενεργοποιηθεί ο κόφτης που όλοι είχαν προεξοφλήσει, ενεργοποιήθηκε ο «δότης», και δώσαμε την 13η σύνταξη εφάπαξ πριν τις γιορτές, 620 εκατομμύρια σε πάνω από ένα εκατομμύριο συνταξιούχους.
Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας αναγνώρισαν αυτήν την εντυπωσιακή υπερκάλυψη των στόχων.
Και έτσι σήμερα οι τεχνοκράτες, τα στελέχη του ΔΝΤ που ασχολούνται με την Ελλάδα, έχουν μια μεγάλη δυσκολία για να στηρίξουν τις απόψεις και τις επιδιώξεις τους.
Και η δυσκολία αυτή είναι η ίδια η πραγματικότητα.
Επικαλούνται στοιχεία για την ελληνική οικονομία που όλοι, αλλά και οι ίδιοι, γνωρίζουν ότι δεν είναι έγκυρα.
Το επισήμανε και η Κομισιόν, άλλωστε, το προηγούμενο διάστημα.
Αυτό λοιπόν που περιμένουμε, και μάλιστα το περιμένουμε το γρηγορότερο δυνατό, είναι να αναθεωρήσουν αυτές τις εκτιμήσεις. Δεν μπορεί να υπάρξει διαπραγμάτευση αν δεν βρισκόμαστε στην ίδια σελίδα, αν δεν ξεκινάμε από την ίδια βάση. Τι να συζητάμε;
Περιμένουμε λοιπόν το συντομότερο να αναθεωρήσουν αυτές τις εκτιμήσεις ώστε να μπορέσει να συνεχιστεί η διαπραγμάτευση σε τεχνικό επίπεδο.
Εμείς από την πλευρά μας επαναλαμβάνουμε με σταθερότητα, νηφαλιότητα αλλά και αποφασιστικότητα: Δεν πρόκειται να δεχτούμε άλλα παιχνίδια στην πλάτη της Ελλάδας και του ελληνικού λαού. Δεν θα επιτρέψουμε, μαζί με τους συμμάχους μας στην Ευρώπη, όχι μόνοι μας, μαζί με, τις συνεπείς ευρωπαϊκές προοδευτικές δυνάμεις, άλλα παιχνίδια με τη φωτιά για τη συνοχή και το μέλλον της Ευρώπης.
Όποιοι παίζουν παιχνίδια για ευρωζώνη δύο ταχυτήτων, για διασπάσεις και διαιρέσεις, να ξέρουν ότι παίζουν με τη φωτιά.Και είμαι απόλυτα βέβαιος ότι η ίδια τους η κυβέρνηση δεν θα αφήσει τους πυρομανείς να παίζουν με τα σπίρτα στην αποθήκη με τα πυρομαχικά.
Και γι αυτό θέλω να αξιοποιήσω την παρουσία μου σ’ αυτό εδώ το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής και να παρακαλέσω θερμά την Καγκελάριο να αποθαρρύνει τον υπουργό των Οικονομικών της, απ’ αυτή τη διαρκή επιθετικότητα εναντίον της Ελλάδας.
Και από αναφορές υποτιμητικές, του τύπου «η Ελλάδα και οι Έλληνες ζουν πάνω από τις δυνατότητές τους».
Δεν ξέρω αν αυτού του είδους οι αφορισμοί συγκινούν τους Γερμανούς ακροδεξιούς και βοηθάνε τη συγκράτηση των διαρροών προς το κόμμα της «Εναλλακτικής για τη Γερμανία».
Αυτό είναι δικό τους πρόβλημα. Και δεν μπορεί η προεκλογική περίοδος σε μια χώρα να επηρεάσει τη ζωή και τις εξελίξεις σε μια άλλη χώρα της Ευρώπης.
Αυτό όμως που ξέρω είναι ότι η κοινή ευρωπαϊκή αξιοπρέπεια, και ειδικά σε συγκυρίες σαν αυτήν, αξίζει να είμαστε πιο προσεκτικοί.
Και ειδικά απέναντι σε μια χώρα που έχει λεηλατηθεί και έναν λαό που έχει κάνει τόσες θυσίες και συνεχίζει να κάνει στο όνομα της Ευρώπης. Σε έναν λαό που έχει δείξει μια εκπληκτική συμπεριφορά απέναντι στην προσφυγική κρίση που είναι ευρωπαϊκή κρίση και έχει κάνει θυσίες, οικονομικές και κοινωνικές, για τη διατήρηση της συνοχής της ευρωζώνης.
