Παρασκευή 6 Μαΐου 2016

Αλ. Τσίπρας: Είμαστε αποφασισμένοι, πιο έμπειροι και δυνατοί. Θα τα καταφέρουμε




Συντρόφισσες και Σύντροφοι, χρόνια πολλά και καλή δύναμη,
Μετά από μια μικρή ανάπαυλα, ερχόμαστε στην τελική ευθεία πριν από το κλείσιμο – όπως όλοι ελπίζουμε – άμεσα το επόμενο διάστημα, της πρώτης και πιο δύσκολης αξιολόγησης της Συμφωνίας του καλοκαιριού.
Όλους τους τελευταίους μήνες η ελληνική κυβέρνηση και η διαπραγματευτική μας ομάδα με επικεφαλής τον Υπουργό Οικονομικών δώσαμε και εξακολουθούμε να δίνουμε  μια δύσκολη μάχη τόσο σε πολιτικό όσο και σε τεχνικό επίπεδο. Στόχος μας δεν είναι απλά να κλείσει η αξιολόγηση, αυτό έχουμε μάθει ότι μπορεί να γίνει εύκολα, όπως γινόταν εύκολα τα προηγούμενα χρόνια.
 Στόχος μας ήταν και παραμένει να προχωρήσει η διαδικασία αλλά και να τηρηθούν στο ακέραιο οι δεσμεύσεις μας απέναντι στον ελληνικό λαό.
Δεσμεύσεις που αναλάβαμε τον περασμένο Σεπτέμβρη όταν αποφασίσαμε να πρωτοτυπήσουμε και να θέσουμε στην κρίση του ελληνικού λαού την συμφωνία που πετύχαμε, μετά τη Συμφωνία. Να πάμε στις κάλπες μετά τη Συμφωνία, για να τεθεί στην κρίση του ελληνικού λαού, ενώ αντιθέτως όλα τα προηγούμενα χρόνια πρώτα κέρδιζαν κάποιοι την ψήφο του λαού και μετά πήγαιναν σε συμφωνία και δεν έθεταν υπόψη του τις δυσκολίες που τυχόν έχει η υλοποίηση αυτής της Συμφωνίας. Όμως οι δεσμεύσεις που αναλάβαμε δεν ήταν μόνο να υλοποιήσουμε τη συμφωνία, αλλά να προστατέψουμε ταυτόχρονα και ως κόρη οφθαλμού τους αδύναμους αναδιανέμοντας βάρη και οφέλη.
Δεσμευτήκαμε τον Σεπτέμβρη να προστατέψουμε τις συντάξεις, τους μισθούς, αλλά και την πρώτη κατοικία των δανειοληπτών. Βάλαμε ως προτεραιότητα την προστασία της εργασίας απέναντι στα σχέδια για απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.
Κληθήκαμε να υλοποιήσουμε μια δύσκολη Συμφωνία αλλά με δικλείδες και διασφαλίσεις που δεσμευτήκαμε ότι θα τις τηρήσουμε και τις τηρούμε.
Θέλω να θυμίσω σε όλους και όλες, τη στάση τόσο της κυβέρνησης μας τον περασμένο Σεπτέμβρη στα βασικά της Συμφωνίας, όσο όμως και τη στάση όλων όσων σήμερα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου  η ΝΔ υποστήριζε κάτι που συνέχιζε να το λέει και μετά τις εκλογές άλλωστε, ότι η Συμφωνία αυτή οδηγεί σε μονόδρομο σε σχέση με το ασφαλιστικό. Στο μονόδρομο της πλήρους περικοπής των επικουρικών συντάξεων. Υποστήριζε ότι οι αλλαγές στο ασφαλιστικό θα οδηγήσουν όποια και αν είναι κυβέρνηση- έλεγαν τότε- σε περικοπές συντάξεων που θα ισούνται με μια σύνταξη ανά έτος.
Αυτά μας έλεγαν τότε και μας τα παρουσίαζαν ως μια αναπόφευκτη μοίρα.  Σαν να μην είχε λέγαν τότε καμία σημασία ποιος θα είναι κυβέρνηση. Βεβαίως είναι λογικό να σκέφτονται έτσι. Αυτός ήταν και είναι ο τρόπος που είχαν μάθει να κάνουν πολιτική.
Υλοποιώντας χωρίς δεύτερη σκέψη τις συνταγές που τους προτείνει το ΔΝΤ και οι πιο σκληροί νεοφιλελεύθεροι. Σαν να μην υπάρχει ή να μην επιτρέπεται να υπάρξει κανένας άλλος δρόμος.
Ακριβώς επειδή εμείς γνωρίζαμε από τότε ότι η ίδια η Συμφωνία έδινε περιθώρια διαπραγμάτευσης και δυνατότητες εναλλακτικές. Σας θυμίζω ότι ζήτησα από τις αρχές Νοέμβρη να υπάρξει η μέγιστη δυνατή συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων για να μην μειωθούν και άλλο οι συντάξεις.
Ζήτησα τη σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών προκειμένου να διερευνηθεί η δυνατότητα να χαράξουμε ει δυνατόν όλοι μαζί μια εθνική διαπραγματευτική γραμμή για το ασφαλιστικό.
Όλες οι πολιτικές δυνάμεις στην προσπάθεια τους τότε να αποδυναμώσουν τα διαπραγματευτικά μας όπλα βρήκαν φτηνές δικαιολογίες και προσχήματα για να αποφύγουν κάθε συναίνεση σε μια εθνική κόκκινη γραμμή που δεν ήταν άλλη από το να μην μειωθούν για 12η φορά οι κύριες συντάξεις. Δεχτήκαμε μάλιστα τότε και τη χλεύη ορισμένων – μας έλεγαν ότι δήθεν προσπαθούμε να τετραγωνίσουμε τον κύκλο - και μας έλεγαν στο τέλος:  «βγάλτε τα πέρα μόνοι σας με τους δανειστές». Και τα βγάλαμε πέρα μόνοι μας.
