Ο εχθρός της Ν.Δ.

Δημοσίευση: 02 Δεκεμβρίου 2016 Η ΑΥΓΗ

Το τρίπτυχο συλλογικές διαπραγματεύσεις, αξιολόγηση και χρέος αποτελεί το κομβικό σημείο που βρίσκεται μπροστά μας. Είναι ο τελευταίος γόρδιος δεσμός που καλείται να λύσει η κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς μέσα στον Δεκέμβριο.

Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις κρίνουν την αξιολόγηση και η αξιολόγηση οδηγεί στην απομείωση του χρέους και τη ρύθμιση των υψηλών πλεονασμάτων προκειμένου να αρθούν τα εμπόδια και να δημιουργηθούν συνθήκες βιώσιμης ανάπτυξης. Επιπλέον, μικρότερα πλεονάσματα σημαίνει περιθώρια άσκησης κοινωνικής πολιτικής και αναδιανομής του πλούτου έστω και περιορισμένα.

Μέσα από την απομείωση του χρέους και την ένταξη της χώρας μας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ σηματοδοτείται η αντιστροφή της κρίσης, αφού η έξοδος στις αγορές γίνεται ορατή τόσο για τον δημόσιο όσο και για τον ιδιωτικό τομέα και επίσης δίνεται η δυνατότητα να έρθουν αληθινές παραγωγικές επενδύσεις στην ελληνική οικονομία. Από εκεί ξεκινά πραγματικά η μεγάλη μάχη για την καταπολέμηση της ανεργίας, που είναι και το κυρίαρχο πρόβλημα των πολιτών.

Εδώ έρχεται η κρισιμότητα αυτού που θα προκύψει από τις διαπραγματεύσεις της αξιολόγησης, αφού θα κρίθει αν θα βγούμε από την κρίση με την κοινωνία όρθια ή αν θα βγουν από την κρίση μόνο οι εργοδότες εφόσον οι εργαζόμενοι, χωρίς δυνατότητα διαπραγμάτευσης και νομικού πλαισίου διεκδίκησης, θα καταδικαστούν σε κρίση διαρκείας.

Ταυτόχρονα, τα εργασιακά αποτελούν τη μεγάλη πρόκληση και για την Ε.Ε., αφού από τη θέση της θα κριθεί αν οι κανόνες που ισχύουν επί της αρχής αφορούν όλα ή μερικά από τα κράτη - μέλη.

Την ίδια ώρα, τα εργασιακά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για τον ιδεολογικό πυρήνα της Ν.Δ.

Αν για το χρέος και την αξιολόγηση γενικά η Ν.Δ. “ανησυχεί” για να “ανησυχεί”, δηλαδή τα αντιμετωπίζει κριτικά για την κυβέρνηση ευελπιστώντας σε ατύχημα, στα εργασιακά είναι πρόδηλη η αγωνία της να αποτύχει η κυβέρνηση.

Έτσι, όσο θα προχωρεί καλά η διαπραγμάτευση είτε θα πυκνώνουν οι φωνές από την Ε.Ε. ότι υπάρχει κοινοτικό κεκτημένο στα εργασιακά η Ν.Δ. θα ανησυχεί πραγματικά. Και θα πρέπει να ανησυχεί, γιατί οι εργαζόμενοι που θα μπορούν να διεκδικούν είναι ο ταξικός εχθρός της.