Και πιστεύω ότι δικαίως το SPD, το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, επισήμως μετά από αυτές τις δηλώσεις, εγκάλεσε τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών ότι επιχειρεί να συντηρήσει ένταση γύρω από το ελληνικό πρόγραμμα, προσπαθώντας να φορτώσει στην Ελλάδα τα δικά του αδιέξοδα.
Εμείς λοιπόν επαναλαμβάνουμε: Τηρούμε τα συμφωνηθέντα.
Να τηρήσουν και οι εταίροι μας, από τη δική τους πλευρά, όσα έχουν συμφωνήσει.
Είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε οτιδήποτε είναι στο πλαίσιο της συμφωνίας και της λογικής. Αλλά όχι πράγματα που είναι έξω από το πλαίσιο της Συμφωνίας και κυρίως έξω από το πλαίσιο της λογικής. Απαιτήσεις που δεν υποστηρίζονται από τη λογική και από τους αριθμούς, δεν πρόκειται να συζητήσουμε.
Για πρώτη φορά από το 2010, η χώρα υλοποιεί ένα πρόγραμμα που πιάνει τους στόχους του. Για πρώτη φορά η Ελλάδα τηρεί με συνέπεια όσα έχουν συμφωνηθεί. Συνεπώς, δεν δεχόμαστε από κανέναν παρατηρήσεις ότι είμαστε απρόθυμοι να συνεργαστούμε. Όποιος επιστρατεύει την κωλυσιεργία, είναι προφανές ότι το κάνει για άλλους λόγους και οφείλει έντιμα να τους εξηγήσει αυτούς τους λόγους.
Και εδώ επιτρέψτε μου να αναφερθώ και στην τακτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, της Νέας Δημοκρατίας.
Ακούω ότι ο κ. Μητσοτάκης θα ταξιδεύσει στη Γερμανία αύριο για να επισκεφθεί τη Δευτέρα την κυρία Μέρκελ και τον κ. Σόιμπλε. Ειλικρινά δεν γνωρίζω τι θα τους πει. Το μόνο που είμαι βέβαιος ότι δε θα αναφέρει είναι το ζήτημα της έκδοσης του κ. Χριστοφοράκου. Γι αυτό είμαι βέβαιος.
Για την οικονομία και την αξιολόγηση, δεν ξέρω ειλικρινά τι θα πει.
Δεν ήρθε σε επαφή μαζί μου, δεν ζήτησε καμία ενημέρωση.
Το μόνο που ξέρουμε για τις θέσεις της ΝΔ σε σχέση με το ζήτημα της αξιολόγησης είναι αυτό που είπε δημοσίως ο αντιπρόεδρος του κόμματος, ο κ. Γεωργιάδης: Ότι δεν τους ενδιαφέρει να κλείσει η αξιολόγηση. Για την ακρίβεια δεν θέλουν να κλείσει η αξιολόγηση. Το μόνο που τους ενδιαφέρει, το μόνο που θέλουν είναι να πέσει η κυβέρνηση και να έρθουν αυτοί στα πράγματα.
Υποθέτω λοιπόν ότι με αυτή την ατζέντα, με αυτή τη γραμμή ταξιδεύει στη Γερμανία ο κ. Μητσοτάκης. Κι αυτό ας το λάβει καλά υπ όψιν του ο ελληνικός λαός. Για να γίνει απολύτως σαφές ποιος παλεύει για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Και ποιος δίνει διαρκώς διαπιστευτήρια υποταγής μήπως και καταφέρει να έρθει στην εξουσία από τη στήριξη των πιστωτών μας.
Άλλωστε νομίζω ότι η ΝΔ δεν προσπαθεί καν να κρυφτεί.
Ο κ. Μητσοτάκης και το κόμμα του είναι οι μόνοι στην Ευρώπη που μας εγκαλούν για καθυστερήσεις.
Και ισχυρίζεται ότι το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι, το χρέος, αλλά το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας
– δηλαδή η λύση στο ελληνικό πρόγραμμα δεν είναι η απομείωση του χρέους, αλλά το να ξηλώσουμε ό,τι έχει απομείνει όρθιο στο κοινωνικό κράτος, τις συντάξεις και τις εργασιακές σχέσεις.