Δεν είχαμε άλλωστε καμία αυταπάτη ότι θα στηρίξουν την προσπάθεια μας να σωθούν οι συντάξεις, αυτοί που επί μία πενταετία διέλυσαν το ασφαλιστικό σύστημα, και ισοπέδωσαν, λεηλάτησαν τις συντάξεις. Αυτοί που είχαν μία και μόνη απάντηση κάθε φορά που τίθετο το ζήτημα ότι το ασφαλιστικό σύστημα είναι στο κόκκινο και η απάντηση ήταν: Οριζόντια περικοπή όλων των συντάξεων. Αυτή ήταν η προσφορά τους στους Έλληνες συνταξιούχους τα τελευταία χρόνια. Δεν είχαμε λοιπόν αυταπάτες ότι θα στηρίξουν.
Παλέψαμε σκληρά, αγνοήσαμε τις σειρήνες της υποταγής και της καταστροφής και τα βγάλαμε πέρα μόνοι μας. Μόνοι μας, όσον αφορά βέβαια τη Βουλή.  Διότι είμαι βέβαιος ότι έξω στην κοινωνία, η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών αναγνωρίζει – με ενστάσεις, με κριτικές – αλλά αναγνωρίζει την ειλικρινή μας προσπάθεια να κάνουμε προοδευτικές τομές σε αυτό τον τόπο, ακόμα και σε δύσκολες συνθήκες.
Μια τέτοια τομή συνιστά η προσπάθεια μας για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση. μεθαύριο, ψηφίζουμε στη Βουλή μια φιλόδοξη μεταρρύθμιση που ξαναφέρνει το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας σε ράγες βιωσιμότητας και το κυριότερο ξαναφέρνουμε το ασφαλιστικό σε ράγες βιωσιμότητας χωρίς να μειωθούν ούτε ένα ευρώ οι κύριες συντάξεις, χωρίς να επηρεαστεί η συντριπτική πλειοψηφία των επικουρικών, χωρίς να περικοπεί ούτε ευρώ από την συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων, αφού προστατεύονται απόλυτα πάνω από 2.100.000 συνταξιούχοι, οι μεγάλη τους πλειοψηφία δηλαδή, που έχουν σύνταξη αθροιστικά με τις επικουρικές, μέχρι 1300€.
Και επιτρέψτε μου να πω ότι αυτό δεν το καταφέραμε ούτε με ταχυδακτυλουργίες, ούτε τετραγωνίζοντας τον κύκλο, όπως μας είπαν. Το καταφέραμε γιατί είχαμε την πολιτική βούληση. Την πολιτική βούληση να προστατέψουμε τους αδύναμους και να αναδιανείμουμε τα βάρη. Είχαμε στρατηγική στόχευση – για πρώτη φορά – να προστατέψουμε τους χαμηλοσυνταξιούχους  και βεβαίως αναγκαστικά, γιατί όταν κάποιους προστατεύεις πρέπει να μοιράζεις το βάρος κάπου αλλού. Αλλά είχαμε την επιλογή το βάρος να το μοιράσουμε δίκαια, στα υψηλά εισοδήματα.
Εκείνο όμως που θα πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους είναι η αναγκαιότητα της παρέμβασης στο ασφαλιστικό σύστημα. Αναγκαιότητα που έχει να κάνει με την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του.
Χωρίς αποφασιστικές και μελετημένες παρεμβάσεις το Ασφαλιστικό Σύστημα σε λίγα χρόνια θα κατέρρεε. Και να το κάνω πιο σαφές, δεν εννοώ ότι σε λίγα χρόνια από τώρα θα είχαμε τον κίνδυνο να δούμε και άλλες περικοπές. Εννοώ ότι σε λίγα χρόνια από τώρα ίσως να βρισκόμασταν μπροστά στο φάσμα να μην μπορούμε να εγγυηθούμε καν τις συντάξεις. Η μεταρρύθμιση στο Ασφαλιστικό Σύστημα ήταν μονόδρομος είτε είχαμε είτε δεν είχαμε Συμφωνία. Και βεβαίως όλοι αυτό το ξέρουν αλλά λίγοι το τόλμησαν. Εμείς όχι μόνο τολμήσαμε να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα, αλλά τολμήσαμε να φέρουμε μια πραγματικά ριζοσπαστική μεταρρύθμιση με βασικά χαρακτηριστικά:
•    την δημιουργία ενός ενιαίου φορέα ασφάλισης,
•    τους ενιαίους κανόνες υπολογισμού εισφορών και της παροχής σύνταξης,
•    την καθιέρωση της εθνικής σύνταξης, μιας μεγάλης κατάκτησης κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ταυτόχρονα επιτυγχάνουμε:
•    την εναρμόνιση των κανόνων εισφορών και παροχών μεταξύ νέων και παλαιών ασφαλισμένων
•    και την εναρμόνιση των κανόνων εισφορών παροχών μεταξύ των ασφαλισμένων των επί μέρους Ταμείων.
Με αυτόν τον τρόπο αποκαθιστούμε χρόνιες στρεβλώσεις και διαχρονικές αδικίες μεταξύ των ασφαλισμένων, ενώ ταυτόχρονα λαμβάνονται υπόψη οι εισοδηματικά χαμηλότερες ομάδες του πληθυσμού.
Επιτυγχάνουμε επίσης:
•    την εξασφάλιση του διαμορφωμένου επιπέδου ζωής που αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια του εργασιακού βίου και για τη μελλοντική περίοδο της συνταξιοδότησης, για όλους τους Έλληνες αποτρέποντας τον κίνδυνο φτωχοποίησης και κοινωνικού αποκλεισμού για μεγάλο μέρος του πληθυσμού, για τους απόμαχους της ζωής.
•    την καταπολέμηση της φτώχειας των ηλικιωμένων, αφού έχουμε και την εθνική σύνταξη, αλλά πάνω σε αυτή προστίθεται και το ανταποδοτικό μέρος της σύνταξης.
•    την αποκατάσταση των στρεβλώσεων που είχαν προκαλέσει οι περικοπές των συντάξεων κατά τη διάρκεια των προηγούμενων ετών, καθώς για πρώτη φορά έχουμε ενιαίους ασφαλιστικούς κανόνες για το σύνολο των εργαζόμενων.
