Tου Θανάση Καρτερού
Πρέπει πάραυτα να συγχαρούμε -ναι, ναι, να συγχαρούμε- εαυτούς και αλλήλους. Διότι αποδείχτηκε με τον πιο λαμπρό, τον πιο φωτεινό τρόπο ότι η καθημερινή, επίμονη, συστηματική μας δουλειά δεν πάει στράφι. Έχουμε αποκτήσει την κοινωνία που μας αξίζει, την εξουσία, που μας αξίζει και οσονούπω θα έχουμε αποκτήσει και την έρημο που μας αξίζει…
Διότι, όταν χτίζεις όπου βρεις κι όπως βρεις μέσα στο λιβάδι, στα καμένα, στο ζωντανό δάσος. Όταν οι δρόμοι είναι χαραγμένοι μόνο στο σχέδιο που κρύβει το μυαλό των οικοπεδοφάγων. Όταν η αγαπημένη μας τοπική αυτοδιοίκηση προτιμά από τη χωροθέτηση για τα σκουπίδια τη ναρκοθέτηση με τις παράνομες χωματερές. Όταν υπουργεία, δήμοι, κοινότητες, δασαρχεία και πολεοδομίες κλείνουν το μάτι στη συμμαχία των προθύμων που κόβει, ρημάζει, καίει, βομβαρδίζει. Όταν το κράτος, με μια συνέπεια εντυπωσιακή στην ατελείωτη αλυσίδα της ασυνέπειάς του, νομιμοποιεί καταπατήσεις, αυθαίρετα μαγαζιά, αυθαίρετες παράγκες, αυθαίρετες βίλες και αυθαίρετες πόλεις. Όταν η εξουσία έχει κηρύξει -και επικηρύξει- τα δέντρα εχθρούς και τα δάση εμπόδια στην ανάπτυξη. Κι όταν ο κρατικός μηχανισμός είναι πιο ικανός να καίει παρά να σβήνει…. Τότε προς τι τα συλλυπητήρια για την τραγωδία των τελευταίων ημερών, για την κόλαση της φωτιάς και τη μαζική δολοφονία των δασών που απέμειναν;
Συγχαρητήρια πρέπουν σε όλους. Στον πρωθυπουργό, που νομοθετεί κατά των δασών, επιβραβεύει τους εμπρηστές και τους καταπατητές και τώρα ελικοπτερίζεται υπεράνω των καμένων, ενώ ποτέ δεν ελικοπτερίστηκε υπεράνω των απειλουμένων. Στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που σφίγγει χέρια στον τόπο του «συμβάντος», αφού το κόμμα του επί δεκαετίες στην εξουσία εξόντωσε όσο περισσότερα δάση μπορούσε και ανακήρυξε εθνικούς ευεργέτες τους διώκτες τους. Στους παράγοντες των δήμων και κοινοτήτων, που υπέθαλψαν τους παράνομους και καταπίνουν χρόνια και χρόνια τις παρανομίες τους. Και σε μας όλους βεβαίως, τον απλό λαό, που κλαίει και οδύρεται σήμερα για το κακό που μας βρήκε και είναι έτοιμος αύριο να συμμαχήσει με τις εταιρείες των εμπρηστών για να βάλει πόδι, με το αζημίωτο φυσικά, στην έρημο που κάποτε ήταν δάσος. (Μια βόλτα στα παλιότερα καμένα της Πεντέλης θα σας πείσει…).
Το μόνο ερώτημα είναι: Αυτοί οι πυροσβέστες που μάχονται με τις φλόγες είναι ανθέλληνες;
ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜ.Η ΑΥΓΗ