Νομίζω ότι το ίδιο έχει πει και ο κ. Σόιμπλε. Και το λέει με την ίδια ακριβώς διατύπωση και ο κ. Μητσοτάκης, ενδεχομένως για να το ακούσει ο κ. Σόιμπλε και να χαρεί.
Φαντάζομαι ότι τώρα που θα πάει στη Γερμανία θα του το πει και από κοντά. Και θα έχει, έτσι, μια μεγαλύτερη ευκαιρία να γίνει αρεστός.
Θα ήθελα να του δώσω προκαταβολικά τα συγχαρητήρια μου. Μόνο που θα’ θελα να του πω ότι δεν αρκεί για να κερδίσεις την εξουσία στην Ελλάδα, τη διακυβέρνηση, να γίνει αρεστός στον κ. Σόιμπλε. Πρέπει να γίνει αρεστός στον ελληνικό λαό. Κι αυτό, μ’ αυτή την συμπεριφορά, δεν θα το καταφέρει ποτέ.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Θα ήθελα να πω ακόμα δυο λόγια γι αυτή τη στάση που κρατάει η ΝΔ πριν περάσω στο πιο σημαντικά. Και θα ήθελα να αναρωτηθούμε μαζί γιατί, πέρα από την προσπάθεια να γίνει αρεστός στους δανειστές, ο κ. Μητσοτάκης, ο κ. Γεωργιάδης που είναι μαρτυριάρης, λέει ότι δεν θέλει να κλείσει η αξιολόγηση.
Πιστεύω ότι το λένε αυτό και το πιστεύουν γιατί καταλαβαίνουν ότι μόνο μέσα από την αβεβαιότητα μπορούν να προωθήσουν το πολιτικό τους σχέδιο.
Γιατί θεωρούν –κι ίσως να έχουν δίκιο- ότι μόνο σε φάση αβεβαιότητας και υπό την ασφυκτική πίεση των δανειστών και των προγραμμάτων, μπορούν να κρύψουν από τον ελληνικό λαό το πραγματικό τους σχέδιο και τις πραγματικές τους προθέσεις.
Δηλαδή την πρόσδεση της χώρας και της οικονομίας στα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, την παλινόρθωση της διαπλοκής και του πελατειακού κράτους, την εγκαθίδρυση της διαρκούς λιτότητας αλλά και του νεοφιλελευθερισμού, ως μόνιμου καθεστώτος για τη χώρα μας.
Φοβάμαι όμως ότι τελικά τους περιμένει πολύ μεγάλη απογοήτευση.
Γιατί όσο και αν το απεύχονται, όσο κι αν εργάζονται για το αντίθετο, η αξιολόγηση θα κλείσει. Και θα κλείσει θετικά.
Γιατί στην Ευρώπη σήμερα δεν υπάρχει μονάχα μια παράταξη. Γιατί στην Ευρώπη σήμερα δεν υπάρχει η ηγεμονία της της δεξιάς. Και διότι η Ευρώπη σήμερα βρίσκεται πράγματι σε μεγάλο σταυροδρόμι εξαιτίας κι αυτών των κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων. Αλλά, αν πριν από λίγους μόνο μήνες ήταν για κάποιους σχεδόν βέβαιη η επικράτηση νεοφιλελεύθερων και δεξιών δυνάμεων σε κρίσιμες χώρες της Ευρώπης, και το δίλημμα ήταν μόνο ανάμεσα στη δεξιά και την ακροδεξιά, σήμερα βλέπουμε ότι τα πράγματα αλλάζουν. Και σήμερα βλέπουμε ότι οι ακραία νεοφιλελεύθερες δυνάμεις χάνουν δυνάμεις, δεν κερδίζουν. Ακόμα και στη Γαλλία ο εκπρόσωπος της δεξιάς είναι πίσω στις δημοσκοπήσεις, αλλά και στη Γερμανία έχουμε ένα απόλυτα νέο περιβάλλον, μια νέα κατάσταση που δίνει την προοπτική μιας μεγάλης πολιτικής αλλαγής και εκεί.
Πιστεύω λοιπόν ότι πρέπει να λάβουμε υπόψη μας αυτές τις μεγάλες αλλαγές. Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας αυτή τη νέα πολιτική πραγματικότητα αλλά και τις τεκτονικές αλλαγές σε διεθνές επίπεδο.
