KAMIA ANΑKΩXH ME THN KYΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ
KAMIA ANOXH ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΝΑΖΙ
ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΡΓΑΤΕΣ
ΕΝΩΜΕΝΟΙ
Για την Χρυσή Αυγή
Την ίδια στιγμή που η πολιτική των
μνημονίων, της ΕΕ και του ΔΝΤ φτωχοποιεί ραγδαία ένα μεγάλο κομμάτι της
κοινωνίας, που διαλύονται τα νοσοκομεία και τα σχολεία μας, αναπτύσσεται
επικίνδυνα το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής. Πρόκειται για συμμορία δολοφονική και ανοιχτά νεοναζιστική που
παρανομεί απροκάλυπτα στο φως της ημέρας ξυλοκοπώντας, μαχαιρώνοντας και
απειλώντας μετανάστες αλλά και καθέναν που τους φαίνεται διαφορετικός.
Η άνοδός τους δεν είναι τυχαία, το
αυγό του φιδιού εκκολάφθηκε μεθοδικά στα χρόνια της κρίσης. Η
αντιμεταναστευτική υστερία, η ακροδεξιά ρητορική, η καταστολή των λαϊών αγώνων,
οι φράχτες και οι σκούπες στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής,
οι επιθέσεις σε καταλήψεις και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους έφεραν στο προσκήνιο
τις ιδέες των νοσταλγών του Χίτλερ για ένα πολύ απλό λόγο: Ο φασισμός είναι το μακρύ χέρι του συστήματος και στόχο έχει να καλλιεργήσει
το μίσος και να διασπάσει τους απλούς ανθρώπους, τους εργαζόμενους/ανέργους και
τη νεολαία χωρίζοντας τους σε φυλή, θρήσκευμα και έθνος, έτσι ώστε να
αποπροσανατολίσει την κοινωνία από τους
πραγματικούς υπεύθυνους της βαρβαρότητας που ζούμε.
Η κυβέρνηση και οι δυνάμεις του
συστήματος προβάλλοντας τη «θεωρία των δυο άκρων», ουσιαστικά, συντηρούν και
στηρίζουν την ΧΑ, αφού λειτουργεί υπέρ της διατήρησης των προνομίων της τάξης
τους, των τραπεζιτών – εφοπλιστών – βιομηχάνων - μεγαλοεργολάβων.
Δεν επιτρέπουμε να αναπτυχθεί το «φίδι του φασισμού» στη
Γλυφάδα
Οι συμμορίτες της χρυσής αυγής
επιχειρούν να κάνουν αισθητή τη δηλητηριώδη παρουσία τους και στην περιοχή μας,
είτε με ξυλοδαρμούς μεταναστών, είτε με την προσπάθεια δημόσιας πολιτικής παρέμβασης
των φασιστοειδών, είτε ακόμα και στα σχολεία της περιοχής μας, τόσο εις βάρος
καθηγητών, όσο εις βάρος μαθητών. Σε μια περιοχή που ξέρει τι πάει να πει
προσφυγιά, δεν χωράνε οι υμνητές του Χίτλερ, του Μεταξά και της χούντας.
Σήμερα απαιτείται ενεργή δράση σε
αυτόν τον αγώνα, από όλους τους οργανωμένους φορείς της περιοχής μας ώστε να
κάνουμε πράξη το δυνάμωμα της ταξικής ενότητας των εργαζομένων ενάντια στο
σύστημα που μας οδήγησε εκεί που μας οδήγησε. Καλούμε λοιπόν το λαό των νοτίων
προαστίων να οργανώσει την πάλη του ενάντια στην καθημερινή τρομοκρατία της
εργοδοσίας, της κυβέρνησης και της πολιτικής των μνημονίων – ΕΕ - ΔΝΤ, ενάντια
στον ύπουλο ρόλο της άκρας δεξιάς.
Η αξιοπρέπεια των πλατειών, ο
ανυποχώρητος αγώνας των εργαζόμενων της χαλυβουργίας, οι απεργοί της ΒΙΟΜΕΤ, η
καθημερινή πάλη των αγωνιζόμενων γιατρών να κρατήσουν ανοιχτά τα δημόσια
νοσοκομεία, δείχνουν ότι ο μόνος δρόμος για τη σωτηρία του λαού είναι ο δρόμος
της συλλογικότητας των αγώνων, της ανυπακοής και της ανατροπής.
Αντιφασιστική Εκδήλωση: Σάββατο 9/2, 6:30μ.μ.,
δημοτικό κινηματοθέατρο «Μελίνα Μερκούρη» (Αν. Ρωμυλίας
123 & Γεννηματά - Άνω Γλυφάδα)
ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΓΛΥΦΑΔΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
& ΤΙΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ
ΕΛΜΕ Ν. ΑΘΗΝΑΣ - ΣΥΛΛ.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ-ΒΒΒ
Ο μικρός Λίαμ μεγαλώνει σε μια ιρλανδέζικη συνοικία του Λίβερπουλ, λίγο πριν ξεσπάσει η μεγάλη οικονομική κρίση του '30. Το μυαλό του 7χρονου πιτσιρικά βασανίζουν οι πονηρές σκέψεις της ηλικίας, μαζί με τις αυστηρές επιταγές του καθολικισμού περί σωτηρίας της ψυχής.
