Για έναν ακρωτηριασμένο εργάτη
Οι εντατικοποιημένοι
έλεγχοι είναι το ελάχιστο που η κυβέρνηση οφείλει να προσφέρει στους
εργαζόμενους έως ότου καταφέρει να επαναφέρει την κανονικότητα στην αγορά
εργασίας. Και αυτό για να το πράξει δεν χρειάζεται το "πράσινο φως"
κανενός
Το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου σε ένα από τα πολλά εργοτάξια του Ομίλου
ΒΙΟΧΑΛΚΟ, στη «Σωληνουργεία Κορίνθου» στη Θίσβη Βοιωτίας, νεαρός εργάτης
καταπλακώθηκε από μεταλλική σωλήνα μεγάλου βάρους με αποτέλεσμα, μετά τη
μεταφορά του στο νοσοκομείο, να ακρωτηριαστεί το ένα του πόδι. Μετά από έλεγχο
που διενήργησε το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας διαπιστώθηκε πως στη συγκεκριμένη
επιχείρηση, επί συνόλου 50 ανθρώπων, οι 20 δούλευαν κάνοντας αδήλωτες
υπερωρίες. Σχολιάζοντας το τραγικό συμβάν, ο ειδικός γραμματέας του ΣΕΠΕ Νάσος
Ηλιόπουλος τόνισε πως “τέτοιες διαπιστώσεις, σε εργασιακούς χώρους που
χαρακτηρίζονται από σοβαρά ατυχήματα, μου φέρνουν στον νου αυτά που ακούγαμε
όταν καταθέσαμε στη Βουλή το νομοσχέδιο για τα εργασιακά, κάποιοι μας έλεγαν
πως εδώ ο κόσμος δεν έχει δουλειά κι εσείς ασχολείστε με τις υπερωρίες”.
Σε μια κοινωνία που εδώ και μία επταετία έμαθε να ζει υπό τον φόβο της
ανεργίας και καθοδηγήθηκε συστηματικά από έναν μηχανισμό προπαγάνδας στην
αποδοχή της απορρύθμισης των κανόνων της αγοράς εργασίας, οι κλεμμένες
υπερωρίες, τα κλεμμένα σαββατοκύριακα και τα ελαστικοποιημένα ωράρια
επιβλήθηκαν ως καθεστώς μη αναστρέψιμο αν θες να έχεις δουλειά. Η ανθρώπινη ζωή
και η σωματική ακεραιότητα των εργαζόμενων μπήκαν στα ψιλά γράμματα των
“ευέλικτων συμβάσεων”, την ώρα που η εντατικοποίηση της εργασίας, τα 12ωρα και
η εργολαβική εργασία μεγιστοποιούν τα κέρδη των επιχειρήσεων που
εκμεταλλεύονται με κάθε τρόπο την απορρύθμιση.
“Η
υπερεργασία, η πέραν ενός ανεκτού ορίου πνευματική και σωματική
καταπόνηση, πλήττει την ασφάλεια. Εδώ μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Κι ό,τι αφορά
ανθρώπινη ζωή και σωματική ακεραιότητα δεν το ξεπερνάς με ένα πρόστιμο. Ούτε
αρκεί να κάνεις εκ των υστέρων επισημάνσεις και να εκπονείς πορίσματα. Πρέπει
να προλαμβάνεις. Κι αυτό προσπαθούμε να κάνουμε» τόνισε ο ειδικός γραμματέας
του ΣΕΠΕ δίνοντας το στίγμα του άμεσου καθήκοντος της Πολιτείας. Με δεδομένη τη
σταδιακή αλλά χρονοβόρα αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων, όπως αυτές
προκύπτουν υπό το κράτος της μνημονιακής επιτροπείας, χρέος των ελεγκτικών
μηχανισμών είναι η συστηματική και προληπτική παρουσία στους χώρους δουλειάς
ώστε να αντιμετωπίζονται δυναμικά τα φαινόμενα εργοδοτικής αυθαιρεσίας προτού
γίνει το “κακό”. Οι εντατικοποιημένοι έλεγχοι είναι το ελάχιστο που η κυβέρνηση
οφείλει να προσφέρει στους εργαζόμενους έως ότου καταφέρει να επαναφέρει την
κανονικότητα στην αγορά εργασίας. Και αυτό για να το πράξει δεν χρειάζεται το
"πράσινο φως" κανενός.