•    την παροχή κινήτρων παραμονής στην εργασία, μέσω των αυξανόμενων ποσοστών και της σταδιακής αύξησης της εθνικής σύνταξης από τα 15 έως τα 20 έτη εργασιακού βίου.
Ακούω όμως τις τελευταίες ώρες, και διαβάζω σε διάφορα έντυπα, ότι δήθεν επιλέξαμε έναν αιφνιδιασμό και αναρωτιέμαι πόσο θράσος μπορεί να έχει κανείς. Δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε τα τελευταία χρόνια μεταρρύθμιση που συζητήθηκε τόσο εκτενώς, σε όλο το φάσμα του δημόσιου βίου, μέσα και έξω από τη Βουλή, όσο αυτή που έρχεται στην ολομέλεια αύριο.
Καταθέσαμε την πρόταση μας για την μεταρρύθμιση από την αρχή του έτους – αρχές Γενάρη του 2016 και έχουμε τώρα αρχές Μάη - επι πέντε ολόκληρους μήνες συζητάμε. Είχαμε το χρόνο να προχωρήσουμε σε ένα διεξοδικό διάλογο με όλους τους φορείς και να προχωρήσουμε σε ποιοτικές αλλαγές και σε σημαντικές βελτιώσεις.
Ακούσαμε τις προτάσεις τις αγωνίες τις διαφωνίες, αλλά και τις διαμαρτυρίες και κάναμε διορθώσεις στο μέτρο του δυνατού. Σεβαστήκαμε τις κινητοποιήσεις, ιδιαίτερα των ανθρώπων του μόχθου και της παραγωγής. Τις αγροτικές  κινητοποιήσεις . Ακούσαμε τα αιτήματα τους.
Τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο κάλεσα σε συνάντηση για διαβούλευση τον αγροτικό κόσμο, ενόσω οι αγρότες ήταν σε κινητοποιήσεις. Και αν δεν κάνω λάθος νομίζω δεν υπήρξε άλλος πρωθυπουργός που το έκανε αυτό. Ήμουν ο πρώτος που κάλεσα δύο φορές στο γραφείο μου εκπροσώπους των αγροτών.
Έγιναν δυο εποικοδομητικές συζητήσεις. Ένοιωθα και εγώ και όλοι μας την ανάγκη να ακούσουμε τους ανθρώπους της παραγωγής.
Και αυτός ο δίαυλος επικοινωνίας δώσαμε τότε υπόσχεση, δεν θα κλείσει. Και το πιστεύω ότι δεν θα κλείσει.
Επαναλαμβάνω αυτό που είχα πει και τότε.
Με τον αγροτικό κόσμο θα συνεργαστούμε προκειμένου να βρούμε τους καλύτερους τρόπους για την ανασυγκρότηση του αγροτικού τομέα, την αναβάθμιση της σημαντικότητας του στο παραγόμενο εθνικό προϊόν, την τόνωση της παραγωγής και την ενίσχυση του εισοδήματος των αγροτών.
Τότε είχα δώσει μια βασική υπόσχεση στους αγρότες, μια δέσμευση. Ότι ο συνδυασμός ασφαλιστικού φορολογικού, στο τέλος θα είναι ευνοϊκός για την μεγάλη τους πλειοψηφία.
Η δέσμευση αυτή έγινε πράξη, παρά τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε, κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης.
Έγινε επίσης πράξη η υπόσχεση για σταδιακή αύξηση της μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς και συνυπολογισμού της φορολογίας εισοδήματος στην συνολική επιβάρυνση επί του εισοδήματος.
Ως αποτέλεσμα, με βάση τα επίσημα στοιχεία, πάνω από το 90% των αγροτών, με βάση τις δηλώσεις εισοδήματος τους, δεν θα υποστούν επιβαρύνσεις από τον συνδυασμό του φορολογικού και του ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Ενώ την ίδια στιγμή εξασφαλίζουν γεράματα αξιοπρέπειας, με την εθνική σύνταξη και όσα ανταποδοτικά θα προστίθενται σε αυτήν. Και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Ο ηλικιωμένος αγρότης δεν θα είναι πολίτης δεύτερης κατηγορίας.
Χωρίς την ασφαλιστική μεταρρύθμιση η βασική σύνταξη του αγρότη, όπως όλοι γνωρίζουμε, μέσα στα επόμενα χρόνια θα πήγαινε στο 0. Σήμερα είναι μόλις 172 ευρώ. Σε 10 χρόνια από σήμερα η βασική σύνταξη στους αγρότες θα ήταν 0 ευρώ.
Στον αντίποδα με τη δική μας πρόταση εξασφαλίζουμε τη εθνική σύνταξη των 384 ευρώ συν το ανταποδοτικό μέρος που στηρίζεται από τις καταβληθείσες εισφορές.
Πράγμα που σημαίνει ότι ένας μέσος αγρότης που σε 10 χρόνια θα είναι στη σύνταξη, χωρίς την μεταρρύθμιση θα είχε σε 10 χρόνια σύνταξη μόνο τα ανταποδοτικά. Δηλαδή σε σημερινές τιμές περίπου 250 ευρώ, δηλαδή μια σύνταξη πείνας. Ενώ τώρα θα έχει πάνω από 600 ευρώ. Και αυτό δεν είναι μικρό πράγμα.
Επίσης είχαμε ιδιαίτερα έγνοια την προστασία των νέων, των άνεργων, των επισφαλώς εργαζόμενων. Για να αποφύγουμε ή να ελαχιστοποιήσουμε στο δυνατό της μετανάστευσης τους στο εξωτερικό.
