Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2018

Απόφαση Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ 19-20 Ιανουαρίου 2018


Απόφαση Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ 19-20 Ιανουαρίου 2018:

Η κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε τρία χρόνια από την ανάληψη της ευθύνης για τη διακυβέρνηση της χώρας. Η χώρα, ύστερα από μια μεγάλη και οδυνηρή περιπέτεια, αφήνει πλέον πίσω της μια εποχή σκληρής λιτότητας, βαθιάς ύφεσης, αποεπένδυσης, ταπείνωσης και αναξιοπρέπειας. Μετά από οχτώ ολόκληρα χρόνια -και αφού οι προηγούμενες κυβερνήσεις απέτυχαν- η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί σήμερα με αργά, αλλά σταθερά βήματα τη χώρα στην οικονομική της αυτοδυναμία, αποδεικνύοντας ότι ήρθε η ώρα να σπάσει η παγιωμένη αντίληψη που θέλει την Αριστερά ανίκανη να κυβερνήσει. 
Όλη αυτή την περίοδο, στο πλαίσιο της δύσκολης συμφωνίας που ήταν προϊόν ενός εκβιασμού, αξιοποιήσαμε όλα τα περιθώρια για τη λήψη μέτρων προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Το γεγονός ότι η έξοδος από τα Μνημόνια έχει μια αριστερή υπογραφή είναι καθοριστικό. Εάν δεν υπήρχε η παρούσα κυβέρνηση, το τέλος των Μνημονίων, εάν επέρχονταν, δεν θα συνέβαινε με τους όρους που σήμερα επιτυγχάνουμε και σίγουρα δεν θα υπήρχαν οι προϋποθέσεις για συνολική αναμέτρηση με το παρελθόν της χρεοκοπίας. Εάν η κοινωνία δεν είχε εμπιστευθεί τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015, μέχρι και σήμερα θα συνεχιζόταν η λογική του 1ου και του 2ου Μνημονίου και αυτή η λογική θα κυριαρχούσε και για την επόμενη ημέρα, όπως άλλωστε ακόμη επιδιώκουν η ΝΔ, ο ΣΕΒ και άλλες δυνάμεις. Με την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ όμως -και την υιοθέτηση της στρατηγικής της σκληρής διαπραγμάτευσης σε κάθε πεδίο και χρονικό στάδιο- μπορούμε σήμερα να σχεδιάζουμε το μέλλον από μια πιο ευνοϊκή θέση για τη χώρα και την κοινωνία, έχοντας ακυρώσει το σχέδιο του εγκλωβισμού και της αριστερής παρένθεσης, που όχι μόνο απέτυχε και διαψεύστηκε, αλλά αντίθετα παρήγαγε τα αντίθετα αποτελέσματα από τους εμπνευστές του.
Παρά τη δύσκολη συγκυρία στην οποία ανέλαβε η κυβέρνηση, παρά τους δυσμενείς συσχετισμούς και την έλλειψη διεθνών συμμαχιών, παρά τον ανελέητο πόλεμο από το τρίγωνο της διαπλοκής και παρά τον αναγκαστικό συμβιβασμό, ακόμα και υπό τους πιο ασφυκτικούς δημοσιονομικούς περιορισμούς, μπορέσαμε να σταματήσουμε και να αντιστρέψουμε την κατάρρευση σε κρίσιμους τομείς του κοινωνικού κράτους.

