Η Ελλάδα στο Κέντρο της Γης

Αρθρο του Αλέκου Αλαβάνου
στην εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς


Στην χώρα μας διαμορφώνεται το πρώτο δοκιμαστικό κράτος του Matrix
Η μάχη είναι εξαιρετικά δύσκολη,αλλά οφείλει να κερδηθεί

Το μεγάλο όνειρο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 τελικά έγινε πραγματικότητα. Να είναι συνεχώς η Ελλάδα αντικείμενο συζήτησης σε όλο τον κόσμο. Από τη New York Times μέχρι το Αljazeera. Το όνειρο, όμως, ως εφιάλτης. Στα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης για να εικονογραφήσουν το ελληνικό δράμα και την επερχόμενη τραγική του κατάληξη ανασύρονται πρόσωπα και καταστάσεις από την αρχαιοελληνική μυθολογία. Ίσως όντως μοιάζει με δράμα. Που υπερβαίνει όμως τα όρια της Ελλάδας. Και είναι εν εξελίξει.

Πράξη Πρώτη, ο Δούρειος Ίππος: Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Πάνω στα στεγαστικά δάνεια των αμερικανών φτωχών οικοδομήθηκε ένα τερατόμορφο, γιγαντιαίο πλασματικό σύστημα τίτλων, τα «τοξικά χαρτιά». Η «φούσκα» έσκασε το 2007. Όλος ο «καλός κόσμος» των τραπεζών είχε μπει στο βρωμερό κόλπο. Οι κυβερνήσεις της Δύσης παραβιάζουν το «Πάτερ Ημών» τους. Επιστρατεύουν το κράτος, δίνουν ασύλληπτες οικονομικές ενισχύσεις στις μεγάλες τράπεζες. Όταν η κρίση περνάει στην αμερικάνική αυτοκινητοβιομηχανία, και σε όλο τον παραγωγικό ιστό Αμερικής και Ευρώπης, ακολουθούν μια πολιτική μηδενικών σχεδόν επιτοκίων. Έτσι φτάνουν σε μια ασταθή ισορροπία. Τους διαφεύγει όμως μια ασήμαντη λεπτομέρεια. Δεν παίρνουν κανένα ουσιαστικό μέτρο απέναντι στις αιτίες της κρίσης, τις τυχοδιωκτικές κερδοσκοπικές πρακτικές. Όπως το short selling, η πρακτική να δανείζονται τίτλους, να τους πωλούν, να επιτίθενται για να καταρρεύσει η τιμή τους, να τους ξαναγοράζουν, να τους επιστρέφουν και να εξασφαλίζουν αστραπιαία τεράστια υπερκέρδη.

Πράξη Δεύτερη, οι Λαιστρυγόνες: Τα hedge funds, κεφάλαια υψηλού ρίσκου και γρήγορων αποδόσεων, στρέφονται τώρα στα δημόσια ομόλογα. Μπαίνουν στην αγοραπωλησία των Credit Default Swaps, ενός είδους περίπλοκων ασφαλειών υπερδανεισμένων οργανισμών. Πρόκειται για μια από τις πιο διεστραμμένες λειτουργίες του σύγχρονου καπιταλισμού. Οι επενδυτές δεν έχουν καμία σχέση με το ασφαλιζόμενο προϊόν και όσο πιο επισφαλής γίνεται ο ασφαλιζόμενος, τόσο μεγαλύτερα τα κέρδη τους. Είναι σα να έχω επενδύσει στο αυτοκίνητο του γείτονά μου, να έχω μεγάλα κέρδη αν καταστραφεί, δεν μένει παρά να του βάλω τη νύχτα φωτιά. Η πρακτική της κερδοσκοπίας σε ασφάλειες ήταν απαγορευμένη 100 χρόνια πριν τον Μαρξ μέχρι το 1990, οπότε εμφανίσθηκε ως νέα τεχνολογία. Η Financial Times υπολογίζει ότι μέχρι 80 δις $ έχουν τοποθετηθεί στο short selling ασφαλειών του ελληνικού χρέους. Αυτές είναι οι περιβόητες «αγορές» που μας λένε με θρησκευτική ευλάβεια στα βραδινά δελτία ειδήσεων. Aυτές δημιουργούν το κατάλληλο περιβάλλον για τα δυσθεώρητα τραπεζικά «spread».

