Δημοσίευση:
19 Ιανουαρίου 2017 Η ΑΥΓΗ
Σ’ ένα
εχθρικό μιντιακό περιβάλλον, όπου αποσιωπάται κάθε θετικό γεγονός, επιβάλλεται
η ύπαρξη ενιαίου και αναβαθμισμένου επικοινωνιακού επιτελείου που θα
συγκεντρώνει, θα επεξεργάζεται, θα ταξινομεί, θα μορφοποιεί και θα διακινεί
στον λαό το επεξεργασμένο υλικό με ποικίλα μέσα
Μετά παρέλευση δύο ετών κυβέρνησης της
Αριστεράς, αν ερωτηθούν οι πολίτες και αρκετά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ για τα
επιτεύγματά της, θα διαπιστωθεί, μετά λύπης, ότι οι απαντήσεις είναι
συγκεχυμένες, υποκειμενικές και αποσπασματικές. Εν μέσω καταιγισμού
υπερπληροφόρησης, παραπληροφόρησης και αντικυβερνητικής υστερίας, τα θετικά
πεπραγμένα υποβαθμίζονται αν δεν εξαφανίζονται, ενώ η σύγχυση επιτείνεται από
την πολυπλοκότητα των λαμβανόμενων μέτρων που δυσχεραίνει τη διαμόρφωση σαφούς
και ολοκληρωμένης εικόνας.
Είναι προφανές ότι ουδέποτε επιχειρήθηκε η
πλήρης καταγραφή, κωδικοποίηση, εκλαΐκευση και συστηματική προβολή των
κυβερνητικών επιδόσεων και μάλιστα σε αντιδιαστολή με το αντίστοιχο έργο
προηγούμενων κυβερνήσεων, ώστε να είναι ευχερέστερη η σύγκριση. Η παράλειψη
αυτή, κατά λογική συνεπαγωγή, μπορεί να οφείλεται σε δύο λόγους. Είτε ο
απολογισμός είναι πενιχρός και κατώτερος των περιστάσεων είτε, κατά την
επικρατέστερη εκδοχή, η κυβέρνηση εμφανίζει τεράστιο επικοινωνιακό έλλειμμα, το
οποίο άλλωστε ομολογείται κατ’ επανάληψη, χωρίς ανάληψη διορθωτικών
πρωτοβουλιών. Αυτή ακριβώς η αδιανόητη πλαδαρότητα, που λίγο απέχει από
αυτοκτονικό σύνδρομο, αυτό το κενό πληροφόρησης προκαλεί σύγχυση στον κόσμο της
Αριστεράς, εκθέτοντάς τον στην αχαλίνωτη προπαγάνδα του παλιού καθεστώτος.
Συχνά διαχέεται υπαινικτικά η άποψη ότι πολλές
εξυγιαντικές προσπάθειες προσκρούουν στο ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο ή στην
άρνηση και κωλυσιεργία των εταίρων και δανειστών. Επειδή έχει βασιμότητα ένας
τέτοιος ισχυρισμός, η κυβέρνηση οφείλει, αντί να χρεώνεται έλλειψη ικανότητας
και αποφασιστικότητας, να ξεδιαλύνει τα πράγματα κατά περίπτωση, χωρίς
περιττούς λεονταρισμούς και αντιδικίες.
Μια προσπάθεια κατηγοριοποιημένης αποτύπωσης
των κυβερνητικών πεπραγμένων θα έπρεπε να λάβει υπ’ όψη αφενός τις γνωστές και
ενίοτε εμβληματικά διακηρυγμένες θέσεις και δεσμεύσεις και αφετέρου τις
απορίες, ενστάσεις, επιφυλάξεις και ερωτήματα που τίθενται επιτακτικά από τους
πολίτες και το στενό κομματικό μας ακροατήριο αλλά φωνές βοούσες εν τη ερήμω.