  • Καταφέραμε να σχεδιάσουμε και να επιτύχουμε σημαντικούς στόχους, όπως το κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης, την καθολική πρόσβαση ανασφάλιστων πολιτών στο σύστημα υγείας, τη μείωση της ανεργίας, στόχους τους οποίους είχαμε στον προγραμματικό μας λόγο.
  • Επαναφέραμε τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αποτρέψαμε την ανταπεργία και την απελευθέρωση των απολύσεων.
  • Ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση είναι αυτοί που κατέστησαν το ΣΕΠΕ πραγματικό όπλο υπεράσπισης των εργαζομένων.
  • Δομικές μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση, στους ελεγκτικούς μηχανισμούς, στη δικαιοσύνη, στο πολιτικό σύστημα, στο πεδίο των δικαιωμάτων και των ελευθεριών, μεταρρυθμίσεις που οι προηγούμενες κυβερνήσεις αρνούνταν να υλοποιήσουν σε περιόδους ευμάρειας, υλοποιούνται τώρα υπό συνθήκες μεγάλης στενότητας.
  • Και στις τρεις αξιολογήσεις είχαμε, όπως είναι λογικό σε κάθε διαπραγμάτευση, συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. Σε κάθε μία από αυτές όμως είχαμε και υιοθέτηση μέτρων και αποφάσεων που στηρίζουν την κοινωνική συνοχή, διευρύνουν το πλαίσιο της δημοκρατίας και είναι στον πυρήνα της στρατηγικής μας.
  • Έχουν γίνει τομές στην υγεία, την πρωτοβάθμια φροντίδα, στην ανώτατη εκπαίδευση, την έρευνα, τα εργασιακά, τα κοινωνικά δικαιώματα.
  • Στην 3η αξιολόγηση οι θετικές ρυθμίσεις είναι αρκετά περισσότερες από τις όποιες αλλαγές γίνονται προς άλλη κατεύθυνση από αυτήν που εμείς προσπαθήσαμε και επιδιώκαμε.
  • Γίνεται πράξη μια αναγκαία μεταρρύθμιση, η ολοκλήρωση της σύνταξης του κτηματολογίου, που σκοπίμως δεν υλοποιούνταν επί σαράντα χρόνια προκειμένου να συντηρείται ένα πελατειακό καθεστώς ρύθμισης θεμάτων της οικονομικής ζωής του τόπου.
  • Ο συνολικός προϋπολογισμός του οικογενειακού επιδόματος για το παιδί αυξάνεται από 650 εκ. ευρώ σε 910 εκ. ευρώ. Η μεγάλη πλειοψηφία των οικογενειών θα έχουν πολύ σημαντική αύξηση στο οικογενειακό τους επίδομα. Είναι ανάγκη πάντως, μέσα στο 2018 να διορθωθεί η όποια μείωση υπάρξει σε μια μικρή αριθμητικά κατηγορία τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών, ώστε η μετάβαση σε ένα δίκαιο και ορθολογικό σύστημα να γίνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
  • Στην ήδη απορρυθμισμένη αγορά εργασίας που διαμορφώθηκε, όχι μόνο με τη συναίνεση αλλά και την πολιτική βούληση των προηγούμενων κυβερνήσεων, παλεύουμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε την επιστροφή της εργασιακής κανονικότητας.
  • Δημιουργείται ένα νέο πλαίσιο υπέρ των εργαζομένων, έναντι όλων των άλλων απαιτήσεων σε περίπτωση πτώχευσης εταιρείας.
  • Η ρύθμιση για την απαρτία στα πρωτοβάθμια επιχειρησιακά σωματεία δεν θα ήταν επιλογή μιας αριστερής κυβέρνησης. Ήταν αποτέλεσμα, μιας σκληρής διαπραγμάτευσης που αποκρούστηκαν πολύ πιο ακραίες απαιτήσεις. Δεν αποτελεί κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας. Το δικαίωμα της απεργίας συνεχίζει και αποτελεί ιερή κατάκτηση της εργατικής τάξης και ο ΣΥΡΙΖΑ θα το υπερασπιστεί απέναντι σε όλους όσους το επιβουλεύονται όπως το ΔΝΤ, ο ΣΕΒ και η ΝΔ. Απέναντι σε αυτούς που όταν ήταν στην κυβέρνηση δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν την επιστράτευση.
Ο κόσμος της εργασίας αντιλαμβάνεται σήμερα ποιοι υπερασπίζονται τα δικαιώματά του και ποιοι εκ του θεσμικού τους ρόλου, δεν στάθηκαν απέναντι στα φαινόμενα του εργοδοτικού αυταρχισμού και της παραβίασης της εργατικής νομοθεσίας.