Η συνεισφορά της 15χρονης αδερφής και του μεγάλου αδερφού στα έξοδα του σπιτιού ανακουφίζει οικονομικά την οικογένεια, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο καταφέρνει κι επιβιώνει ευτυχισμένη. Όταν όμως λόγω της κρίσης ο πατέρας χάσει τη δουλειά του, οι ευτυχισμένες στιγμές εξανεμίζονται.
Η πικρία, η οργή και η ιδεολογική σύγχυση τον οδηγούν στην αψυχολόγητη απόφαση να ενταχθεί στο φασιστικό κίνημα με τραγικές συνέπειες...
Toποθετημένο στα μέσα της δεκαετίας του ΄30, το φιλμ είναι ένα αριστοτεχνικό πορτραίτο μιας οικογένειας της εργατικής τάξης σε συνθήκες δύσκολες. Η δράση εκτυλίσεται στο στενό πλαίσιο της Ιρλανδοκαθολικής κοινότητας του Λίβερπουλ, όπου τα μέλη της οικογένειας προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα στην δύσκολη οικονομική κατάσταση της εποχής. Ο σκηνοθέτης υιοθετεί την οπτική του μικρού αγοριού και την εμπλουτίζει με ειρωνεία και χιούμορ: κάτι άλλωστε που χαρακτηρίζει και την στάση του μικρού ήρωα απέναντι στα πράγματα.
Η ταινία σκιαγραφεί την παρακμή και τις επιπτώσεις του οικονομικού κραχ στο εσωτερικό μιας οικογένειας, ενώ παράλληλα η δραματική της πλοκή αποτελεί και μια εξαιρετική ανάλυση του φασιστικού φαινομένου: όχι στο επίπεδο της πολιτικής, αλλά αντίθετα στο προσωπικό επίπεδο.
Τρυφερότητα και συναίσθημα αποτελούν τις άλλες παραμέτρους που συνθέτουν το τελικό αποτέλεσμα της ταινίας.
http://antipera-oxthi-culture.blogspot.gr/
λίγα λόγια για την ταινία:
Ο μικρός Λίαμ μεγαλώνει σε μια ιρλανδέζικη συνοικία του Λίβερπουλ, λίγο πριν ξεσπάσει η μεγάλη οικονομική κρίση του '30. Το μυαλό του 7χρονου πιτσιρικά βασανίζουν οι πονηρές σκέψεις της ηλικίας, μαζί με τις αυστηρές επιταγές του καθολικισμού περί σωτηρίας της ψυχής.
Η συνεισφορά της 15χρονης αδερφής και του μεγάλου αδερφού στα έξοδα του σπιτιού ανακουφίζει οικονομικά την οικογένεια, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο καταφέρνει κι επιβιώνει ευτυχισμένη. Όταν όμως λόγω της κρίσης ο πατέρας χάσει τη δουλειά του, οι ευτυχισμένες στιγμές εξανεμίζονται.
Η πικρία, η οργή και η ιδεολογική σύγχυση τον οδηγούν στην αψυχολόγητη απόφαση να ενταχθεί στο φασιστικό κίνημα με τραγικές συνέπειες...
Toποθετημένο στα μέσα της δεκαετίας του ΄30, το φιλμ είναι ένα αριστοτεχνικό πορτραίτο μιας οικογένειας της εργατικής τάξης σε συνθήκες δύσκολες. Η δράση εκτυλίσεται στο στενό πλαίσιο της Ιρλανδοκαθολικής κοινότητας του Λίβερπουλ, όπου τα μέλη της οικογένειας προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα στην δύσκολη οικονομική κατάσταση της εποχής. Ο σκηνοθέτης υιοθετεί την οπτική του μικρού αγοριού και την εμπλουτίζει με ειρωνεία και χιούμορ: κάτι άλλωστε που χαρακτηρίζει και την στάση του μικρού ήρωα απέναντι στα πράγματα.
Η ταινία σκιαγραφεί την παρακμή και τις επιπτώσεις του οικονομικού κραχ στο εσωτερικό μιας οικογένειας, ενώ παράλληλα η δραματική της πλοκή αποτελεί και μια εξαιρετική ανάλυση του φασιστικού φαινομένου: όχι στο επίπεδο της πολιτικής, αλλά αντίθετα στο προσωπικό επίπεδο.
Τρυφερότητα και συναίσθημα αποτελούν τις άλλες παραμέτρους που συνθέτουν το τελικό αποτέλεσμα της ταινίας.
http://antipera-oxthi-culture.blogspot.gr/