Δεν ισχυρίζομαι ότι αυτή τη στιγμή είναι βέβαιο πως τα πράγματα οδηγούνται στον πλανήτη και στην Ευρώπη σε μια ευθύγραμμη προοδευτική κατεύθυνση. Ισχυρίζομαι όμως ότι το παιχνίδι είναι απολύτως ανοιχτό. Και ισχυρίζομαι ότι αυτό το κρίσιμο σύνθημα με το οποίο κερδίσαμε τις εκλογές το 2015, Ανατροπή στην Ελλάδα, Αλλαγή στην Ευρώπη.
Εδώ και δύο χρόνια μένει να το δούμε σε ότι αφορά το δεύτερο σκέλος του συνθήματος. Η ανατροπή στην Ελλάδα έγινε. Η αλλαγή στην Ευρώπη με αργούς ρυθμούς συντελείται.
Πριν από δύο χρόνια, κανείς δεν θα πίστευε ότι θα μπορούσαμε να μιλάμε ως γεγονός για τη συμμαχία των κρατών των χωρών του Νότου. Για μια συμμαχία που προσπαθεί να βάλει τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας και κυρίως του Νότου στο παιχνίδι των ευρωπαϊκών συσχετισμών με όρους διεκδίκησης και προστασίας της κοινωνικής συνοχής. Και βεβαίως κανείς δεν θα πίστευε πριν δυο μήνες, όχι πριν δύο χρόνια, ότι είναι ανοιχτό το πολιτικό παιχνίδι σε κρίσιμες χώρες, όπως αυτές που προανέφερα.
Όσοι λοιπόν παλεύουν για να μην κλείσει η αξιολόγηση, θα απογοητευτούν.
Και θα κλείσει. Και θα κλείσει θετικά.
Χωρίς υποχωρήσεις σε ακραίους παραλογισμούς.
Χωρίς υποχωρήσεις σε ζητήματα αρχών, και κυρίως χωρίς υποχωρήσεις σε ζητήματα που αφορούν το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Δε ξέρω αν θα κλείσει με το ΔΝΤ σε κεντρικό ρόλο χρηματοδότη ή σε κάποιο διαφορετικό ρόλο.
Αλλά η αξιολόγηση θα κλείσει.
Γιατί η Ευρώπη, ειδικά σε αυτή τη φάση, δεν μπορεί να παίξει παιχνίδια ούτε να δεχθεί πειραματισμούς.
Και η χώρα μας θα γυρίσει σελίδα.
Με κάποιους για άλλη μια φορά να βρίσκονται βαθιά και βαριά εκτεθειμένοι.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Έχουμε διανύσει το μεγαλύτερο μέρος του δρόμου.
Είμαστε πολύ κοντά στο σημείο όπου θα μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι η κρίση είναι παρελθόν.
Και η εξέλιξη αυτή, επαναλαμβάνω, δεν είναι σημαντική μόνο για την χώρα μας και την ελληνική οικονομία, αλλά συνολικά για την σταθερότητα στην Ευρώπη.
Γιατί βρισκόμαστε, όπως είπα αρχικά, σε μια περίοδο διεθνών ανακατατάξεων.
Και δεν είναι μόνο το Brexit.
Είναι που αμφισβητείται πλέον ανοιχτά η δομή του ευρωπαϊκού συστήματος από πολλές και διάφορες μεριές.
Είναι που οι πολίτες χάνουν την εμπιστοσύνη τους στους θεσμούς και το δείχνουν, πλέον, κάθε φορά που καλούνται να ψηφίσουν.
Είναι και οι πολιτικές εξελίξεις στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Το πρόβλημα, όμως, στην Ευρώπη είναι ότι οι υποστηρικτές της πολιτικής της ακραίας λιτότητας που οδήγησε σε αυτά τα αδιέξοδα και αποτελεί τη βασική αιτία της ανόδου της ακροδεξιάς αρνούνται να βάλουν μυαλό.
Είναι οι δικές τους πράξεις, οι δικές τους παραλείψεις, που κλονίζουν το οικοδόμημα, που οδηγούν σε εθνικές αναδιπλώσεις και εν τέλει αναδεικνύουν τον κίνδυνο της διάλυσης.
Είναι η απουσία ελπίδας για το μέλλον, που ανοίγει χώρο στο σκοτάδι και στο μίσος.
Και μπροστά σ’ αυτό αδιέξοδο, εμφανίστηκαν πρόσφατα και τα σχέδια διάλυσης.
Ακροβασίες και πολιτικές εμμονές, που αποσκοπούν κοντόφθαλμα σε ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα.
Και από τις οποίες, όμως, είναι βέβαιο ότι οι μόνοι χαμένοι θα είναι οι λαοί.