Πράξη Τρίτη, ο Κερδώος Ερμής: Μέσω της κερδοσκοπίας στα ασφάλιστρα των ομολόγων, ανοίγει ένας μεγαλύτερος χώρος δράσης, αυτός των νομισματικών ισοτιμιών. Το ευρώ προσφέρεται, λόγω της μεγαλύτερης κρίσης και των εσωτερικών αντιφάσεων των «16», σε σύγκριση με το δολάριο ή το γεν. 40 χιλιάδες συμβόλαια που ποντάρουν στην πτώση του ευρώ υπολογίσθηκαν την πρώτη εβδομάδα του Φλεβάρη. Τα συμβόλαια των hedge funds γίνονται σε συνθήκες πλήρους αδιαφάνειας σε σχέση με περιεχόμενο, ποσά και συμμετέχοντες. Πάνω από τα μισά πραγματοποιούνται στο Λονδίνο. Το ευρώ, μέχρι τώρα η ανερχόμενη νομισματική δύναμη παγκοσμίως έχει φθάσει το χαμηλότερο σημείο του απέναντι στο δολάριο μέσα στο εννεάμηνο. Τα ελληνικά ομόλογα είναι θέατρο σκιών μπροστά στο μεγάλο έργο, το μέλλον της Ευρωζώνης.



Πράξη Τέταρτη, ο Κρέων : Για να ξεκινήσει το πάρτι Τραπεζών και κεφαλαίων ενάντια σε κρατικά ομόλογα χρειάζονταν ο DJ. Τον ρόλο αυτό τον έπαιξε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Όταν κατέρρεαν οι ιδιωτικές Τράπεζες η Ε.Κ.Τ. χαλάρωσε τις προϋποθέσεις για τα ομόλογα, έστω και μειωμένης αξιοπιστίας, που δέχονταν ως ενέχυρο για να δανείσει. Μόλις οι Τράπεζες συνέρχονται, αλλά η χρηματοπιστωτική κρίση μεταφέρεται ως δημοσιονομική στις ευρωπαϊκές χώρες ανακοινώνει ξαφνικά ότι μέχρι τέλος του 2010 θα επιστρέψει στο καθεστώς των αυστηρών κριτηρίων. Κρατικά ομόλογα, υποβαθμισμένα από τους Οίκους Αξιολόγησης, όπως της Ελλάδας, κινδυνεύουν να χάσουν την αξία τους ως ενέχυρα. Ο στρατηγός Τρισέ, ο σωτήρας του ευρωπαϊκού τραπεζικού κεφαλαίου, δίνει το σύνθημα «Επίθεση!» ενάντια στα ομόλογα, την οικονομία και την κοινωνία της χώρας μας.


Πράξη Πέμπτη, η Ιφιγένεια : Σε τελευταία έκθεσή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου σχετικά με τους δημοσιονομικούς περιορισμούς για την επόμενη δεκαετία στη χειρότερη θέση βρίσκεται η Ιαπωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο, που πρέπει να περιορίσουν το έλλειμμά τους κατά 13% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, μετά η Ιρλανδία, η Ισπανία , η Ελλάδα με 9% κι αμέσως μετά οι ΗΠΑ με 8,8%. Γιατί η μπίλια σταματάει στο GR; Ασφαλώς η Ελλάδα έχει τον πιο αρνητικό συνδυασμό ελλείμματος και χρέους μαζί. Όμως η Ισπανία έχει 20% ανεργία και στην Ιταλία η διαφθορά είναι εγκατεστημένη μέσα στο πρωθυπουργικό γραφείο. Η Ελλάδα συνδυάζει με μοναδικό τρόπο την ιδιότητα του «αδύναμου κρίκου» και στην οικονομία και στην πολιτική. Δύο εναλλασσόμενα κυβερνητικά κόμματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, εκτεθειμένα για τους φανερούς και κρυφούς δανεισμούς, καταγγέλλουν το ένα τις λογιστικές αλχημείες του άλλου διεθνώς. Δημιουργούν το εύφορο κλίμα για να ανθίσει η κερδοσκοπία και να περιβληθεί μάλιστα με ηθική νομιμοποίηση.