ΧΡΕΗ-ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ-ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την περίοδο της θέσης του στην αντιπολίτευση, έδωσε αγώνες για την υπεράσπιση των λαϊκών κατοικιών από το θεσμικό πλαίσιο κατασχέσεων και πλειστηριασμών. Τους ίδιους αγώνες συνεχίζουμε να δίνουμε και από τις κυβερνητικές θέσεις και, παρά τις αρχικές πιέσεις και επιδιώξεις των δανειστών, πετύχαμε πλέγμα μέτρων με συγκεκριμένες διατάξεις στη Βουλή που κατοχυρώνουν και σήμερα την λαϊκή κατοικία από χρέη με:
  1. Την τροποποίηση-ενίσχυση του Νόμου Κατσέλη.
  2. Τη θεσμοθέτηση του εξωδικαστικού μηχανισμού.
  3. Την αποφυγή πλειστηριασμών λαϊκών κατοικιών, μέχρι ένα εισοδηματικό όριο και μέχρι ένα όριο αξίας της Α’ κατοικίας.
Οι προσπάθειες πρέπει να συνεχιστούν και να ενταθούν την επόμενη περίοδο με προτεραιότητες:
  1. Την απόκρουση της παραπληροφόρησης και της καταστροφολογίας μερίδας ΜΜΕ, αλλά και άλλων, που αυτό που ουσιαστικά φοβούνται, είναι ακόμη μια επιτυχία της κυβέρνησης.
  2. Την ανάδειξη της πραγματικότητας σχετικά με τους πλειστηριασμούς, είτε αυτή αφορά την ουσία (δηλαδή του θεσμού που ισχύει εδώ και δεκαετίες στο δικαιικό μας σύστημα και δεν αποτελεί πρόσφατη ανακάλυψη), είτε αφορά τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, είτε αφορά τις όποιες μικρές αλλαγές έγιναν (γιατί ουσιαστικά δεν θεσμοθετήθηκαν μεγάλες αλλαγές).
  3. Τη συγκρότηση εποπτικού φορέα παρακολούθησης των πλειστηριασμών, ώστε να υπάρχει σαφής καταγραφή των ακινήτων που ρευστοποιούνται, ώστε να είναι δυνατή άμεση πολιτική παρέμβαση, προς τις τράπεζες ή τα ασφαλιστικά ταμεία και τις εφορίες, εάν χρειαστεί.
  4. Την ανάληψη πρωτοβουλιών ενημέρωσης, στήριξης και ενθάρρυνσης των πληττόμενων ανθρώπων, μέσα από δομές αλληλεγγύης και μαζικούς χώρους, στους οποίους έχουμε παρουσία.
  5. Την αξιοποίηση κάθε δυνατότητας της περιόδου, για την επέκταση του θεσμικού πλαισίου προστασίας της λαϊκής κατοικίας, με στόχο να προστατεύσουμε όσους αδυνατούν να αποπληρώσουν και όχι όσους επιλέγουν να είναι κακοπληρωτές δανείων τα οποία τελικά πρέπει να εξυπηρετηθούν, με ρυθμίσεις που επιβαρύνουν το σύνολο των πολιτών.

ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ

Το 2018 είναι ένα έτος-τομή, ένα έτος-ορόσημο για την Ελλάδα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Η διαφαινόμενη έξοδος από τα μνημόνια και την επιτροπεία επαναφέρει την ευθύνη για τη διαμόρφωση της πολιτικής στην εκλεγμένη κυβέρνηση. Η έξοδος αυτή δεν σημαίνει προφανώς ότι όλα τα προβλήματα που δημιούργησε η κρίση τον προσεχή Αύγουστο θα έχουν ξεπεραστεί. Οι μακροχρόνιες συνέπειες και ο αντίκτυπος ορισμένων από τα προβλήματα όπως είναι η αποεπένδυση, η κατάρρευση του παλιού παραγωγικού μοντέλου, καθώς και η διεύρυνση των ανισοτήτων δεν έχουν πλήρως συνειδητοποιηθεί από την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Για αυτό το τέλος των μνημονίων δεν είναι για εμάς το τέλος του δρόμου, αλλά η αρχή που θα επιτρέπει και ταυτόχρονα θα επιβάλλει να ανασυγκροτήσουμε τις δυνάμεις μας ως κοινωνία για να σχεδιάσουμε το μέλλον με δική μας ευθύνη.
Η πορεία μας έχει ακόμη δυσκολίες και εμπόδια, όμως προχωρούμε με αποφασιστικότητα και σχεδιάζουμε τη μετάβαση από την εποχή των μνημονίων και της δημοσιονομικής σταθεροποίησης, σε εκείνη των μεγάλων εθνικών στόχων, της Δίκαιης και Βιώσιμης Ανάπτυξης, του παραγωγικού μετασχηματισμού, της αναβάθμισης του κύρους και του διεθνούς ρόλου της χώρας. Το 2018 αποτελεί έτος εξόδου από τα μνημόνια και την επιτροπεία και αφετηρία των μεγάλων αλλαγών με κριτήριο τις ανάγκες και τις προσδοκίες της κοινωνικής πλειοψηφίας.