Στο νομοσχέδιο προβλέφθηκε μεταβατική περίοδος για την αύξηση των μηνιαίων ασφαλιστικών εισφορών για την κρίσιμη περίοδο των 5 πρώτων ετών του επαγγελματικού τους βίου. Ενώ για τους εργαζόμενους με μπλοκάκια οι εισφορές θα καταβάλλονται κατά κύριο λόγο από τους εργοδότες, το 20% και μόνο το 6% από τους εργαζόμενους. Στόχος μας με δύο λόγια, είναι ταυτόχρονα η εξασφάλιση της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος, μια βιωσιμότητα η οποία σήμερα αμφισβητείται εξαιτίας του γεγονότος ότι όσοι μας κυβερνούσαν όλα τα προηγούμενα χρόνια το έριξαν έξω από τις ράγες. Είτε από το PSI και τις καταστροφικές επιλογές τους, είτε από την διαχείριση των αποθεματικών των Ταμείων, όλα τα προηγούμενα χρόνια, αλλά ταυτόχρονα με την εξασφάλιση της βιωσιμότητας στόχος μας είναι και η προστασία των νέων, των επισφαλώς εργαζόμενων, καθώς και των χαμηλών εισοδημάτων, των αδύναμων δηλαδή συμπολιτών μας.
Για παράδειγμα στους νέους επιστήμονες και ελευθέρους επαγγελματίες θα έχουν χαμηλότερες εισφορές όσοι έχουν εισόδημα ως 12000 ευρώ που  καλώς η κακώς, και δυστυχώς εγώ θα έλεγα, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα, αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία των νέων και τη μεγάλη πλειοψηφία συνολικά.
Αναγνωρίζω όμως φυσικά, ότι αυτή η μεταρρύθμιση δεν είναι για όλους ευνοϊκή. Κάποιοι θα έχουν επιβάρυνση, όμως θα έχουν επιβάρυνση αυτοί που μπορούν να τα βγάλουνε πέρα, όσοι έχουν υψηλότερα εισοδήματα.
Και αν θέλετε εδώ εστιάζουμε και μια ταυτοτική διαφορά ανάμεσα στις δικές μας επιλογές και στις επιλογές που έκαναν τα προηγούμενα χρόνια και θα συνέχιζαν να κάνουν, τα κόμματα που κυβέρνησαν και κυρίως η ΝΔ. Εμείς δουλέψαμε σκληρά για να φέρουμε μια μεταρρύθμιση που συνδυάζει βιωσιμότητα και κοινωνική δικαιοσύνη.
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έφερναν νόμους που υπονόμευαν και τη βιωσιμότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη. Στόχος τους ήταν πάντοτε η προστασία των μεγάλων εισοδημάτων, στόχος μας είναι η προστασία των μικρομεσαίων, των χαμηλοσυνταξιούχων, των νέων και των ανέργων. Και σε αυτό το σημείο δεν πρέπει και να ξεχνάμε ότι το ασφαλιστικό σύστημα έφτασε  στο χείλος του γκρεμού, με αποκλειστική δική τους ευθύνη. Θέλω όμως σε αυτό το σημείο, να εξετάσουμε και τι ακριβώς αντιπροτείνουν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι, τι προτείνει η ΝΔ η οποία στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή είχε τουλάχιστον την ειλικρίνεια να  εκθέσει τις θέσεις της με σαφήνεια και να κάνει ακόμα πιο σαφείς τις μεγάλες ιδεολογικές διαφορές αλλά και τις διαχωριστικές γραμμές που έχουν.
Από τη μια μεριά εμείς πορευόμαστε στον άξονα της ανακατανομής των βαρών υπέρ των αδυνάτων και από την άλλη μεριά ένας σκληρός, αδυσώπητος νεοφιλελευθερισμός .
Σε τι κατάσταση θα βρισκόταν άραγε το ασφαλιστικό σύστημα αν οι προτάσεις , όχι αυτά που έλεγε προεκλογικά, οριζόντια περικοπή, ρήτρα μηδενικού ελλείμματος , αν οι προτάσεις της ΝΔ τώρα γινόντουσαν πράξη; Τι πρότεινε η ΝΔ; Προτάσεις που στη διαπραγμάτευση, ο Ευκλείδης τις έχει ακούσει πολλές φορές από τους εκπροσώπους του ΔΝΤ .
Ρήτρα Μηδενικού Ελλείμματος, δηλαδή κόψιμο των επικουρικών , Ιδιωτικό Πυλώνα Ασφάλισης και ειδικά για τον ΟΓΑ, στήριξή του με τα λεφτά των επιδοτήσεων.
Ποιος θα ευνοούνταν από τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος στην οποία επιμένει ακόμα και σήμερα ο κ. Μητσοτάκης;
Ποιοι θα είχαν οφέλη από τη δημιουργία ενός Ιδιωτικού Πυλώνα Ασφάλισης;
Και πόσο ευεργετική θα ήταν για τους αγρότες η σύνδεση των επιδοτήσεων του ΟΓΑ με την απόδοση των συντάξεων;
Είναι προφανές ότι η ΝΔ έχει επιλέξει πλέον με σαφήνεια ιδεολογικό και πολιτικό στρατόπεδο. Είναι το στρατόπεδο του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, της ασύδοτης αγοράς και του οικονομικού πολέμου όλων εναντίον όλων. Βεβαίως όμως αυτό είναι δικαίωμα της. Όπως όμως είναι δικαίωμα δικό μας αλλά και ταυτόχρονα υποχρέωση μας να κάνουμε τα πάντα ώστε αυτή η πολιτική να ηττηθεί μια και καλή. Όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη.
Γιατί είναι ακριβώς αυτή η συνταγή, αυτή η πολιτική που οδήγησε τόσο την Ευρωπαϊκή όσο και την Ελληνική οικονομία αλλά και τις κοινωνίες σε κατάσταση σήμερα δραματική. Υπάρχουν πλέον ενδείξεις ότι και στην Ευρώπη, υπάρχουν μετατοπίσεις γίνονται μικρά αλλά ενθαρρυντικά βήματα. Τα οποία βεβαίως για να είμαστε ειλικρινείς, είτε θα μετατραπούν το επόμενο διάστημα  σε άλματα, σε μια κατεύθυνση στροφής, από τον νεοφιλελεύθερο μονόδρομο που ακολουθεί η Ευρώπη τα τελευταία χρόνια είτε όμως και εδώ είναι ο μεγάλος κίνδυνος, θα σαρωθούν από τις επελαύνουσες δυνάμεις της ακροδεξιάς που φαίνεται ότι κερδίζουν έδαφος.
