Για την επίθεση που δέχεται ο ΣΥΡΙΖΑ
Ε λοιπόν, αυτή την χάρη δεν θα τους την κάνουμε. Είμαστε ξεκάθαροι. Και πρόσθετες διαβεβαιώσεις νομιμοφροσύνης, δεν χρωστάμε ούτε πρόκειται να δώσουμε σε κανέναν. Η Αριστερά ήταν, είναι και θα είναι πάντα εκεί που υπάρχουν μαζικοί δυναμικοί κοινωνικοί αγώνες.
Ήταν και θα είναι πάντα εκεί που χτυπάει η καρδιά της νεανικής αμφισβήτησης, εκεί που η οργή και η αγανάκτηση συναντιέται με το όνειρο και την ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο
Εκεί ήταν είναι και θα είναι η θέση της αριστεράς. Εκεί θα είναι η δική μας θέση. Ούτε βήμα πίσω.
• Ούτε βήμα πίσω από το δικαίωμα της νεολαίας στην μαζική μαχητική ειρηνική διαμαρτυρία.
• Ούτε βήμα πίσω από το δικαίωμα της νεολαίας να διεκδικεί ένα μέλλον, που δεν θα είναι η ανασφάλιστη και η επισφαλής εργασία.
• Ούτε βήμα πίσω από το δικαίωμα της νεολαίας σε δωρεάν δημόσια αξιοπρεπή παιδεία.
• Ούτε βήμα πίσω από την υπεράσπιση της δημοκρατίας και των κοινωνικών δικαιωμάτων, απέναντι στην αυθαιρεσία και την καταστολή.
• Ούτε βήμα πίσω από την υπεράσπιση των ανθρώπινων αναγκών και των δημόσιων αγαθών, απέναντι στον καταναγκασμό του κέρδους.
- Αντίθετα ζητάμε από τα άλλα κόμματα να κάνουν πίσω.
o Από την άποψη ότι η νεανική εξέγερση είναι απλά μια συνεύρεση από ταραξίες
o Από την άποψη ότι οι νέοι υποκινούνται από ντόπια και ξένα σκοτεινά κέντρα
o Από την άποψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καλύπτει τις ενέργειες βίας και την τρομοκρατία, σωματέμπορους και εμπόρους ναρκωτικών
o Από την άποψη ότι το ημερολόγιο της Αυγής είναι εγχειρίδιο καταστροφών
Κάντε πίσω λοιπόν, από απαράδεκτες και επικίνδυνες για τη δημοκρατία επιθέσεις σε ένα δημοκρατικό πολιτικό χώρο. Σταματήστε τη λάσπη και τη στοχοποίηση γιατί οδηγείτε σε επικίνδυνα μονοπάτια τη ζωή αυτού του τόπου.
Αν δεν ήμασταν η αριστερά των κινημάτων, αν συμμορφωνόμασταν με τις κυβερνητικές υποδείξεις, όπως έκαναν άλλοι, τότε καμία επίθεση εναντίον του χώρου μας δε θα είχε εκδηλωθεί.
Αν ήμασταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, θα μας χτύπαγαν φιλικά στην πλάτη, θα εξυμνούσαν την εντιμότητά μας και θα κρυφογελούσαν γιατί θα είχαν να κάνουν με μια αριστερά ακίνδυνη. Αυτές τις εποχές τις ζήσαμε. Έχουν όμως παρέλθει οριστικά. Γι’ αυτό λοιπόν κύριοι έχετε δίκιο να μας φοβάστε.
Για την οικολογία
Την ώρα που κάποιοι νομίζουν ότι η οικολογία είναι ένα ελαφρύ γαρνίρισμα στην επικοινωνιακή τους πολιτική, που εξαντλείται στις δενδροφυτεύσεις των ραδιοφωνικών σταθμών και στις εξαγγελίες για πράσινη ανάπτυξη, εμείς δε διστάσαμε να συγκρουστούμε κατά μέτωπο με τα μεγάλα συμφέροντα σε ολόκληρη τη χώρα.
• Να συγκρουστούμε με την εκκλησία και τις μονές για τις ανταλλαγές και την τσιμεντοποίηση της δημόσιας γης.
• Να συγκρουστούμε με την κυβέρνηση και τους βιομήχανους, που οι εγκαταστάσεις τους δηλητηριάζουν τον Ασωπό ποταμό.
• Να συγκρουστούμε με τους νονούς της νύχτας για ελεύθερες παραλίες και ακτές.