Πράξη Έκτη, η Κόπρος του Αυγεία : Στην Αϊτή έγινε σεισμός, 150 χιλιάδες νεκροί, τρείς μέρες στα πρωτοσέλιδα. Στην Ελλάδα, όχι. Επί βδομάδες, μήνες πρώτη είδηση σε τηλεοράσεις και τύπο. Από την έκβαση του διεστραμμένου πειράματος στο ταλαίπωρο σώμα της πατρίδας μας κρίνεται ολόκληρη η ευρωπαϊκή και παγκόσμια μετακρισιακή νέα τάξη. Αν θα λειτουργήσει το φαινόμενο της «μόλυνσης» και του ντόμινο, από τη Πορτογαλία μέχρι τις Η.Π.Α. Αν η Ευρωζώνη παραμείνει μόνο Νομισματική Ένωση ή εξελιχθεί και σε Πολιτική Ένωση. Αν το ευρώ θα παραμείνει διεθνές αποθεματικό ή θα γυρίσουμε στη μονοκρατορία του δολαρίου. Αν η «Paulson Hedge Fund ενάντια στο ευρώ» το 2010 θα έχει την επιτυχία του «Soros ενάντια στη Βρετανία» του 1976. Η Ελλάδα έχει βρεθεί, χάρη στην εγκληματική ανικανότητα του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου της, στο σεισμικό επίκεντρο των ενδοιμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Πάνω στην πλάτη των εργαζομένων μας αυτές τις μέρες λύνουν τους λογαριασμούς τους οι πειρατές, οι ακρίδες, οι ιερείς, οι γραφειοκράτες μισθοφόροι, οι θησαυροφύλακες του παγκόσμιου νεοφιλελευθερισμού.

Πράξη Τελική και Μελλοντική, οι Ευμενίδες: Η μοίρα της Ελλάδας θεωρείται προδιαγραμμένη. Μείωση του ελλείμματος κατά 10% του ΑΕΠ οδηγεί σε μείωση του ΑΕΠ κατά 15%. Πάγωμα της οικονομίας, κατεδάφιση του Κοινωνικού Κράτους. Στην Ελλάδα διαμορφώνεται το πρώτο δοκιμαστικό κράτος του Μatrix. H μάχη είναι εξαιρετικά δύσκολη, αλλά οφείλει να κερδηθεί. Είναι ελληνική, ευρωπαϊκή και διεθνής. Το πολιτικό κατεστημένο της χώρας, ένοχο για την κατάπτωση και τον διασυρμό, έχει χρεοκοπήσει. Ήδη το έχει αντικαταστήσει το ECOFIN, που αποφασίζει για την Ελλάδα χωρίς καν τη συμμετοχή της κυβέρνησης της. Μόνο η μαζική ενεργοποίηση της κοινωνίας μπορεί να αλλάξει τον ρου. Έννοιες όπως «Νέα Κοινωνική Πλειοψηφία», «Μέτωπο Αλληλεγγύης», «Δημοψήφισμα για την εφαρμογή του Σύμφωνου Σταθερότητας», «Τοπικές Επιτροπές» εφόσον φυτρώσουν μέσα στην κοινωνία, μπορούν να οδηγήσουν σε μια μεγάλη νίκη. Μια αριστερά, οριστικά έξω από την πεπατημένη και τους μηχανισμούς, εμπνευσμένη και ρηξικέλευθη, απελευθερωμένη και δημοκρατικά συγκροτημένη, μπορεί να εκλύσει μια αφάνταστη κοινωνική ενέργεια, ένα «εργατικό Δεκέμβρη». Για την Ελλάδα. Για την Ευρώπη. Για τον κόσμο.

Στο τέλος -τέλος η αριστερά μπορεί να ακούσει τα λόγια της Αθηνάς προς τις Ευμενίδες, από την τραγωδία του Αισχύλου : «Πάντα να γλυτώνεις, συντρέχοντας, το γένος των ανθρώπων. Μα για τους άνομους σκληρή να γίνεις.»