Είμαστε λοιπόν ξεκάθαρα σε μια μεταβατική φάση, όπου η αμφισβήτηση εκφράζεται πλέον ανοιχτά.
Και το ερώτημα είναι τί χαρακτήρα και τί πρόσημο θα λάβει αυτή η αμφισβήτηση.
Αν θα επικρατήσουν οι αντιλήψεις του οικονομικού εθνικισμού, του απομονωτισμού και του ακροδεξιού λαϊκισμού. Ή, αν θα εκφραστεί ένα νέο προοδευτικό ρεύμα, ικανό να διασφαλίσει την οικονομική και πολιτική σταθερότητα, υπερασπιζόμενο παράλληλα τις αξίες της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας, της αξιοπρέπειας.
Και οφείλω εδώ να επισημάνω ότι η δυναμική των πραγμάτων δεν είναι πάντα όπως φαίνεται στην επιφάνεια.
Ας θυμηθούμε ότι στις προκριματικές εκλογές των ΗΠΑ, γύρω από το αίτημα της κοινωνικής δικαιοσύνης, εκδηλώθηκε ένα τεράστιο προοδευτικό ρεύμα που διεκδίκησε με αξιώσεις το χρίσμα των Δημοκρατικών. Έχασε για λίγο. Αν δεν έχανε, θα ήταν διαφορετικές σήμερα οι εξελίξεις στον κόσμο.
Να προσέξουμε –όπως είπα και πιο πριν- τις διεργασίες στη Γερμανία. Τα αρχικά δημοσκοπικά δεδομένα έχουν ανατραπεί. Και η προοπτική κυβερνητικής συνεργασίας ανάμεσα στη Σοσιαλδημοκρατία, την Αριστερά και τους Πράσινους γίνεται πλέον μια απολύτως ρεαλιστική προοπτική.
Και να επισημάνουμε, τέλος, και σε σχέση με τις εξελίξεις στη Γαλλία, ότι η ανοιχτή εκλογική διαδικασία που οργάνωσε το Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα ανέδειξε μια έκπληξη, έναν αριστερό υποψήφιο για την Προεδρία.
Και ότι η συνεργασία ανάμεσα στους Σοσιαλιστές και την Αριστερά σ’ αυτή την κρίσιμη χώρα θα μπορούσε –και εδώ είναι και η ευθύνη της αριστεράς, που πρέπει να ξεκαθαρίσει αν αναλαμβάνει την ευθύνη της διακυβέρνησης στα δύσκολα ή αρέσκεται με την καταγγελία- θα μπορούσε, λοιπόν, να δημιουργήσει μια ακόμα μεγαλύτερη δυναμική σε μια τέτοια πιθανή εξέλιξη.
Δεν ισχυρίζομαι ότι τα πράγματα είναι εύκολα. Ούτε ότι υπάρχουν μαγικές λύσεις. Λέω όμως ότι η προοπτική μιας αριστερής εναλλακτικής στην Ευρώπη και τον κόσμο παραμένει απολύτως ανοιχτή.
Είναι, λοιπόν και στο δικό μας χέρι το να ξεπεράσουμε παθογένειες.
Να διαμορφώσουμε, μέσα από ειλικρινή διάλογο συνθήκες ενότητας.
Να χτίσουμε πάνω σε γερές και σταθερές βάσεις νέες κοινωνικές συμμαχίες.
Και να είναι το δικό μας σχέδιο, που θα ανοίξει τους εναλλακτικούς δρόμους για την υπέρβαση της ευρωπαϊκής κρίσης.
Είναι σε αυτή την ιστορική συγκυρία που βρισκόμαστε στην κυβέρνηση, γιατί επιλέξαμε να αναλάβουμε δύσκολες ευθύνες.
Και οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι δεν θα κριθούμε μόνο από τους συμβιβασμούς και τις αντιστάσεις μας στη διαπραγμάτευση.
Αλλά, κυρίως, θα κριθούμε από το αν θα καταφέρουμε να πάρουμε πρωτοβουλίες που θα στηρίζουν την κοινωνική πλειοψηφία.
Αν θα προωθήσουμε την παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου, γύρω από το ζητούμενο της αξιοπρεπούς εργασίας.
Αν θα ενεργοποιήσουμε την κοινωνία γύρω από την ανάγκη να υπάρξουν στη χώρα μεγάλες δημοκρατικές θεσμικές δημοκρατικές τομές.
