Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2017

Τα αμαξοστάσια δεν φυτρώνουν



Τα αμαξοστάσια δεν φυτρώνουν

Και σήμερα αν είναι να ελεγχθεί η Δούρου, που δεν πήρε μια μπουλντόζα να τα γκρεμίσει, θα πρέπει να ονομαστούν και να λογοδοτήσουν όσοι ανέχθηκαν και συγκάλυψαν το έγκλημα του μπαζώματος και της καταπάτησης του ρέματος. Γιατί το αμαξοστάσιο δεν φύτρωσε!

Πέτρος Κατσάκος

πηγή: Αυγή

Τελικά, αυτό το περίφημο αμαξοστάσιο του Δήμου Μάνδρας, που «φράζει» μαζί με άλλα ογκώδη κτήρια μέρος του ρέματος Σούρες που έπνιξε ανθρώπους και έθαψε στη λάσπη εκατοντάδες νοικοκυριά, μόνο του φύτρωσε στην περιοχή; Πώς είναι δυνατόν επί δέκα ημέρες όλοι να μιλούν για το αμαξοστάσιο αναγνωρίζοντας τον καταλυτικό ρόλο που έπαιξε στο πνίξιμο της Μάνδρας και κανείς να μην αναρωτιέται το πώς στήθηκε πάνω στο ρέμα; Πώς γίνεται να μην έχει βρεθεί ούτε ένας να ψάξει το πώς και το γιατί ένα αμαξοστάσιο, μια αποθήκη σούπερ μάρκετ, ένα βενζινάδικο και ένα κέντρο διασκέδασης βρίσκονται πάνω στο μπαζωμένο και προφανώς καταπατημένο ρέμα; Όλα έχουν παραγραφεί τελικά γι’ αυτό το καταραμένο αμαξοστάσιο μέσα στο οποίο βρέθηκαν τρεις από τους νεκρούς της Μάνδρας;
Κανένα όνομα δημάρχου, νομάρχη, περιφερειάρχη, πασάρχη, διευθυντή Πολεοδομίας ή υπουργού θα βγει στην επιφάνεια γι’ αυτό το αμαξοστάσιο ή θα το φορτώσουμε βολικά κι αυτό στη Δούρου; Αν κρίνει κανείς από το χθεσινό, υποτίθεται αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του “Ελεύθερου Τύπου” που ούτε καν αγγίζει την ιστορία και τα ονόματα όσων εμπλέκονται στην υπόθεση αυτή, το αμαξοστάσιο του Δήμου Μάνδρας, όπως και τα υπόλοιπα κτίσματα που έφραξαν την κοίτη του ρέματος, θα καταγραφούν ως αγνώστου πατρός κατασκευές. Μόνο που, για τους κατοίκους της περιοχής η ιστορία δεν είναι ούτε άγνωστη ούτε και ανώνυμη. Είναι πολλοί αυτοί που θυμούνται το μπάζωμα και την καταπάτηση των οικοπέδων που δημιουργήθηκαν στη δεκαετία του ’80 από μεγάλη σήμερα μεταλλουργική εταιρεία που από τότε αναπτύχθηκε στην περιοχή. Είναι πολλοί αυτοί που θυμούνται το πώς το μπαζωμένο ρέμα κόπηκε σε οικόπεδα και κατόπιν πουλήθηκε τόσο σε ιδιώτες όσο και στον Δήμο Μάνδρας, που στις αρχές της δεκαετίας του ’90 εγκατέστησε εκεί το αμαξοστάσιό του. Είναι πολλοί αυτοί στη Μάνδρα που θυμούνται τα ονόματα και των καταπατητών, και των αγοραστών και τα ανταλλάγματα εκείνης της εποχής που η Μάνδρα, από ένα μικρό χωριό, αναπτυσσόταν σε πόλη με βιομηχανική περιοχή.
Και σήμερα αν είναι να ελεγχθεί η Δούρου, που δεν πήρε μια μπουλντόζα να τα γκρεμίσει, θα πρέπει να ονομαστούν και να λογοδοτήσουν όσοι ανέχθηκαν και συγκάλυψαν το έγκλημα του μπαζώματος και της καταπάτησης του ρέματος. Γιατί το αμαξοστάσιο δεν φύτρωσε!