ΤΙ ΕΞΟΔΟ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΜΕ;

Στο «τραπέζι» υπάρχουν τρία ενδεχόμενα:
Το πρώτο είναι να συνεχίσουμε να δανειζόμαστε από τον ESM διαρκώς, διότι πράγματι εκεί το επιτόκιο είναι χαμηλότερο και διότι, όπως λένε ορισμένοι, το πολιτιστικό πρότυπο της Ελλάδας είναι τέτοιο που μόνο μετά από εξωτερική πίεση μπορούμε να έχουμε δημοσιονομική σταθερότητα. Οι απόψεις αυτές έχουν αποσυρθεί από το τραπέζι των πολιτικών συζητήσεων, αλλά δεν έπαψαν να υπάρχουν τόσο στο εξωτερικό, όσο και στο εσωτερικό της χώρας, όπως δείχνουν και οι πρόσφατες τοποθετήσεις του Διοικητή της ΤτΕ -και αυτό ακριβώς εξηγεί την ευκολία με την οποία ορισμένες εγχώριες δυνάμεις υποδέχτηκαν, σχεδόν με ενθουσιασμό, και τα μνημόνια και την επιτροπεία.
Το δεύτερο είναι αυτό της εξόδου στις αγορές μέσα από μια πιστοληπτική γραμμή. Είναι η λύση που επεδίωξε, χωρίς να το επιτύχει, η Κυβέρνηση Σαμαρά το 2014. Η λύση αυτή, αν την επιλέξουμε, θα σημαίνει πάλι, αν όχι νέο μνημόνιο, σίγουρα νέες δεσμεύσεις πέραν αυτών που έχουμε ήδη αναλάβει και γι’ αυτό την απορρίπτουμε.
Το τρίτο είναι αυτό που εμείς επιδιώκουμε και αυτό είναι η καθαρή έξοδος, χωρίς άλλα προαπαιτούμενα ή άλλες δεσμεύσεις, πέρα από αυτές που προβλέπονταν σε κάθε άλλη χώρα που βρέθηκε στην ίδια κατάσταση. Αυτή η επιλογή δεν είναι ούτε δεδομένη, ούτε εύκολη, αντίθετα αποτέλεσε κι αποτελεί στόχο προς κατάκτηση, συνιστά διαρκή διεκδίκηση.

Τι εννοούμε όμως με τον όρο «καθαρή έξοδος»;

Σημαίνει ότι ολοκληρώνεται οριστικά ο κύκλος που με την ευθύνη ΠΑΣΟΚ-ΝΔ άνοιξε και χαρακτηρίστηκε από τη σκληρή επιτροπεία με αντάλλαγμα τη χρηματοδότηση του κράτους. Η έξοδος που επιδιώκουμε λοιπόν σημαίνει ότι θα βγούμε στις αγορές έχοντας διαμορφώσει ήδη ένα απόθεμα κεφαλαίων που θα θωρακίσει τη χώρα απέναντι σε απρόβλεπτες απειλές. Αυτός είναι και ο μόνος όρος για την αποκατάσταση της δημοσιονομικής κυριαρχίας της χώρας. Και η ανάκτηση της δημοσιονομικής κυριαρχίας αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για οργάνωση του σχεδιασμού της δικής μας πολιτικής και πρόταξης των μεγάλων διακυβευμάτων του επόμενου διαστήματος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παραγνωρίζονται οι περιορισμοί του μεταμνημονιακού περιβάλλοντος.
Δυσκολίες, εμπόδια και κίνδυνοι στην πορεία προς την έξοδο υπάρχουν και θα υπάρχουν.
Από τη μία υπάρχουν οι εξωγενείς παράγοντες, που δεν είναι εύκολο να προβλεφθούν. Από την άλλη, υπάρχουν οι αντίπαλοι και τα σχέδιά τους. Είναι σαφές ότι για το παλαιό καθεστώς του χρεοκοπημένου δικομματισμού, η καθαρή έξοδος συνιστά την πλήρη κατάρρευση της επιχειρηματολογίας τους. Μια αριστερή κυβέρνηση με μηδαμινή διαχειριστική εμπειρία, κατάφερε αυτό που αυτοί αδυνατούσαν να επιτύχουν.
Χτίζουμε αποφασιστικά ένα κοινωνικό σύγχρονο θεσμικό κράτος που απουσίαζε στοιχειωδώς όλα τα προηγούμενα χρόνια, αλλάζουμε σκουριασμένες δομές του, που ταλαιπωρεί και εμποδίζει τη φυγή προς τα μπρος εγκαθιστούμε τη διαφάνεια απέναντι στον πολίτη, τη δυνατότητα να αναζητήσει το «δίκιο» του από ένα θεσμικό πλαίσιο δομών και λειτουργιών που εμπνέουν εμπιστοσύνη και όχι δυσπιστία. Ξηλώνουμε βήμα-βήμα το κομματικό και πελατειακό κράτος και με τα γνωστά θλιβερά αποτελέσματά του. Η πορεία αυτή προφανώς και δεν είναι δίχως αντιστάσεις από αυτούς που ευνοήθηκαν σκανδαλωδώς σε βάρος της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού. Αυτό εξηγεί και την εμμονή της Νέας Δημοκρατίας στην καταστροφολογία και στις πρόωρες εκλογές. Θα κινηθούν επομένως με τη συγκεκριμένη στρατηγική έως το τέλος.
Αυτό σημαίνει για εμάς ότι θα πρέπει να ενισχύσουμε τη δική μας θέση, πως θα πρέπει να μην τους επιτρέψουμε να ανακόψουν την πορεία. Στρατηγικός μας στόχος είναι μια Αριστερά που να μπορεί να επηρεάζει αποφασιστικά, σταθερά και σε βάθος χρόνου τις εξελίξεις στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ

Η έξοδος από μόνη της δε σημαίνει την υπέρβαση των προβλημάτων της Ελληνικής κοινωνίας αλλά θα πρέπει να κατανοηθεί ως μία δυναμική διαδικασία. Η επίτευξη των όρων της εξόδου πρέπει να συνοδεύεται από τη διαμόρφωση των προϋποθέσεων της επόμενης ημέρας, με την έννοια της προώθησης του δικού μας σχεδίου. Η έξοδος από μόνη της δεν αρκεί για να διασφαλίσει το σχέδιό μας. Επομένως ένα πρώτο καθήκον μας είναι να προετοιμάσουμε το σχέδιο της επόμενης ημέρας ως συμπύκνωση της σωρευμένης εμπειρίας από την διακυβέρνηση μας.
Ως Ριζοσπαστική και Ανανεωτική Αριστερά βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο μεταίχμιο. Προχωρούμε στην έξοδο από τα μνημόνια και την επιτροπεία, δεν βρισκόμαστε, όμως, στο τέλος της κρίσης, διότι η κρίση δεν ήταν αποκλειστικά δημοσιονομική, αλλά ευρύτερη δομική κρίση του ελληνικού καπιταλισμού. Είμαστε κοντά στο τέλος των μνημονίων, αλλά και μπροστά στην ανάγκη να επεξεργαστούμε σχέδιο μη επιστροφής στο παλιό φαύλο κύκλο.
Ο σχεδιασμός, σημαίνει να σκεφτούμε ξανά συλλογικά και συνολικά, το εγχείρημά μας σε όλες τις διαστάσεις του.
  • Να αξιολογήσουμε δυνατότητες και προοπτικές, μα και κινδύνους και απειλές με βάση τα νέα δεδομένα σε Ελλάδα και Ευρώπη.
  • Να οργανώσουμε τη μετάβαση από αποσπασματικά μέτρα και επιμέρους παρεμβάσεις, (που για αντικειμενικούς λόγους έγιναν ως τώρα), σε ένα ολοκληρωμένο και συνεκτικό σχέδιο για την κοινωνία, το κόμμα και την κυβέρνηση.
  • Να καλύψουμε κενά στις προγραμματικές και πολιτικές επεξεργασίες μας. Να συζητήσουμε πώς θα φέρουμε σε αντιστοιχία τα υποκείμενα και τις μεθόδους της δράσης μας με τους απαιτητικούς στόχους του εγχειρήματος που έχουμε αναλάβει. Από τη θεώρηση και διαπίστωση, στην αποτελεσματική γρήγορη παρέμβαση. Με βασικό στυλοβάτη, μέσα και δίπλα μας, όλες εκείνες τις κοινωνικές και παραγωγικές δυνάμεις που υπάρχουν σε όλη τη χώρα, που θέλουν και μπορούν να χαράξουν μία «άλλη» θετική σελίδα για το μέλλον αυτού του τόπου!
Είναι γεγονός ότι αυτά τα χρόνια της ύφεσης και της φοροδιαφυγής των ισχυρών, προκειμένου να στηριχθούν κατηγορίες πολύ φτωχών συμπολιτών μας, ένα κομμάτι τον μεσαίων στρωμάτων πήρε μεγαλύτερη οικονομική πίεση η οποία σταδιακά πρέπει να εξισορροπηθεί.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΓΔΜ

Από την πρώτη κιόλας στιγμή προσπαθήσαμε να αντιμετωπίσουμε την οικονομική κρίση στη χώρα μας σε άμεση συνάρτηση με το διεθνές περιβάλλον και τις διαρκώς μεταβαλλόμενες δυναμικές ισορροπίες.
Με την ανάληψη πρωτοβουλιών που αξιοποίησαν και αξιοποιούν τη γεωπολιτική μας θέση έχουμε πλέον αναλάβει έναν σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Νοτιανατολικής Μεσογείου. Ένα ρόλο και μια θέση δύναμης σταθερότητας που προωθεί την ειρήνη, τη συνεργασία και τον διάλογο. Ειδικά για τη Βαλκανική χερσόνησο, η χώρα οφείλει να πρωτοστατήσει ώστε τα Βαλκάνια να αποτελέσουν πεδίο ειρήνης και ανάπτυξης. Η Ελλάδα έχει πλέον μετατραπεί από μέρος του προβλήματος σε μέρος της λύσης.
Στοιχείο εμπέδωσης και δικαίωσης αυτής της πολιτικής αποτελεί και η ανάγκη να παρθούν οι αναγκαίες αποφάσεις για την επίλυση της ονομασίας της πΓΔΜ. Η συγκυρία σήμερα είναι ευνοϊκή και δίνει δυνατότητες για λύση με σύνθετη ονομασία για όλες τις χρήσεις, έναντι όλων, διότι μετά τις περιπέτειες που έχει περάσει η χώρα, μετά τον απομονωτισμό και την αβεβαιότητα που βίωσε και βιώνει η πΓΔΜ, κυριαρχούν δυνάμεις και στις δύο πλευρές με βούληση να λύσουν το ζήτημα.
Στην Ελλάδα, η παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ, μιας ισχυρής αριστερής δύναμης στην κυβέρνηση, επιτρέπει τη διαμόρφωση ενός νέου εθνικού σχεδίου, προσαρμοσμένου στις πραγματικότητες του 21ου αιώνα, που θα ενοποιεί όλες τις υπαρκτές, αντιεθνικιστικές δυνάμεις που τέμνουν οριζόντια το πολιτικό σύστημα. Στη δε πΓΔΜ, η πρόσφατη πολιτική αλλαγή συνοδεύεται από σημαντικές πολιτικές και συμβολικές κινήσεις απαλλαγής από τον αλυτρωτισμό που επέτρεψαν την έναρξη των εν εξελίξει διαπραγματεύσεων για την επίλυση του ζητήματος.
Ενώπιον του ενδεχομένου επίλυσης του ζητήματος της ονομασίας της πΓΔΜ, όλες οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να τοποθετηθούν υπεύθυνα, ώστε να ηττηθεί και σε αυτό το πεδίο η πολιτική της αδιαλλαξίας που έχει οδηγήσει σε ένα αδιέξοδο ετών, αποδυναμώνοντας τη θέση της χώρας μας διεθνώς. Η ηγεσία της ΝΔ δεν ανταποκρίνεται θετικά στην πρόκληση αυτή. Παλινωδεί μεταξύ της «θέσης του Βουκουρεστίου» και της στρατηγικής του Α. Σαμαρά το 1993. Αδήριτη ανάγκη του προοδευτικού, δημοκρατικού, αντι-εθνικιστικού κόσμου είναι οι δυνάμεις που αναφέρονται σε αυτόν, να σταθούν στο ύψος αυτής της ιστορικής περίστασης, διαμορφώνοντας ένα ενιαίο κοινωνικό μέτωπο που θα επιδιώξει την επίλυση του ζητήματος.

ΑΞΟΝΕΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΠΟΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΞΑΜΗΝΟ ΤΟΥ 2018

ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑ

Τα περιφερειακά αναπτυξιακά συνέδρια υλοποιούνται μετά από απόφαση της ΚΕ. Αποτελούν μια πρωτόγνωρη πολιτική διαδικασία. Η διαβούλευση με την κοινωνική βάση (τοπική αυτοδιοίκηση-επαγγελματικά επιμελητήρια-πανεπιστημιακά ιδρύματα-σωματεία εργαζομένων-ενεργούς πολίτες) αποτελεί τομή για την πολιτική πραγματικότητα της χώρας μας, καθώς τα Συνέδρια αυτά αμφισβητούν στην πράξη το συγκεντρωτικό μοντέλο διακυβέρνησης, στην κατεύθυνση της αποκέντρωσης και της συμμετοχικής διαδικασίας.
Έχουν μέχρι σήμερα πραγματοποιηθεί 8 Περιφερειακά Αναπτυξιακά Συνέδρια. Συνολικά, η μέχρι τώρα εμπειρία εκτιμάται από θετική έως ιδιαίτερα θετική, με φυσιολογικές αποκλίσεις στη βάση των τοπικών ιδιαιτεροτήτων του στελεχιακού δυναμικού. Μέσα από τις διαδικασίες διαμορφώθηκαν οι όροι ώστε να συναντηθούν, για πρώτη ίσως φορά τόσο άμεσα, ο κομματικός με τον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ. Οι συζητήσεις ανέδειξαν κάτι πολύ σημαντικό: Ενσωματώθηκαν στη διαδικασία διαλόγου όλοι οι φορείς και ενεργοί πολίτες, με αποτέλεσμα να διαμορφωθούν χαρακτηριστικά λαϊκής διαβούλευσης. Η κοινωνική μόχλευση που προκλήθηκε στις περιοχές που τα Συνέδρια έχουν ήδη πραγματοποιηθεί, καθώς και η καθολική αποδοχή της διαδικασίας από το σύνολο των φορέων, ανεξαρτήτως κομματικών προτιμήσεων, έδειξαν ότι εκφράζεται η κοινή αγωνία για το μέλλον της περιοχής, είτε προέρχεται από φίλα προσκείμενους, είτε από πολιτικά ουδέτερους, είτε από αντίπαλους χώρους.
Σε κάθε περίπτωση, σίγουρα μας πιστώνεται η ειλικρινής πρωτοβουλία της πρόθεσης σοβαρούς ενασχόλησης με τις ανάγκες, τα προβλήματα, τις προτάσεις και τις προοπτικές του συνόλου της χώρας με μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη προοπτική. Η αναγνώριση αυτή, αλλά και οι πολιτικές συγκλίσεις που έχουν καταγραφεί στα Συνέδρια που έχουν ήδη γίνει, μπορούν, εάν αξιοποιηθούν κατάλληλα, να οδηγήσουν σε πολιτική ηγεμονία του ΣΥΡΙΖΑ και να συμβάλουν σημαντικά σε νικηφόρα πορεία στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές.
Πρέπει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι τα Περιφερειακά Συνέδρια έχουν και συνέπειες στη συνολική λειτουργία του κόμματος. Ο μεγάλος όγκος υποχρεώσεων απαιτεί τη σχεδόν αποκλειστική ενασχόληση τμήματος του στελεχιακού δυναμικού με τη συγκεκριμένη προσπάθεια, γεγονός που αφήνει πίσω τη δουλειά σε άλλους σημαντικούς τομείς. Μέσα από τη διαδικασία αυτή αναδείχθηκαν ορισμένες αντικειμενικές αδυναμίες σχετικά με την αποτελεσματική ανταπόκριση του στελεχιακού δυναμικού στις σύγχρονες ανάγκες που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε.
Το υλικό που έχει συλλεχθεί από τις συναντήσεις με πλειάδα τοπικών και κλαδικών φορέων αποτελεί ένα σπάνιο υλικό καταγραφής των ζητημάτων της χώρας που απαιτούν λύσεις. Πέρα από τα θέματα που είναι αντικειμενικά αδύνατον να λυθούν άμεσα, ελλείψει οικονομικών πόρων, υπάρχουν ζητήματα που οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, είτε λόγω αδιαφορίας είτε λόγω εξυπηρέτησης συγκεκριμένων συμφερόντων, δεν προχώρησαν. Αν αξιοποιήσουμε παραγωγικά και αποτελεσματικά την περίοδο μετά τα Περιφερειακά Συνέδρια, μπορούμε να αλλάξουμε την οικονομία της χώρας, ειδικά ως προς το μοντέλο ανάπτυξης και ως προς το μοντέλο πολιτικής συμπεριφοράς.
Για τους λόγους αυτούς συγκροτήθηκε Ομάδα Εργασίας σε κεντρικό κομματικό αλλά και κυβερνητικό επίπεδο, στην οποία συμμετέχουν όλα τα στελέχη που ενεπλάκησαν στην διοργάνωση των συνεδρίων.

