Διαβάζοντας το κείμενο του προγράμματος του ΣΥΝ και κυρίως τον στόχο 3 που αφορά τη δημόσια υγεία και πρόνοια, παρατηρούμε ότι η... πρόνοια είναι ανύπαρκτη.
Ως εργαζόμενος στην πρώτη γραμμή της Παιδικής Προστασίας, όπως και χιλιάδες άλλοι, σε έναν τομέα που κατά τη γνώμη μου καταπατούνται καθημερινά τα δικαιώματα των παιδιών από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης, αναρωτιέμαι πού οφείλεται αυτή η απουσία.
Υπάρχει έλλειμμα ευαισθησίας απέναντι στο κομμάτι εκείνο του λαού που δεν έχει φωνή; Υπάρχει αδυναμία σωστής ενημέρωσης, άρα και παρέμβασης;
Ό,τι και αν είναι, είναι απαράδεκτο. Ένα κόμμα που θέλει να παρεμβαίνει στα κοινωνικά προβλήματα ΔΕΝ μπορεί να αγνοεί την υπεράσπιση της δημόσιας πρόνοιας.
Η ανάπτυξη στοχευμένων πολιτικών υποστήριξης της παιδικής ηλικίας, της οικογένειας, των υπερηλίκων, των ΑΜΕΑ, των αστέγων, των εξαρτημένων ατόμων και όσων άλλων ανήκουν στην κατηγορία των κοινωνικά αδικημένων, πρέπει να είναι βασικός στόχος για την αριστερά που δεν επιδιώκει μόνο να αντιμετωπίσει τα προβλήματα των «πολλών», αλλά κυρίως αυτά των μειοψηφιών.
Και επειδή μια τέτοια αριστερά υπηρετεί ο Συνασπισμός και ο ΣΥΡΙΖΑ, είμαι βέβαιος ότι θα αναληφθούν οι πρωτοβουλίες αυτές που θα αφορούν την ανάπτυξη της δημόσιας πρόνοιας.
Στέργιος ΣΙΦΝΙΟΣ
κοινωνικός λειτουργός
μέλος Γραμ. Π.Κ. ΣΥΝ Γλυφάδας
ΠΗΓΗ:"ΑΥΓΗ"