• Να συγκρουστούμε με τους εργολάβους της ενέργειας για τα εργοστάσια λιθάνθρακα.
• Να συγκρουστούμε με το κυρίαρχο μοντέλο ανάπτυξης για το χωροταξικό σχεδιασμό άλλα και για την περιβόητη εκτροπή του Αχελώου.
• Να συγκρουστούμε κατά μέτωπο χωρίς να λογαριάζουμε το πολιτικό κόστος ούτε τις απειλές τους, στα μεγάλα εγκλήματα τσιμεντοποίησης στην Αττική γη, στη Πάρνηθα, στον Υμηττό, στο Ποικίλο Όρος, στο Γουδή, στο Πεδίο του Άρεως, όπου πέρασαν από πάνω μας τα ΜΑΤ, και τώρα τελευταία στον Ελαιώνα.
Για τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα
Νόμιζαν και συνεχίζουν να πιστεύουν ότι όπου υπάρχει η συμφωνία των μεγαλοεργολάβων και των κομμάτων εξουσίας, θα κάνουν ό,τι γουστάρουν. Ότι μπορούν να γεμίσουν κάθε εν δυνάμει ελεύθερο χώρο πρασίνου με Μall και εμπορικά κέντρα του κάθε Βωβού -αλλά κατά τα άλλα λαλίστατου- μεγαλοεργολάβου.
Νόμιζαν ότι για αυτούς δεν υπάρχουν νόμοι, δεν υπάρχουν θεσμοί, υπάρχει μονάχα ο νόμος του ισχυρού. Υπάρχει μονάχα ο νόμος των καρτέλ των συμφερόντων. Που, όπως και με τους τραπεζίτες, έτσι και δω, όπου απειλούνται τα συμφέροντα ενός, σπεύδουν όλοι να τον προστατεύσουν, εκβιάζοντας, απειλώντας, παραπληροφορώντας τους πολίτες.
Λογάριαζαν, όμως, χωρίς τον ξενοδόχο.
Νόμιζαν ότι με την απειλή του όχλου που εύκολα παραπλανάται και παρασύρεται και με την απειλή των ΜΜΕ, που έχουν στην υπηρεσία τους και παραπληροφορούν, θα μας κάνουν να το βάλουμε στα πόδια.
Τους δηλώνουμε για άλλη μια φορά. Δεν πρόκειται να κάνουμε ούτε βήμα πίσω.
Θα μας βρίσκετε συνεχώς μπροστά σας.
Η Αριστερά που γνωρίσατε, η Αριστερά που ξεσκονίζει δυο φορές το χρόνο τα λάβαρα της, βγάζοντάς τα από το χρονοντούλαπο της ιστορίας για να κάνει μια ασφαλή παρέλαση μέχρι την Αμερικάνικη πρεσβεία και μετά τα ξανακλειδώνει μέσα, ανήκει στο παρελθόν.
Τώρα έχετε μπροστά σας μια άλλη Αριστερά.
Μια Αριστερά που διαμορφώνει ταυτότητα στους σύγχρονους αγώνες και στα σημερινά μέτωπα και δεν εξαντλείται στις βεβαιότητες των αγώνων του χθες.
Τώρα έχετε μπροστά σας μια αριστερά των κινημάτων και της ριζοσπαστικής οικολογίας που δεν πρόκειται να συμβιβαστεί και να πτοηθεί από το πολιτικό κόστος. Μια αριστερά ατίθαση και απρόβλεπτη όσο και η εποχή μας.
Μια αριστερά αντισυστημική, που έχετε κάθε λόγο όχι μόνο να υπολογίζετε αλλά και να τη φοβάστε.
Μόνο να ξέρετε, κάθε φορά που μας στοχοποιείτε, τόσο πιο πολύ μας πείθετε ότι είμαστε στο σωστό δρόμο.
Κάθε φορά που μας χτυπάτε τόσο πιο πολύ μας δυναμώνετε.
Συνεχίστε λοιπόν, μας κάνετε ακόμα πιο δυνατούς. πιο ισχυρούς και πιο σίγουρους.
Για το ΠΑΣΟΚ
Σε σχέση με τα περί πράσινης ανάπτυξης
Παρατηρώ το τελευταίο διάστημα ότι το επικοινωνιακό του επιτελείο του έχει βρει ένα καινούργιο moto, μετά από αυτό της δίκαιης κοινωνίας ή του νέου new deal και αυτό λέγεται «πράσινη ανάπτυξη».