Και τελευταίο παράδειγμα είναι το ανατριχιαστικό αποτέλεσμα στις προεδρικές εκλογές στην Αυστρία που είναι ένας κώδωνας κινδύνου που κρούει για όλους μας.
Επιτρέψτε μου όμως να γυρίσω στο φορολογικό νομοσχέδιο και να πω δυο λόγια , διότι είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο συντάχθηκε με γνώμονα την προοδευτικότητα και την δικαιότερη κατανομή των βαρών.
Η νέα πρόταση για το φορολογικό σύστημα παίρνει ως βάση και την οικογενειακή κατάσταση.
Και νομίζω ότι με αυτό τον τρόπο αποκαθίσταται μια αδικία τα τελευταία χρόνια που τα παιδιά αποτελούσαν  ουσιαστικά κριτήριο φορολογικής επιβάρυνσης, παρά τον αυξημένο οικογενειακό προϋπολογισμό.
Χαρακτηριστικά θα αναφέρω ότι στους τρίτεκνους και στους πολύτεκνους με βάση την πρόταση που καταθέτουμε το 61% των φορολογουμένων θα πληρώνει από δω και στο εξής μικρότερο φόρο.
Στις υπόλοιπες περιπτώσεις, από φορολογούμενους χωρίς τέκνα έως 2 παιδιά, η επιβάρυνση στα εισοδήματα έως 22 χιλιάδες ευρώ είναι μικρή και κατά μέσο όρο δεν ξεπερνά τα 100 ευρώ τον χρόνο.
Ωστόσο κοιτάζοντας τη συνολική εικόνα, και το τονίζω αυτό, οι φορολογούμενοι σε ποσοστό έως 98% θα έχουν μικρή επιβάρυνση ή ελάφρυνση σε σύγκριση με ό,τι ίσχυε έως σήμερα.
Στοιχείο που δείχνει την προσπάθεια και την πολιτική βούληση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε στοχευμένη σταδιακή ελάφρυνση των φορολογουμένων παρά τους σφιχτούς δημοσιονομικούς περιορισμούς.
Στους ελεύθερους επαγγελματίες, που δεν έχουν αφορολόγητο όπως οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, το 92% θα πληρώσει μικρότερο φόρο, ενώ το 71% των φορολογουμένων με μικτό εισόδημα από επιχειρήσεις και μισθούς θα πληρώσει μικρότερο φόρο.
Πρέπει λοιπόν, συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σε αυτή τη χώρα, να μιλήσουμε με τους αληθινούς όρους. Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη στιγμή της υλοποίησης μιας Συμφωνίας που μπορεί να μας βγάλει στο ξέφωτο, όμως οι επιλογές  που κάναμε δεν έχουν καμιά σχέση με τις επιλογές που διαχειρίστηκαν την κρίση οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Και οι αριθμοί μιλούν για αυτό. Και προκαλώ όλους όσους που τις τελευταίες ημέρες επιδίδονται σε μια ακραία προπαγάνδα σε τηλεοπτικά παράθυρα, από τους πηχυαίους τίτλους των εφημερίδων να μιλήσουν με αριθμούς.
Σε αυτή τη χώρα είναι πλέον ιστορική ανάγκη να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας.
Επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε πράγματα που ίσως έχετε ακούσει, αλλά έχει σημασία να τα γνωρίζει και ο μέσος Έλληνας πολίτης, που βομβαρδίζεται καθημερινά. Να διαλύσουμε ορισμένους μύθους που φτιάχτηκαν μονάχα για να εξυπηρετήσουν το ιδιοκτησιακό σύνδρομο που έχει το παλιό πολιτικό σύστημα για την εξουσία και την ίδια τη χώρα.
Μύθος Πρώτος: Η βασική γραμμή της ΝΔ. Μέχρι τον Ιούλη, στις εκλογές του Σεπτέμβρη και από τον Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα. Μέχρι και εξεταστική επιτροπή θέλει να μας κάνει. Προτείνει εξεταστική επιτροπή διότι λέει: «Η διαπραγμάτευση κατέστρεψε την χώρα , ενώ η πλήρης αποδοχή των προτάσεων του ΔΝΤ ευνόησαν τη χώρα. Κατέστρεψαν την οικονομία οι διαπραγματεύσεις μας».
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι Και μάλιστα οι αριθμοί της πραγματικής οικονομίας, όχι οι αριθμοί της δημιουργικής λογιστικής.
Γιατί πίσω από την υπεραπόδοση της τάξης του 1% πάνω από το στόχο όπως έδειχναν τα στοιχεία της Eurostat . Στόχος ήταν για έλλειμμα 0,25% και είχαμε πλεόνασμα τη χρονιά τη δύσκολη το 2015 0,7%. Πέρα λοιπόν από την υπεραπόδοση που επιβεβαιώθηκε από τη Eurostat και πίσω μάλλον από τους αριθμούς, κρύβονται συγκεκριμένες προσπάθειες, δεν είναι τυχαία αυτά τα δεδομένα. Βρίσκονται οι σκληρές προσπάθειες στον τομέα των εσόδων, η επιμονή μας τότε για τις 100 δόσεις που όλοι μας έλεγαν ότι είναι μονομερής ενέργεια, όπως και για το ασφαλιστικό και το φορολογικό που ψηφίζουμε μεθαύριο. Πριν από δύο βδομάδες η ΝΔ έλεγε μονομερής ενέργεια και θύμιζε τη διαπραγμάτευση, έλεγε, τύπου «Βαρουφάκη». Πριν δύο βδομάδες όχι πριν έξι μήνες. Οι 100 δόσεις λοιπόν, η απορροφητικότητα των κονδυλίων των προγραμμάτων ΕΣΠΑ, που για πρώτη φορά  η Ελλάδα ήρθε πρώτη σε απορροφητικότητα 98%. Όλα αυτά δεν ήταν τυχαία και βεβαίως κάποιοι λένε, ωραία πλεόνασμα και τι να το κάνετε, αριθμοί είναι. Το πλεόνασμα 1% πάνω από το στόχο, σχεδόν 1%, σημαίνει εξοικονόμηση 1, 7 δις ευρώ και αυτό δεν είναι απλά ένας αριθμός. Είναι χρήματα τα οποία η ελληνική κυβέρνηση μπορεί μέσα στο 2016 να τα χρησιμοποιήσει, πέραν των προβλεπομένων του προϋπολογισμού για τη στήριξη του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων αλλά και τη στήριξη ειδικών κοινωνικών πολιτικών στον τομέα της Υγείας, στην καταπολέμηση της ανεργίας ,της ανθρωπιστικής κρίσης, να ενισχύσει τη προοπτική  του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Δεν είναι λοιπόν αριθμοί που δεν έχουν να κάνουν με την πραγματική οικονομία.
