 |
| σκίτσο του Μ. Κουντούρη |
του Α. Καρίτζη
Η 4η
-δικομματική πλέον- μνημονιακή κυβέρνηση είναι μια κυβέρνηση που αποτελείται
από ένα πολιτικό προσωπικό χωρίς πιθανότητες διάσωσης, αφού τα καταστροφικά
αποτελέσματα της πολιτικής της είναι αμείλικτα και προεξοφλημένα.
Είναι ένα
πολιτικό προσωπικό το οποίο κανείς δεν εκτιμά ούτε για τις ικανότητές του ούτε
για το ήθος του. Κανείς μέσα ή έξω από τη χώρα δεν είναι τόσο αφελής ώστε να
ταυτιστεί πραγματικά με ένα πολιτικό προσωπικό που, ενώ έφερε τη χώρα στο
χείλος του γκρεμού (χρηματιστήρια, Βατοπέδια, Siemens, υπερκοστολογήσεις,
μίζες, πελατειακές σχέσεις κ.ο.κ.), κατόπιν δέχθηκε να φέρει σε πέρας ένα
τέτοιο πρόγραμμα όπως το μνημόνιο.
Συνήθως,
όσοι αναλαμβάνουν τέτοιες «δουλειές» δεν χαίρουν καμιάς εκτίμησης ακόμη και από
αυτούς που ευνοούνται από αυτές. Η στήριξη διαρκεί όσο και η «δουλειά» και μετά
κανείς δεν θέλει να ξέρει αυτόν που την έκανε, πόσω μάλλον να τον βοηθήσει να
διασωθεί πολιτικά.
Τέλος, είναι
ένα πολιτικό προσωπικό που δεν θα αποφύγει τη λαϊκή κατακραυγή και την καταδίκη
από τους ιστορικούς του μέλλοντος.
Δηλαδή,
πρόκειται για ένα πολιτικό προσωπικό χωρίς καμιά ελπίδα, που δεν του απομένει
τίποτα άλλο παρά να υλοποιήσει την τελική φάση του σχεδίου: επίθεση στην
κοινωνία με ό,τι μέσα διαθέτει μέχρι τη συντριβή. Πρόκειται δηλαδή για μια
κυβέρνηση «καμικάζι».
Αργά ή
γρήγορα, εύκολα ή δύσκολα, ο ελληνικός λαός θα βάλει τέρμα σε αυτό τον
καταστροφικό παροξυσμό. Oταν η τρέλα θα έχει περάσει, ο καθένας μας θα κριθεί
και θα αξιολογηθεί για το τι έκανε τον καιρό του μνημονιακού εγκλήματος. Είναι
αυτονόητο ότι κανείς λογικός άνθρωπος τότε δεν θα θέλει να απολογείται για
αδιανόητα πράγματα που έκανε ή συναίνεσε να γίνουν επειδή κέρδιζε πρόσκαιρα από
αυτά ή επειδή φάνταζαν ανεκτά ή της μόδας τον καιρό της μνημονιακής παρακμής. Η
στάση του καθενός μας σήμερα, στα δύσκολα, θα κρίνει και ποιοι θα έχουν το
ηθικό ανάστημα για να συμβάλουν στη μακρά πορεία ανασυγκρότησης της χώρας μας.