Αλήθεια κύριε Παπανδρέου, εξηγείστε μας τούτες τις μέρες που, με την υπόθεση της Βωβούπολης στον Ελαιώνα, γελοιοποιούνται το ένα μετά το άλλο τα κορυφαία στελέχη σας- άλλοι κάνοντας τον Κινέζο κι άλλοι κάνοντας τον Βωβό- πως φαντάζεστε εσείς την πράσινη ανάπτυξη;
Με γιγαντιαία εμπορικά κέντρα σε χώρους πρασίνου ή μήπως με οικοπεδοποίηση δασικών εκτάσεων όπως προέβλεπε το σχέδιο Πάχτα για τη Χαλκιδική;
Με φαραωνικά έργα όπως η εκτροπή του Αχελώου, που πρωτοστατείτε, ή μήπως με εργοστάσια λιθάνθρακα που προωθούν τα στελέχη σας στο χώρο της ενέργειας;
Πείτε μας ειλικρινά, δώστε μας μια απάντηση.
Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί περιμένουμε να βρούμε έστω και κάποιο σημείο από τα 15 που καταθέσαμε για να συμφωνήσουμε και να παλέψουμε μαζί. Και σας το λέμε ειλικρινά.
Και επειδή δεν ελπίζουμε να αλλάξετε γνώμη για την Αμερικάνικη βάση της Σούδας, ούτε για το άρθρο 16 και, παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειές μας, ούτε για τα 28 δις στις τράπεζες, τουλάχιστον είχαμε μια ελπίδα, μια προσδοκία να βρούμε κοινό τόπο στα περιβαλλοντικά ζητήματα.
Όμως και εκεί πρέπει να καταλάβετε ότι δεν μπορεί κανείς στις μέρες μας να θέλει να τα έχει καλά με όλους.
Δε μπορεί να θέλει να έχει και την πίτα ακέρια και τον σκύλο χορτάτο.
Δεν μπορείτε από τη μια να θέλετε πράσινη ανάπτυξη και από την άλλη να μην τολμάτε καμία ρήξη με τα μεγάλα συμφέροντα, με τους Βωβούς, με τους Μυτιληναίους, με τους Βαρδινογιάννηδες, με τους τραπεζίτες, με όλους όσους θέλετε να τα χετε καλά για να αισθάνεστε ασφαλείς.
Και σε τελική ανάλυση πρέπει να αποφασίσετε και το δίλημμα δικό σας. Ή που θα αποφασίσετε να τα χετε καλά με όλους αυτούς ή που θα θελήσετε να τα έχετε καλά και να ζητάτε συνεργασία με την Αριστερά.
Δυο καρπούζια στη ίδια μασχάλη δε χωράνε. Καταλάβετέ το.
Σε σχέση με τα σημεία διαφωνίας μας με το ΠΑΣΟΚ
Λένε κάποια στελέχη του ΠΑΣΟΚ: Γιατί να μιλάμε για αυτά που μας χωρίζουν και όχι για αυτά που μας ενώνουν;. Απαντάμε. Γιατί αυτά που διχάζουν την αριστερά με το δικομματισμό είναι αυτά που διχάζουν και τη ίδια την κοινωνία, είναι αυτά που διχάζουν και τη βάση του ΠΑΣΟΚ. Είναι τα μεγάλα διλήμματα της εποχής. Είναι τα μεγάλα ανοιχτά κοινωνικά μέτωπα.