Μια ενδεικτική γκάμα τέτοιων καίριων
ερωτημάτων θα ήταν:
Πόσοι ελέγχθηκαν από τις γνωστές λίστες
φοροδιαφυγής, τι ποσά καταλογίστηκαν και εισπράχθηκαν, ποιοι οι λόγοι τυχόν
καθυστερήσεων και ποιο το χρονοδιάγραμμα περάτωσης των ελέγχων;
Ποια ποσά βεβαιώθηκαν και εισπράχθηκαν από το
λαθρεμπόριο καυσίμων και καπνικών προϊόντων και ποιος ο χρονικός ορίζοντας
ολοκλήρωσης του σχετικού θεσμικού πλαισίου;
Ποια ποσά εσόδων 2015-16, βάσει επισήμων
στοιχείων, προέρχονται από την πάταξη της φοροδιαφυγής κατά κατηγορία και πηγή;
Ποιο είναι, βάσει επισήμων στοιχείων, το
μερίδιο κάθε πηγής στην επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος και υπεραπόδοσης
εσόδων;
Ποια θεσμικά μέτρα λήφθηκαν για την αξιοκρατία
στο Δημόσιο, την αποκομματικοποίηση του κράτους και την εξάλειψη της γάγγραινας
των πελατειακών σχέσεων;
Ποια θεσμικά και οικονομικά μέτρα συνέβαλαν
στην αναδιανομή υπέρ των ασθενέστερων στρωμάτων και στην ενίσχυση του
κοινωνικού κράτους;
Ποια μέτρα διαφάνειας και κατοχύρωσης του
δημοσίου συμφέροντος λήφθηκαν στους κρίσιμους τομείς δημοσίων έργων,
εξοπλιστικών προγραμμάτων και δημοσίων προμηθειών και τι ποσά εξοικονομήθηκαν;
Ποια ποσά κατά τομέα εξοικονομήθηκαν από την
περιστολή κρατικών δαπανών;
Ποια μέτρα αναδιάρθρωσης και εξορθολογισμού
των κρατικών δομών συνέβαλαν στην αποδοτικότερη λειτουργία του και στην
εξοικονόμηση υλικών και ανθρώπινων πόρων;
Ποιες είναι αναλυτικά οι επιδόσεις στους
ευαίσθητους τομείς Υγείας, Παιδείας και κοινωνικής πρόνοιας;
Ποια θεσμικά και οικονομικά μέτρα λήφθηκαν για
τη γεωργική ανάπτυξη και τη στήριξη των αγροτών;
Ποια θεσμικά και οικονομικά μέτρα υποβοήθησαν
την ανάπτυξη και επιχειρηματικότητα σε υγιή βάση;
Ποιες υποθέσεις διαπλοκής και διαφθοράς
αποκαλύφθηκαν με παρεμβάσεις της Δικαιοσύνης ή της εκτελεστικής και νομοθετικής
εξουσίας και σε ποιο δικαστικό στάδιο βρίσκονται;
Ποια θεσμικά μέτρα συνέτειναν στην εξυγίανση
και βελτίωση του συστήματος απονομής δικαιοσύνης και στην ανεξαρτησία και
θωράκισή του από πιέσεις κέντρων ισχύος;
Ποια μέτρα λήφθηκαν για διευκόλυνση των
οφειλετών Δημοσίου και ασφαλιστικών ταμείων και την αντιμετώπιση της ασυδοσίας
των τραπεζών έναντι των δανειοληπτών;
Ποια μέτρα περιόρισαν τις παροχές και τα
προνόμια του πολιτικού προσωπικού;
Μεταβλήθηκε το ύψος χρηματοδότησης των
κομμάτων;
Προωθήθηκαν αλλαγές διασφάλισης της διαφάνειας
στα οικονομικά των κομμάτων και απεξάρτησής τους από οικονομικά συμφέροντα ;
Οι σαφείς και αιτιολογημένες απαντήσεις σε
παρόμοιας φύσης ερωτήματα θα αναπτέρωναν την αυτοπεποίθηση και θα εξόπλιζαν τον
κόσμο της Αριστεράς με επιχειρήματα ώστε να αντικρούει πειστικά τη διαδεδομένη
άποψη ότι «όλοι είναι το ίδιο».
Αν ωστόσο η λεπτομερής καταγραφή πεπραγμένων
αποτελεί το πρώτο βήμα, το δεύτερο και σημαντικότερο είναι η τελική μορφή τους
και τα μέσα διοχέτευσης στον λαό, ώστε να καταστούν κτήμα του. Σ’ ένα εχθρικό
μιντιακό περιβάλλον, όπου αποσιωπάται κάθε θετικό γεγονός, επιβάλλεται η ύπαρξη
ενιαίου και αναβαθμισμένου επικοινωνιακού επιτελείου που θα συγκεντρώνει, θα
επεξεργάζεται, θα ταξινομεί, θα μορφοποιεί και θα διακινεί στον λαό το
επεξεργασμένο υλικό με ποικίλα μέσα.
Στην επικοινωνιακή αυτή αντεπίθεση και
εκστρατεία ενημέρωσης, στην οποία εσχάτως φαίνεται επιτέλους να αποδίδεται η
δέουσα βαρύτητα, πρέπει να στρατευτούν όλα τα κυβερνητικά στελέχη,
επικεντρωνόμενοι επίμονα στο παραγόμενο έργο και αποφεύγοντας τη στημένη παγίδα
των άγονων πολιτικών αντιπαραθέσεων με γενικότητες και αφορισμούς. Αναγκαία
είναι επίσης η αξιοποίηση του κεφαλαίου πρωθυπουργός, ο οποίος, με το κύρος της
ιδιότητας και την πανελλήνια εμβέλεια του λόγου του, θα πρέπει να απευθύνεται
συχνότερα στον λαό, περιγράφοντας τα επιτεύγματα αλλά παράλληλα αναδεικνύοντας
τις κοινωνικές παθογένειες και την αναγκαιότητα υπέρβασής τους, τονώνοντας το
ηθικό του, σφυρηλατώντας τη λαϊκή ενότητα, θέτοντας ηθικά προτάγματα,
επισημαίνοντας την κοινωνική ευθύνη όλων, ενθαρρύνοντας την ενεργό συμμετοχή
τους και καλώντας σε μια ειρηνική επανάσταση αρετής και χρέους, σε ένα ξεκίνημα
αναγέννησης της χώρας.
Νίκος
Χατζηγιαννάκης, μέλος της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ
Γλυφάδας