Μύθος Δεύτερος: «Οι εκλογές του Γενάρη του 2015 διέκοψαν το success story του κυρίου Σαμαρά»
Για ποιο success story μιλάμε όμως ; Για αυτό που έφερε την ελληνική οικονομία 1,5% έξω από το στόχο του 2014; Αυτό που αποδοκιμάστηκε με εκκωφαντικό τρόπο σε απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις το 2015; Αλήθεια ποιο success story θα γραφόταν το 2016, το 2017 και το 2018 όταν οι στόχοι της συμφωνίας τότε του κυρίου Σαμαρά ήταν για πρωτογενή πλεονάσματα του  4,5%. Και πήγαν στο -0,25%, 0,5%, 1,75%, 3,5 % το 2018 μετά από τη σκληρή αυτή διαπραγμάτευση. Πρόκειται για στόχους που δεν θα τους έπιανε ποτέ ο Κύριος Σαμαράς. Και στο κυνήγι των στόχων αυτών θα θυσιάζονταν το σύνολο των δυνατοτήτων της ελληνικής οικονομίας και θα αφαιμάζονταν οικονομικά για μια ακόμη φορά τα συνήθη υποζύγια.
Ας αφήσουμε λοιπόν τα παραμύθια και ας κοιτάξουμε την αλήθεια κατάματα. Χωρίς τη διαπραγμάτευση αυτή που πράγματι ήταν σκληρή  χωρίς την μείωση των στόχων του πρωτογενούς πλεονάσματος η Ελλάδα δεν επρόκειτο ποτέ να βγει από την κρίση και την επιτροπεία.
Μύθος Τρίτος: «Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εκτίναξε την ανεργία στη χώρα»
Αυτό είναι πραγματικά εξοργιστικό. Όχι γιατί συνιστά προφανές ψεύδος καθώς οι δείκτες της ανεργίας είναι μειωμένοι σχεδόν 1,5% επί των ημερών μας. Αλλά γιατί είναι πρόκληση αυτοί που βύθισαν τη χώρα στη δίνη της ύφεσης και της ανεργίας, που την πήγαν από το 12 στο 26% να μιλούν τώρα για την εκτίναξη της ανεργίας τη στιγμή που γίνεται μια συντονισμένη προσπάθεια η οποία αργά αλλά σταθερά παράγει αποτελέσματα.
Μύθος Τέταρτος: Η ΝΔ ισχυριζόταν το καλοκαίρι ότι η διαπραγμάτευση θα επέφερε ύφεση ύψους 7%, το θυμάστε. Και δεν θεωρούσε μάλιστα την πρόβλεψη αυτή υπερβολική. Δεν θα μπορούσε να διαψευστεί περισσότερο από τα αποτελέσματα. Η ύφεση το 2015 δεν ξεπέρασε το 0,2% και σύμφωνα με τις προχθεσινές επικαιροποιημένες εκτιμήσεις της Eurostat η Ελλάδα σε λίγες μέρες από τώρα , το δεύτερο εξάμηνο του 2016ω επιστρέφει στην ανάπτυξη.
Και τούτο ξέρετε δεν οφείλεται μόνο στον Τουρισμό αλλά κυρίως στην διατήρηση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών καθώς το 2015 ήταν η πρώτη φορά μετά από 6 συνεχή χρόνια που δεν μειώθηκαν μισθοί και συντάξεις ενώ ταυτόχρονα με τις διευκολύνσεις στις 100 δόσεις υπήρξε μια ανάσα στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις. Ήταν λοιπόν και η ενεργός ζήτηση που έπαιξε το ρόλο της σε αυτό το αποτέλεσμα. Και είναι ακριβώς αυτή η ζήτηση ειδικά των χαμηλότερων στρωμάτων, που πρέπει να κάνουμε το παν για να στηρίξουμε αν θέλουμε να έχουμε μακροπρόθεσμα αναπτυξιακά αποτελέσματα.
Πέρα όμως από τους μισθούς και τις συντάξεις που δεν περικόψαμε, η προστασία των χαμηλότερων στρωμάτων είναι αυτή που δίνει μια δυνατότητα και σε αυτή την προοπτική θα συνεχίσουμε. Η ΝΔ λοιπόν, για να μπορέσει να στήσει το αφήγημά της, το αφήγημα της καταστροφής, έφτιαξε μύθους , οι οποίοι δεν χρειάζονται πάνω από λίγα λεπτά για να απαντηθούν, το κρισιμότερο όμως και σοβαρότερο σφάλμα τους είναι άλλο.
Είναι το γεγονός ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, έχουμε μια αξιωματική αντιπολίτευση να βρίσκεται σε τόσο μεγάλη σύγχυση ώστε στο τέλος της ημέρας να καταλήγει να ταυτίζεται με τους πλέον σκληρούς δανειστές έναντι των συμφερόντων της χώρας.
Και μιλώ για σύγχυση γιατί πραγματικά αδυνατώ να κατανοήσω τι ακριβώς συγκροτεί τον πυρήνα της κριτικής της ΝΔ αλλά και άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Διότι, ξέρετε, είναι ένα πράγμα να λες ότι η κυβέρνηση έχει παραδοθεί και τα υπογράφει όλα, είναι άλλο πράγμα να λες ότι η επιμονή μας στη διαπραγμάτευση φέρνει αδιέξοδο και ζωντανεύει το φάντασμα της δραχμής. Να τα λες και τα δυο ταυτόχρονα είναι λίγο περίεργο και δεν γίνεται πιστευτό.
