Σύντροφε ποιητή,
Άρη Ταστάνη
·
27.01.2015
Του ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΚΑΛΑΡΓΑΛΗ
Από κει ψηλά που βρίσκεσαι, Άρη, πάρε το αναπηρικό αμαξίδιό σου κι έλα μαζί
μας. Αυτή την Κυριακή ξεκίνησε το αύριο. Έλα στην πλατεία Σαπφούς, στη Λέσβο,
να ανεμίσουμε σημαίες, να τραγουδήσουμε τραγούδια του αγώνα και πάνω απ' όλα να
γράψεις στίχους για το νησί μας, για τη ζωή που άρχισε. Για τα Πετρωτά
Παράκοιλα, το χωριό σου, για τα βουνά των ποιητών, των συγγραφέων, των
αγωνιστών, για των Πυρραίων κόλπο, αλλά και της Ιεράς, για την πατρίδα μας, τη
Λέσβο και την Ελλάδα.
Να καθίσουμε πλάι στον γιαλό, σαν άλλοτε, για ούζα, τώρα χαράς και
ανάτασης, να υψώσουμε το ποτήρι στο μέλλον.
Ξημέρωμα να δούμε την Ανατολή απ' τη Μικρά Ασία, να προσευχηθούμε σ' όποιο
θεό πιστεύουν οι συνάνθρωποί μας που βρίσκονται στο δρόμο, για να μην
μετρήσουμε άλλες βουλιαγμένες βάρκες και ζωές.
Στη δύση θα δούμε έναν ήλιο, σαν από πίνακα του Γιώργου Πέρρου, να χάνεται
πίσω από τ' απολιθωμένα δέντρα του Σιγρίου, κι απ' τον βυθό της θάλασσας να
φυτρώνουν πέτρινα κλαδιά, να σμίγουν μ' αυτά των ελαιώνων. Κι από κάτω τους να
σμίξουμε παρέα με τη γιαγιά μας τη Σαπφώ και τον παππού Οδυσσέα, τους ποιητάδες
της Λέσβου· και τον Προκόπη Πανταζή, το ανταρτόπουλο της κακουχίας. Σαν πιο
νέος στις δυνάμεις τ' Ουρανού πες μας πώς σκέφτονται; Θέλουμε και τη δική σας
βοήθεια για να γυρίσει ο ήλιος.
Φίλε, σύντροφε ποιητή, στον νικηφόρο αιώνα που άρχισε, πες μας τι βλέπεις;
Οδήγησέ μας, βοήθα να χαράξουμε τον νέο δρόμο. Αυτόν που ονειρεύτηκαν οι
πρόγονοί μας, εδώ στο κόκκινο νησί. Πες τους ότι, όπως παλιά, έχουμε δυο
αριστερούς βουλευτές.
Ποιητή, Άρη Ταστάνη, χαιρετίσματα σ' όσους κόπιασαν, πάλεψαν, σήκωσαν το
κεφάλι, είπαν τα μεγάλα ΟΧΙ και ΝΑΙ τότε που έπρεπε. Πήγαν κόντρα στο ρεύμα για
να αλλάξουν τη ροή του ποταμού. Στους τρελούς αγωνιστές όλου του κόσμου, που
όμως άλλαξαν τον κόσμο.
Σύντροφε, αδερφέ ποιητή, είμαι στη θέση σου, στις πλατείες του κόσμου «τραβάω
στ' αδέρφια σου και παίρνω τη φωνή σου», καμιά θέση δεν μένει κενή.
ΝΙΚΗΣΑΜΕ!