Αν θα καταφέρουμε να εμπεδώσουμε το αίσθημα της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Αν θα θωρακίσουμε θεσμικά τη διαφάνεια.
Και αυτό στην πράξη σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε πιο ουσιαστική την πολιτική μας.
Να εντείνουμε την προσπάθεια και την πολιτική μας αποτελεσματικότητα απέναντι πρώτα και κύρια στο μεγάλο θέμα της εργασίας, της ανάκτησης της εργασίας, τον μεγάλο εφιάλτη της ανεργίας.
Κατοχυρώνοντας όμως εργασιακά δικαιώματα και εργασιακή αξιοπρέπεια.
Ανασυγκροτώντας και αναβαθμίζοντας το κοινωνικό κράτος.
Δίνοντας δείγματα αποτελεσματικότητας και ανθρωπισμού στο μεγάλο και δύσκολο έργο της διαχείρισης του προσφυγικού.
Και μαθαίνοντας από τα λάθη και τις παραλείψεις μας.
Και βεβαίως, συνεχίζοντας και βαθαίνοντας με αποφασιστικότητα το μέτωπό μας απέναντι στη διαφθορά και στη διαπλοκή, ένα μέτωπο κι έναν πόλεμο τον οποίο μπορούμε και οφείλουμε να κερδίσουμε.
Έχουμε κάνει –δεν υπάρχει αμφιβολία- σημαντικό έργο σε όλους τους τομείς.
Αλλά πρέπει να συνεχίσουμε ακόμα πιο συστηματικά.
Στο πλαίσιο αυτό, οι μεγάλες πρωτοβουλίες μας για το επόμενο διάστημα είναι πρωτοβουλίες που ξεπερνούν τον ορίζοντα της διαπραγμάτευσης και της αξιολόγησης και που αφήνουν ένα προοδευτικό αποτύπωμα στην ελληνική κοινωνία και στα πολιτικά πράγματα του τόπου.
Αυτές οι πρωτοβουλίες αφορούν:
Την εκκίνηση και εδραίωση μιας σημαντικής μεταρρύθμισης στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας.
Την πολύ σημαντική μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση, που ξεκινάει με έναν ουσιαστικό διάλογο κι έχει στόχο να αλλάξει την εικόνα του σχολειού ως εξεταστικό κέντρο και με ένα νέο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση
Την προοδευτική μεταρρύθμιση στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Την επεξεργασία του σχεδίου για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και των περιφερειών, του περιφερειακού σχεδίου ανασυγκρότησης που θα συγκροτεί το εθνικό σχέδιο ανάπτυξης
Τέλος, την έναρξη ενός δημόσιου και ανοιχτού διαλόγου για την συνταγματική αναθεώρηση, που μέχρι τέλους του έτους θα καταλήξει σε συγκεκριμένες προτάσεις που θα έρθουν στη Βουλή.
Απάντηση στις πολιτικές αυτές πρωτοβουλίες, στις μεγάλες μεταρρυθμιστικές προσπάθειες που θα αφήσουν ένα σημαντικό προοδευτικό αποτύπωμα στον τόπο, η αξιωματική αντιπολίτευση, η ΝΔ δεν έχει να αντιτάξει.
Το μόνο που έχει να αντιτάξει είναι εκλεκτικές σχέσεις με τη διαπλοκή.
Τα απλήρωτα δάνεια και το κομματικό χρέος.
Τις κραυγές στα τηλεοπτικά παράθυρα και το φλερτ με την ακροδεξιά και την ξενοφοβία.
Αυτά όμως δεν είναι αρκετά, ακόμα και αν τους στηρίζουν τα πιο ισχυρά και τα πιο επιδραστικά μέσα ενημέρωσης, δεν είναι αρκετά για να επηρεάσουν τα πράγματα.
Η αλήθεια είναι ότι η Νέα Δημοκρατία δεν έχει να υποσχεθεί στον ελληνικό λαό τίποτα περισσότερο από τα μνημόνια και μια υποτίθεται καλύτερη διαχείριση της εφαρμογής τους, προς όφελος όμως των λίγων και σε βάρος των πολλών.
Με το τέλος, όμως, των μνημονίων, το κλείσιμο της αξιολόγησης και το τέλος της επιτροπείας στα μέσα του 2018, τελειώνει οριστικά η ρητορική τους.
Και αλλάζει και ο τόπος της πολιτικής αντιπαράθεσης στον τόπο.