Και από ότι βλέπω τις μονές μέρες της εβδομάδας μας κατηγορούν για το πρώτο, τις ζυγές μας κατηγορούν για το δεύτερο και καταλήγουμε εδώ στο απόλυτο παραλήρημα.
Και ακόμα μία ένδειξη της σύγχυσης είναι και η επίθεση εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας για μια δήλωση που την είχε επαναλάβει άλλωστε. Και θα έλεγα ότι εδώ πια δεν είναι απλά παραλήρημα αλλά πρόκειται για πολιτικό και θεσμικό ατόπημα. Με χαρά μου είδα ορισμένα στελέχη της ΝΔ να παίρνουν αποστάσεις από αυτό το ατόπημα, σώζοντας έτσι τουλάχιστον τα προσχήματα που αγνόησε επιδεικτικά η ηγεσία τους.
Μια ηγεσία που επιλέγει να ακολουθήσει πιστά τα πεπραγμένα της περιόδου Σαμαρά. Με μπροστάρη έναν ηγέτη ο οποίος άγεται και φέρεται καθ΄ υπόδειξη του σκληρού πυρήνα της διαπλοκής. Είχε μια ευκαιρία να κρατήσει μια στάση σοβαρή, διαχωρίζοντας τη θέση του από τη διχαστική περίοδο Σαμαρά και του ακροδεξιού του επιτελείου όμως την έχασε αυτή την ευκαιρία ,την πέταξε στα σκουπίδια.
Και σήμερα το μόνο που κάνει είναι να μετατρέπεται σε φερέφωνο της διαπλοκής και του μιντιακού κατεστημένου που του επιβάλλει να  ζητάει διαρκώς εκλογές και μάλιστα λίγο την πιο δύσκολη φάση της πρώτης αξιολόγησης, να συντάσσεται δηλαδή με αυτούς που βλέπουν ότι η χώρα περνά το δύσκολο κάβο και μπαίνει επιτέλους μια τάξη σε αυτό τον τόπο ,κάποιοι φοβούνται ότι θα χάσουν τα κεκτημένα τους εξ αυτού του λόγου και αναγκάζονται να δρουν με τρόπο που δεν είναι παρά παραληρηματικός. Και συντάσσεται με αυτούς.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Θα έλεγα όμως ότι το πιο σημαντικό δεν είναι ότι ζητά εκλογές. Δικαίωμά του είναι να ζητά εκλογές. Το πιο σημαντικό είναι ότι ζητά εκλογές χωρίς να έχει ο ίδιος να καταθέσει ούτε μία προγραμματική θέση. Γιατί δεν εκπροσωπεί τίποτα πέρα από τη δίψα του παλιού κατεστημένου για παλινόρθωση. Και αυτή δεν έχει χώρο για προγράμματα και ιδέες. Άλλωστε έχει πρόγραμμα, θέσεις και ιδεολογία. Είναι αυτές των πιο ακραίων κύκλων των δανειστών.
Και αυτά μας τα έχει πει άλλωστε ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης σε συνέντευξή του στην Washington Post, ότι συμφωνεί με τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας. Συμφωνεί με τις ομαδικές απολύσεις. Συμφωνεί με το λοκ άουτ. Συμφωνεί με τη μείωση μισθών στο δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα. Και βεβαίως, με τις ιδιωτικοποιήσεις ακόμη και των δικτύων και των υποδομών της χώρας.
Με όλα δηλαδή  όσα η κυβέρνηση μας έδωσε μάχη ώστε  να μην υλοποιηθούν.
Ο κ. Μητσοτάκης τροφοδοτεί τον πολιτικό του λόγο από τον πανικό των golden boys και των καναλαρχών που χρωστάνε δάνεια και είναι υπόδικοι. Τέθηκε επικεφαλής αυτού του συνεταιρισμού της διαπλοκής που επί 40 χρόνια διαφέντευε τον τόπο.
Τα παίζει όλα στη ρουλέτα, ποντάροντας στο μαύρο, δηλαδή στην καταστροφή, στο να μην κλείσει η αξιολόγηση. Φαίνεται όμως η μοίρα πολλές φορές αυτών που στον τζόγο τα παίζουν όλα, είναι να τα χάσουν και όλα.
Θέλω όμως να πω, σε αυτό το σημείο να μην αφήσω και έξω από την κριτική  και τα κόμματα της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, του Κέντρου διότι έχω την αίσθηση ότι έχουν πάθει ένα ιδιότυπο Σύνδρομο της Στοκχόλμης.
Ενώ οδηγήθηκαν στο πολιτικό περιθώριο ως αποτέλεσμα της άνευ όρων ταύτισης τους με τη νεοφιλελεύθερη συντηρητική παράταξη, συνεχίζουν με ιδιαίτερη ζέση ακόμα και τώρα να χορεύουν στον ίδιο σκοπό.
Και συνεχίζουν, σαν φερέφωνο της ΝΔ και των ακραίων κύκλων των δανειστών, να επιτίθενται καθημερινά στην κυβέρνηση την ώρα που η πολιτική οικογένεια στην οποία υποτίθεται ότι συμμετέχουν στην Ευρώπη βρίσκεται ακριβώς στην αντίθετη πλευρά, έχει αλλάξει ρότα.
Μόλις πριν λίγες μέρες ο επικεφαλής της ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο, ο Τζιάνι Πιτέλα αναφέρθηκε για μια ακόμη φορά με τα καλύτερα λόγια στις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν δίστασε μάλιστα να χαρακτηρίσει την προσπάθεια αυτή ως έναν φάρο αντίστασης στα σχέδια του οικονομικού ολοκληρωτισμού που εξυφαίνονται στην Ευρώπη.
