Οι 50 ημέρες της παραμονής του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, είναι πλεον υπεραρκετές, για να κατανοήσουν όλοι, ότι ο Πρωθυπουργός δεν έρχεται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα και τις Βρυξέλλες, όπως με επικοινωνιακό τρόπο θέλησε να εμφανίσει στο χθεσινό συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου. Η σύγκρουση αφορά τον εαυτό του σε σχέση με τις προεκλογικές του υποσχέσεις, αλλά και το μέτωπο που ανοίγει ενάντια στους εργαζόμενους και τους ανέργους.
Σήμερα λοιπόν, 50 ημέρες μετά τις εκλογές οι αυξημένες προσδοκίες που δημιουργήθηκαν για ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων, πνίγονται στα ρηχά των κυβερνητικών πεπραγμένων.
Από τη μια η Κυβέρνηση εγκαταλείπει μια προς μια τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, δείχνοντας μια απίστευτη υπακοή και προσαρμογή στο πνεύμα και το γράμμα των δημοσιονομικών πολιτικών του Συμφώνου Σταθερότητας, και από την άλλη Πρωθυπουργός και Υπουργοί βάζουν απέναντί τους την Κοινωνία, τους εργαζόμενους και τις ανάγκες τους.
Αυτό που σημερα είναι σε εξέλιξη είναι μια κυβερνητική σύγκρουση με τους εργαζόμενους και μόνο, επειδή:
• Η προεκλογική δέσμευση για γενναία αναδιανομή του εισοδήματος, έχει ήδη μετατραπεί σε πάγωμα μισθών πάνω από 2.000 ευρώ μικτά, πάγωμα του ΕΚΑΣ και αυξήσεις κοντά στο μηδεν.
• Η διεύρυνση, ενίσχυση και προστασία της εργασίας, έχει ήδη μετατραπεί σε 110.000 απολύσεις του Δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα.
• Η στήριξη ενός Δημόσιου Κοινωνικού Ασφαλιστικού Συστήματος με ισχυρά τα χαρακτηριστικά της Αναδιανομής και της Αλληλεγγύης, έχει ήδη βαπτιστεί «νάρκη» που την πατήσαμε, σύμφωνα με τον κ. Λοβέρδο. Η δε λύση του Ασφαλιστικού, ηδη αναζητείται στις δομικές αλλαγές, δηλαδή στο σταδιακό ξήλωμα της Δημόσιας Ασφάλισης.
• Η κατάργηση του Νόμου Πετραλιά για το Ασφαλιστικό, από κατηγορηματική δέσμευση έγινε «πάγωμα» για ένα έτος και μετά βλέπουμε, ενώ η υπόσχεση για χρηματοοικονομική στήριξη του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, έχει ήδη μετατραπεί σε μείωση των δαπανών τους κατά 1,7 δις €, στον Κρατικό Προϋπολογισμό.
• Το κτύπημα της εισφοροδιαφυγής και της μαύρης – ανασφάλιστης εργασίας, έχει ήδη μετατραπεί σε «κατάρρευση εσόδων», διαβρώνοντας την οικονομική αποτελεσματικότητα του Ασφαλιστικού.
• Η δέσμευση για ανάκτηση του Δημοσίου ελέγχου για στρατηγικού και εθνικού συμφέροντος επιχειρήσεις (ΟΤΕ – ΟΛΠ) , μετατράπηκε εν μια νυκτί σε πολιτική του «ότι γέγονε, γέγονε» και μεταφράζεται ήδη σε πολιτική περαιτέρω εκποίησης του Δημόσιου πλούτου.
Είναι φανερό πλέον με ποιον γίνεται η σύγκρουση της Κυβέρνησης.
Γίνεται με την Κοινωνία και τους εργαζόμενους.
Και όχι με τις Βρυξέλλες, το νεοφιλελεύθερο Σύμφωνο Σταθερότητας, τα τραπεζικά και άλλα μεγαλο-εργοδοτικά συμφέροντα.
ΓΛΥΦΑΔΑΣ - Δημοκρατία, Αλληλεγγύη, Δικαιοσύνη, Ελευθερία, Ισότητα
