Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ για τις αμερικανικές εκλογές:
Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην Προεδρία των ΗΠΑ εκφράζει την απογοήτευση μεγάλων μερίδων της αμερικανικής κοινωνίας και την αντίδρασή τους απέναντι στις ελίτ. Αποτελεί μια εξέλιξη που προκαλεί αβεβαιότητα, προβληματισμό και εύλογες ανησυχίες. Έχει πολλές ποιοτικές διαφορές, ταυτόχρονα όμως και ομοιότητες, με το αποτέλεσμα του πρόσφατου δημοψηφίσματος στο Ηνωμένο Βασίλειο και την απόφαση για έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην Προεδρία των ΗΠΑ εκφράζει την απογοήτευση μεγάλων μερίδων της αμερικανικής κοινωνίας και την αντίδρασή τους απέναντι στις ελίτ. Αποτελεί μια εξέλιξη που προκαλεί αβεβαιότητα, προβληματισμό και εύλογες ανησυχίες. Έχει πολλές ποιοτικές διαφορές, ταυτόχρονα όμως και ομοιότητες, με το αποτέλεσμα του πρόσφατου δημοψηφίσματος στο Ηνωμένο Βασίλειο και την απόφαση για έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η υποψηφιότητα της Χίλαρι Κλίντον, που στη συνείδηση πολλών αμερικανών ταυτιζόταν με το αμερικανικό κατεστημένο, δεν μπόρεσε να συγκινήσει τους προοδευτικούς πολίτες, ακόμα και υποστηρικτές του Μπαράκ Ομπάμα. Από την άλλη, πλευρές του λόγου του Ντ. Τραμπ που ασκούσαν κριτική στο ελεύθερο εμπόριο και τη διαφθορά της Ουάσιγκτον βρήκαν απήχηση σε εργατικά στρώματα αλλά και τη μεσαία τάξη των ΗΠΑ, η οποία συρρικνώνεται και βλέπει το μέλλον της με ανησυχία. Η ατζέντα με την οποία εκλέχτηκε ο Τραμπ στηρίχτηκε στην κλασική για το υπερσυντηρητικό στρατόπεδο λογική του αποδιοπομπαίου τράγου περιλαμβάνοντας πολλές αρνητικές κι επικίνδυνες θέσεις για τους μετανάστες, τους μουσουλμάνους, τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, τη θέση των γυναικών, για ολόκληρη την ατζέντα των δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Οι εξελίξεις αυτές θέτουν επιτακτικά την ανάγκη για ριζική αλλαγή των ασκούμενων πολιτικών σε πλανητικό επίπεδο. Η εμβάθυνση της δημοκρατίας, η διεύρυνση των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων, η ισχυρή κοινωνική πολιτική και η στροφή σε αναπτυξιακές πολιτικές μείωσης της ανεργίας και των ανισοτήτων, αποτελούν τους βασικούς άξονες πάνω στους οποίους οφείλει να οικοδομηθεί το μέλλον του κόσμου. Σε αυτό το πλαίσιο, αναδεικνύεται και ο ρόλος της Ελλάδας ως μια δύναμη σταθερότητας, αλλά και προοδευτικών αλλαγών στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Ευρώπης.