Δεν χρειάζεται να επικαλεστώ άλλους ηγέτες, προοδευτικούς ηγέτες, είναι γνωστές νομίζω οι δημόσιες δηλώσεις στήριξης στην προσπάθεια μας, δεν χρειάζεται να τους επικαλεστώ  για να αποδείξω το εύρος της στήριξης τούτη την ώρα έχει πετύχει, απολαμβάνει η Ελλάδα σε μια κρίσιμη καμπή στη διαπραγμάτευση. Όμως ίσως θα έπρεπε η ηγεσία ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ να μελετήσει αυτές τις κινήσεις, αυτές τις δηλώσεις, αυτές τις μετατοπίσεις και να προβληματιστεί. Διότι ξέρετε δε μας πέφτει ιδιαίτερα λόγος αλλά νομίζω πάει και πολύ για κάποιον που θέλει να ανήκει στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο να καταντάει ουραγός του κύριου Λεβέντη, στις διαρκείς προτάσεις του για οικουμενική, κατ’ υπόδειξη συμφερόντων βεβαίως και ταυτόχρονα δεκανίκι του κύριου Μητσοτάκη στην προσπάθειά του να επαναφέρει το παλιό πολιτικό σύστημα στη διακυβέρνηση του τόπου
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Εμείς όμως γνωρίζαμε εξ αρχής, ότι η ευθύνη που αναλάβαμε είναι μια ευθύνη ιστορική. Γνωρίζαμε εξαρχής ότι θα είναι μια βαριά ευθύνη και ότι ο δρόμος μας θα είναι δύσβατος.
Είναι όμως την ίδια στιγμή η γνώση η δική μας και πιστεύω της πλειοψηφίας της κοινωνίας ότι είναι και η μοναδική ελπίδα για τη χώρα και τις επόμενες γενιές, να πάρει ένα οριστικό  διαζύγιο από το χρεοκοπημένο πολιτικό της παρελθόν. Αυτή η δυνατότητα που έχουμε σήμερα στα χέρια μας, είναι το παράθυρο στο μέλλον και δεν πρέπει να το κλείσουμε.
Ένα μέλλον όμως, που δεν θα πρέπει να μοιάζει σε τίποτα με το παρελθόν. Το παρελθόν που ηγεμόνευσαν όσοι σήμερα προσπαθούν με νύχια και δόντια, με αθέμιτα και θεμιτά μέσα να μας λυγίσουν. Στη μάχη για να βγάλουμε τη χώρα από το τέλμα της επιτροπείας δε πρόκειται ούτε τώρα ούτε στο μέλλον να αναζητήσουμε στηρίγματα στο παλιό πολιτικό σύστημα. Τη μάχη αυτή θα τη δώσουμε για άλλη μια φορά με όλο το παλιό πολιτικό σύστημα απέναντι . Και θα την κερδίσουμε όπως τις κερδίσαμε και αυτές τις μάχες όλες τις προηγούμενες κρίσιμες στιγμές το 2015. Θα είμαστε απέναντι στις κατασκευασμένες ειδήσεις χρεωκοπημένων μέσων ενημέρωσης, στα πρωτοσέλιδα της αντιδραστικής προπαγάνδας, στις παρασυνάξεις της διαπλοκής, αλλά ξέρετε, είναι τιμή το έχω πει κι άλλη φορά και παράσημο, τόσα πολλά και ισχυρά συμφέροντα να συνασπίζονται απέναντί μας.
Γιατί για μας οι πραγματικοί και αληθινοί σύμμαχοι δεν είναι ανάμεσά τους. Οι δικοί μας σύμμαχοι είναι αλλού.
Οι μοναδικοί μας σύμμαχοι είναι η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού ,που έχει πάρει απόφαση ότι τα πράγματα στην Ελλάδα μπορούν και πρέπει να πάνε αλλιώς. Είναι οι δημιουργικές δυνάμεις αυτού του τόπου, οι νέες και οι νέοι που φεύγουν και πρέπει να σταματήσει αυτή η διαρροή, τα χέρια και τα μυαλά που είναι τα μόνα που μπορούν να ξελασπώσουν τον τόπο, να ξελασπώσουν το μέλλον.
Είναι όσοι και όσες περιμένουν από μας να φανούμε αντάξιοι της εμπιστοσύνης με την οποία μας περιέβαλλαν επανειλημμένα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.
Με τη στήριξη αυτών καλούμαστε να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα και θα το βγάλουμε . Συμπαγείς σα μια γροθιά θα βγάλουμε την Ελλάδα από την κρίση και αμέσως μετά την αξιολόγηση ξεκινάμε την πορεία για τις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος.
Γιατί αυτό το κράτος χρειάζεται βαθιές τομές και ρήξεις στο εσωτερικό του για να καταστεί δίκαιο και λειτουργικό. Για να αρχίσει η Ελλάδα να θυμίζει μια πραγματική Ευρωπαϊκή χώρα και όχι κατ’ όνομα όπως την έφτιαξαν οι προηγούμενοι που την καταδίκασαν.
Γιατί εμείς βρεθήκαμε σε αυτά τα έδρανα για να υπηρετήσουμε αξίες και ιδανικά και οράματα. Θέλουμε να συμβάλλουμε ώστε η πατρίδα μας , κυρίως η πλειοψηφία των δυνάμεων της εργασίας, οι δυνάμεις του μόχθου να βρουν επιτέλους το δρόμο της ευημερίας, η οικονομία το δρόμο της ανάπτυξης και η κοινωνία να στηθεί σε στέρεες βάσεις. Όχι με πλασματικά νούμερα. Όχι με δημιουργική λογιστική. Αλλά στην πράξη, στην καθημερινότητα, στη ζωή κάθε ανθρώπου που ζει, εργάζεται και σπουδάζει σε αυτή τη χώρα και πονάει για αυτή τη χώρα.
Είμαστε σε πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι. Αλλά είμαστε αποφασισμένοι, πολύ πιο έμπειροι και πιο δυνατοί από ποτέ για αυτό και να είστε βέβαιοι θα τα καταφέρουμε. Θα βγάλουμε τη χώρα από την κρίση και θα ατενίσουμε το μέλλον με πολύ μεγαλύτερη αισιοδοξία. Καλή δύναμη.