Αν ο Τσίπρας παραμείνει ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνησή του δεν μπορεί να σταθεί ούτε να καταλήξει σε συμφωνία, "προειδοποιούν" οι "Financial Times", σε μια ασυνήθιστη ακόμη και για την εποχή των κανονιοφόρων προσπάθεια επιβολής σε μια χώρα διά της προβολής ισχύος. Παραπέμπει ευθέως στην περίοδο που τις ελληνικές κυβερνήσεις σχημάτιζε ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα. Είναι ένα δημοσίευμα τόσο προκλητικό, που καίει το ίδιο το σενάριο που περιγράφει.
Αν αποκλείσουμε το ενδεχόμενο οι "Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών" να θέλουν απλώς "οικεία πρόσωπα" στην ελληνική κυβέρνηση, όπως δήλωναν προεκλογικά, και αν αποκλείσουμε επίσης την περίπτωση να υπάρχουν προσωπικές αντιπάθειες τόσο ισχυρές που να αποτρέπουν την επίτευξη συμφωνίας, τότε αξίζει να αναρωτηθούμε γιατί οι "Ευρωπαίοι υπουργοί" επιθυμούν ο Αλέξης Τσίπρας να αντικαταστήσει τον μισό ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝ.ΕΛΛ. με το ΠΑΣΟΚ του Ευ. Βενιζέλου και τον Στ. Θεοδωράκη. Να θυμίσουμε ότι προ εβδομάδος οι ίδιοι κύκλοι "έδιωχναν από την κυβέρνηση τον Βαρουφάκη".
Η απάντηση προφανώς βρίσκεται σε αυτά που η σημερινή κυβέρνηση αρνείται και αυτά που προφανώς οι νέοι προτεινόμενοι εταίροι δέχονται, καθώς και αυτά που η κυβέρνηση επιδιώκει και οι εν αναμονή εταίροι αρνούνται. Σήμερα η διαπραγμάτευση έχει κολλήσει στο ασφαλιστικό, δηλαδή σε νέα μείωση των συντάξεων, στα εργασιακά, δηλαδή στις ομαδικές απολύσεις, αντί για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, και στις ιδιωτικοποιήσεις, τις οποίες η κυβέρνηση δεν καλοβλέπει, ενώ οι κ. Θεοδωράκης και Βενιζέλος θεωρούν λυδία λίθο για το ξεπέρασμα της κρίσης. Επίσης "οι δυνάμεις της υπευθυνότητας" που λιγουρεύονται συμμετοχή στην κυβέρνηση είναι αντίθετες στην προβολή του θέματος των γερμανικών οφειλών και βγάζουν φλύκταινες μπροστά στο ενδεχόμενο της οποιασδήποτε συνεργασίας με τη Ρωσία.
Αυτό δηλαδή που προτείνεται από τους "F.T." είναι μια κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου χωρίς τον Αντ. Σαμαρά, παρ' ότι ο τελευταίος δηλώνει ανά τας Ευρώπας και αυτός (!) διαθεσιμότητα για συμμετοχή στην κυβέρνηση. Σε δεύτερο επίπεδο, η "πρόταση" υποδεικνύει στον Αλ. Τσίπρα, όχι την απομάκρυνση υπουργών και τον ανασχηματισμό της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, αλλά την αποκοπή του από το μαζικό λαϊκό κίνημα με επικεφαλής τον ΣΥΡΙΖΑ που έδωσε το εκλογικό αποτέλεσμα της 25ης Ιανουαρίου. Την αποκοπή, δηλαδή, του ομφάλιου λώρου με τον λαό και τη διασύνδεση με το κατεστημένο.
Ανάλογα πολιτικά σχέδια "στροφής του ΣΥΡΙΖΑ στον ρεαλισμό", που σχηματοποιούνται εσχάτως ως "λιγότερο Βούτσης - περισσότερο Πανούσης" επιχειρώντας να πλήξουν τις σχέσεις, αλλά και τη συνοχή της κυβέρνησης, εξυφαίνουν τις τελευταίες ημέρες και άλλα, ντόπια πολιτικομιντιακά κέντρα. Είναι σαφές ότι ο κόμπος φτάνει σιγά - σιγά στο χτένι και οι διάφοροι καλοθελητές, αφού απέτυχαν να κάμψουν εξωτερικά τη χώρα, επιχειρούν να πλήξουν εσωτερικά την κυβέρνηση. Αυτά φυσικά είναι σημάδια πανικού εκ μέρους τους.