Η διαχωριστική γραμμή επανέρχεται εκεί που πάντοτε ήταν. Πρόοδος-συντήρηση, δεξιά-αριστερά. Υπεράσπιση των κοινωνικών δυνάμεων, υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης, του εργαζόμενου λαού, υπεράσπιση των συμφερόντων των ολίγων. Ξαναέρχεται η διαχωριστική γραμμή στο πολιτικό της και ταξικό της πρόσημο.
Κι αυτό μας δίνει από τώρα το περιθώριο να σχεδιάσουμε την επόμενη μέρα. Το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα, παράταξη που εκφράζει παραδοσιακά την αριστερά αλλά και εκπροσωπεί αυτό που ονομάζουμε το στρώμα των «από κάτω», των κατώτερων τάξεων και της μεσαίας τάξης.
Και βεβαίως μας ανοίγει και τον ορίζοντα να σκεφτούμε και την επόμενη μέρα στην Ελλάδα. Τη διαμόρφωση ενός πολιτικού συστήματος με δεδομένο ένα νέο εκλογικό νόμο που έχουμε ψηφίσει.
Κι εδώ θα ήθελα να πω και δυο λόγια για τη λεγόμενη Κεντροαριστερά, το ΠΑΣΟΚ, που οφείλουν επιτέλους να κοιτάξουν γύρω τους τι συμβαίνει. Όλη η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία κάνει βήματα προς τα αριστερά, αναζητά καινούργιο στρατηγικό σχέδιο, αυξάνοντας τις αποστάσεις από την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού και της ασύδοτης αγοράς.
Το ΠΑΣΟΚ όμως επιμένει να θέλει να είναι στην Ελλάδα η ουρά της ΝΔ του κ. Μητσοτάκη.
Είχε πολλές ευκαιρίες αυτό το διάστημα να υπερβεί τις εσωτερικές αγκυλώσεις, να πάρει αποστάσεις από τις περιόδους διακυβέρνησης και όσα αυτές έχουν φορτώσει στις πλάτες του ελληνικού λαού.
Και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Ο εκλογικός νόμος, το θέμα της διαπλοκής, η στάση απέναντι στη διαπραγμάτευση είναι κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Επιμένει όμως σε μια αδιέξοδη εμμονή.
Τους καλούμε λοιπόν να συνειδητοποιήσουν ότι τα πράγματα αλλάζουν.
Σε λίγο θα είναι οι μόνοι στην Ευρώπη που επιμένουν σε συμμαχία με τη δεξιά. Και μάλιστα με μια δεξιά νεοφιλελεύθερη και ακραία ταυτόχρονα. Τη δεξιά που συνδυάζει το νεοφιλελευθερισμό του κ. Μητσοτάκη με την ακροδεξιά ρητορική του κ. Γεωργιάδη.
Αυτό δεν θα τους βγει σε καλό. Αλλά δεν θα είναι καλό και για τον τόπο. Δεν θα βοηθήσει στην πιο γρήγορη και ομαλή μετάβαση στις πραγματικές διαχωριστικές γραμμές.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Ο δρόμος μπροστά μας παραμένει δύσκολος γι αυτό και η συμβολή των κομματικών δυνάμεων σ’ αυτές τις προσπάθειες που καταβάλλουμε είναι ιδιαίτερα σημαντική.
Θα πρέπει όμως να έχουμε υπ όψη μας το εξής:
Η κομματική βάση δεν υπάρχει μόνο για να την επιστρατεύουμε, όπου υπάρχει ανάγκη για χέρια ή για εκλογή οργάνων.
Η κομματική βάση χρειάζεται φροντίδα.
Χρειάζεται να παρακολουθούμε τους προβληματισμούς της, να απαντάμε στα ερωτήματά της.
Και κυρίως να την ακούμε.
Χρειάζεται έναν σοβαρό και μελετημένο προσανατολισμό δουλειάς που θα ανταποκρίνεται όχι μόνο στις δυνατότητες, αλλά και στις αρχές και τις αξίες της.
Και περισσότερο απ’ όλα, χρειάζεται να την στηρίζουμε.
Έχοντας πάντοτε στο μυαλό μας ότι υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που νοιώθει υπεύθυνος για το τί κάνει και τί δεν κάνει η κυβέρνηση.
Που νοιώθει υπερήφανος όταν δημιουργούμε υποδείγματα αριστερής διακυβέρνησης.
Και απογοητεύεται όταν βλέπει στην πολιτική μας λάθη και παραλείψεις.