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ εδράζεται σε μεγάλο βαθμό και στο γεγονός ότι μεγάλη μερίδα της κοινωνίας τάχθηκε στο πλευρό μας, συνειδητοποιώντας ότι οι παθογένειες που ταλαιπωρούν τη χώρα οφείλονται στην παγίωση και τη λειτουργία ενός συστήματος που επέτρεψε τη διαφθορά και τη διαπλοκή. Αποτελεί λοιπόν καθήκον μας η συνέχεια της προσπάθειας για τη διαμόρφωση ενός πολιτικού συστήματος και ενός μοντέλου διακυβέρνησης που δεν θα αναπαράγει ενδογενώς τη διαφθορά και τη διαπλοκή, όπως συνέβαινε από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αλλά θα την αποκλείει. Σημαντικό ρόλο εδώ μπορεί να διαδραματίσει και η συνταγματική αναθεώρηση.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

Η Κεντρική Επιτροπή αποφάσισε να συνεδριάσει τους επόμενους μήνες θεματικά και προγραμματισμένα για τα εξής θέματα:
  • Ολοκληρωμένο σχέδιο για την έξοδο από τα Μνημόνια και την Επιτροπεία
  • Τοπική Αυτοδιοίκηση
  • Διεθνείς Σχέσεις-Εξωτερική Πολιτική
  • Αλληλεγγύη, (στην οποία περιλαμβάνεται και το Προσφυγικό- Μεταναστευτικό)
  • Συνταγματική Αναθεώρηση, (ανάδειξη του δικού μας προοδευτικού σχεδίου)
  • Αγροτικό
  • Πολιτική και Οργανωτική Ανασυγκρότηση του Κόμματος (με στόχευση την αντιμετώπιση των αδυναμιών και την βελτίωση της λειτουργίας του).
  • Πορεία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και συμμετοχή των κομματικών μας δυνάμεων σε αυτό.
  • Κοινωνικό κράτος (Παιδεία, Υγεία, Δημόσιο)
  • Να εξεταστεί η διοργάνωση ενός Διαρκούς συνεδρίου για το πρόγραμμα.
Παράλληλα, αποφασίστηκε η ταυτόχρονη πανελλαδική εξόρμηση σε συγκεκριμένες ημερομηνίες, με τη συμμετοχή των στελεχών του κόμματος και της κυβέρνησης μετά την ολοκλήρωση των Περιφερειακών Αναπτυξιακών Συνεδρίων.

ΑΜΦΙΔΡΟΜΗ ΣΧΕΣΗ ΚΟΜΜΑΤΟΣ- ΑΥΓΗΣ- ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5

Η ΑΥΓΗ και το ΚΟΚΚΙΝΟ αποτελούν σημαντικούς παράγοντες για την ανάπτυξη του κόμματος και την αδιαμεσολάβητη επικοινωνία του με τους πολίτες. Η απάντηση στην πολύπλευρη κρίση που βιώνουν θα έρθει μέσα από την υλοποίηση ενός οικονομικού και δημοσιογραφικού σχεδίου επανεκκίνησης, συμπράξεων και ενοποίησης. Αυτό το συνολικό σχέδιο ανάπτυξης προϋποθέτει τα οικονομικά εργαλεία για την υλοποίησή του.

Η σοβαρή μείωση του οικονομικού και μισθολογικού κόστους είναι αναγκαία για την επιβίωση της ΑΥΓΗΣ και του ΚΟΚΚΙΝΟΥ. Για την επιτυχία αυτού του σχεδίου ανάπτυξης επιδιώκουμε την συνεννόηση των εργαζομένων, με σεβασμό στις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και τα εργασιακά δικαιώματα. Χρειάζεται επίσης να γίνει κοινή συνείδηση ότι η επιβίωση των δύο μέσων του κόμματος, με δεδομένη μάλιστα την κρίση που μαστίζει τον χώρο της ενημέρωσης, προϋποθέτει κοινή ευθύνη και όχι κινήσεις που αντιμετωπίζουν τα μέσα αυτά ως κερδοσκοπικές επιχειρήσεις και τον ΣΥΡΙΖΑ ως «εργοδοσία».
Στο σχέδιο στήριξης ΑΥΓΗΣ-ΚΟΚΚΙΝΟΥ συμμέτοχο πρέπει να είναι όλο το Κόμμα και οι οργανώσεις του. Ειδικότερα όσον αφορά την Αυγή, το σκέλος των συνδρομών πρέπει να προχωρήσει και με ευθύνη των οργάνων του Κόμματος και της ΚΟ. Ταυτόχρονα με το αναπτυξιακό σχέδιο που θα υλοποιηθεί με την ευθύνη των οργάνων του Κόμματος, οι επόμενες συνεδριάσεις των Νομαρχιακών Επιτροπών του Κόμματος, καθώς και οι οργανώσεις της Νεολαίας, θα ασχοληθούν επισταμένα με το θέμα της στήριξης στα μέσα και θα υλοποιήσουν συγκεκριμένα μέτρα, στο πλαίσιο μιας αμφίδρομης σχέσης μεταξύ των 2 μέσων και του Κόμματος.