Γι αυτό θέλω εδώ να πω ξεκάθαρα ότι δεν θα υπάρξει, δεν πρέπει να υπάρξει και δεν θα υπάρξει καμία ανοχή σε φαινόμενα λιγοστά, αλλά πρέπει να τα ξεδιαλύνουμε, σε φαινόμενα που ακυρώνουν το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς.
Κανένας πονηρούλης δεν θα αφήσουμε να χρησιμοποιήσει κανένα «νομιμοφανές» μέσο για ίδιον όφελος
Αυτά έχουν τελειώσει.
Και θέλω να ζητήσω τόσο από τους υπουργούς όσο και από τα αρμόδια όργανα του κόμματος, να μη δείξουν καμία επιείκεια, καμία ανοχή.
Και προσέξτε: δεν αναφέρομαι σε πεπραγμένα. Αλλά και μόνο στη σκέψη, και μόνο που σκέφτηκαν κάποιοι να προσβάλουν τους ηθικούς κώδικες της αριστεράς, δεν τους επιτρέπει να έχουν τον τιμητικό του μέλους του κόμματος, του μέλους του ΣΥΡΙΖΑ. Τελεία και παύλα.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Διανύουμε μια δύσκολη φάση, αλλά έχω πλέρια αισιοδοξία ότι τα δύσκολα τελειώνουν. Δεν ξέρω αν είναι μια ακαταμάχητη διαίσθηση. Ίσως είναι η σωστή ανάγνωση της συγκυρίας, των συσχετισμών δύναμης στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο.
Πιστεύω ότι η διέξοδος είναι πλέον ορατή.
Όχι μόνο γιατί η αξιολόγηση θα κλείσει, σύντομα θα έρθει και ο στόχος της ενίσχυσης της ρευστότητας.
Κυρίως, όμως, γιατί η οικονομία ήδη εμφανίζει ορατά αποτελέσματα ανάκαμψης. Κι αυτό δεν μπορεί κανείς να το παραβλέψει.
Δεν θα είχα την ίδια αισιοδοξία αν είχαμε μια οικονομία που κατρακυλούσε διαρκώς στην ύφεση, που δεν μπορούσε να έχει έσοδα, που δεν μπορούσε να λειτουργήσει.
Σύντομα πιστεύω ότι τα αποτελέσματα αυτά θα γίνουν αισθητά και στο κόσμο, και κυρίως σε εκείνον τον κόσμο, σε εκείνες τις κοινωνικές κατηγορίες που σήκωσαν στους ώμους τους το βάρος της κρίσης.
Στις συνθήκες αυτές, λοιπόν, πιστεύω, όπως άφησα να εννοηθεί και από την αφιέρωση του μεγαλύτερου μέρους της παρέμβασής μου, πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας, όχι μονάχα την εξέλιξη της διαπραγμάτευσης. Να έχουμε στο μυαλό μας, κυρίως, την επόμενη ημέρα.
Και να σκεφτούμε, όχι πια με όρους συμφωνίας και μέτρων, αλλά με όρους στρατηγικού αναπροσανατολισμού της οικονομίας, της κοινωνίας, της χώρας.
Με το μυαλό μας στην πολιτική και το σχέδιο εκείνο που θα επανεκκινήσει την πραγματική οικονομία, και θα ξαναστήσει όρθια την κοινωνία.
Αλλά και στις αναγκαίες τομές. αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις που θα κατοχυρώνουν την κοινωνική δικαιοσύνη, τη δημοκρατία και τη διαφάνεια.
Αυτή η επόμενη ημέρα είναι πια πολύ κοντά.
Και οφείλουμε να είμαστε προσανατολισμένοι, προετοιμασμένοι για να τη διαχειριστούμε. Να την οργανώσουμε με τον καλύτερο τρόπο.
Και θέλω να κλείσω λέγοντας ότι έχω βαθιά εμπιστοσύνη στο κριτήριο τόσο της Κεντρικής Επιτροπής όσο και της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας
Έχω τη βεβαιότητα ότι θα καταφέρουμε να βγάλουμε τη χώρα αλλά και την κοινωνία από τη κρίση και να σχεδιάσουμε μαζί τη μεταμνημονιακή Ελλάδα, γιατί έχει έρθει πια ο καιρός, μετά από εφτά χρόνια σκοτάδι, να σχεδιάσουμε μαζί τη μεταμνημονιακή Ελλάδα.
Σας ευχαριστώ