• Τί να πούμε στους εργαζόμενους της Ολυμπιακής; Ότι δεν θέτουμε το θέμα που θέτουν με τον αγώνα τους γιατί αυτό μας χωρίζει με το ΠΑΣΟΚ;
• Τι να πούμε στους νέους και στις νέες που αγωνίζονται; Ότι δε θα θέσουμε θέμα κατάργησης των stage γιατί αυτό μας χωρίζει με το ΠΑΣΟΚ;
• Τι να πούμε στους συνταξιούχους και τους εργαζόμενους; Ότι δεν θα θέσουμε θέμα κατάργησης του νόμου Ρέππα γιατί αυτό μας χωρίζει με το ΠΑΣΟΚ;
• Τι έπρεπε να πούμε στους ταραξίες του 2006; Ότι δεν θα θέσουμε θέμα άρθρου 16 γιατί αυτό μας χωρίζει με το ΠΑΣΟΚ;
• Τι έπρεπε να πω στους εργαζόμενους της Εθνικής Ασφαλιστικής; Ότι δεν μπορώ να πάω να τους δω γιατί αυτό θα μας διχάσει με το ΠΑΣΟΚ;
• Τι έπρεπε να πω για τη σφαγή στη Γάζα; Ότι ο υπουργός άμυνας του Ισραήλ και αντιπρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς δεν έχει την ευθύνη των εγκλημάτων γιατί αυτό θα μας χωρίσει με το ΠΑΣΟΚ;
Αγαπητοί φίλοι του ΠΑΣΟΚ. Η πραγματικότητα είναι πεισματάρα και επιμένει να αναδεικνύει τα προβλήματα ξανά και ξανά. Αν η δική σας στρατηγική απαιτεί να καλυφθούν τα μεγάλα ζητήματα κάτω από το χαλί, αυτό είναι άλλο θέμα. Εμείς δεν έχουμε την πολυτέλεια να κάνουμε ότι δεν βλέπουμε.
Θα φέρνουμε στην κεντρική πολιτική σκηνή τις ανάγκες της κοινωνίας. Θα βρισκόμαστε όλο και πιο συχνά με τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ που εμπνέεται από τα ιδανικά του σοσιαλισμού και θέλει μια διαφορετική πορεία. Θα σας ζητάμε διαρκώς να μετακινηθείτε από την προσήλωση στα δόγματα των ιδιωτικοποιήσεων και του συμφώνου σταθερότητας. Εμείς θέλουμε τα πράγματα να αλλάξουν.
Για το ΚΚΕ
… τη στιγμή που σκληραίνει ο πόλεμος του κεφαλαίου απέναντι στους νέους και στους εργαζόμενους η ηγεσία του ΚΚΕ καλεί τα μέλη της να πολεμήσουν όχι τον εχθρό, αυτόν που βρίσκεται απέναντι, αλλά τον διπλανό τους, αυτόν που τους ζητάει κοινή δράση. Και όχι μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και όσους εντός του κόμματός τους, τους διανοούμενους που έχουν άλλη άποψη από αυτήν της ηγεσίας και εξ αυτού του λόγου αυτομάτως μετατρέπονται σε πράκτορες του συστήματος και προβοκάτορες.
Ειλικρινά θλίβομαι γιατί ένα ιστορικό κόμμα έχει μια ηγεσία κατώτερη των περιστάσεων, στην ιστορική ,επίσης, συγκυρία που διανύουμε.
Θέλω όμως από δω σήμερα να εκπέμψουμε το μήνυμα στους αγωνιστές του ΚΚΕ, στους χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες, που αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο αυτής της γραμμής, ότι, παρά τον πόλεμο που σας καλεί η ανιστόρητη ηγεσία σας να κάνετε εναντίον μας, εμείς δε πρόκειται να κάνουμε πίσω από τη θέση και το όραμά μας για μια αριστερά ενωμένη δυνατή μαχητική, απειλητική για το σύστημα.
Γιατί η ενότητα της αριστεράς είτε το θέλουν είτε όχι οι ηγεσίες είναι μια διαδικασία που έχει ήδη ξεκινήσει.
Και όσο κι αν προσπαθήσουν κάποιοι να στήσουν ανυπέρβλητα τείχη να ξέρουν ότι όλα μπορούν να τα πολεμήσουν, να τα αποκηρύξουν και να τα καταστείλουν, ένα πράγμα όμως δε μπορέσουν ποτέ να θέσουν σε περιορισμό. Την ελεύθερη σκέψη των ανθρώπων. Η σκέψη και η λογική στο τέλος θα νικήσει τον παραλογισμό της πολιτική ψύχωσης και του σεχταρισμού.
Για την Κυβέρνηση
Τώρα η κυβέρνηση παριστάνει ότι έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με τα προβλήματα του τόπου. Ο νέος υπουργός Παιδείας εξαγγέλλει νέο διάλογο από μηδενική βάση. Τον τρίτο κατά σειρά επί διακυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας. Αφού όμως ο προηγούμενος προώθησε όσο μπορούσε τα ιδιωτικά κολέγια στο προσκήνιο. Και αφού μεθόδευσε με κάθε δυνατό τρόπο την πλήρη απαξίωση της δημόσιας δωρεάν παιδείας.
Ο νέος υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης σπεύδει να συναντηθεί με τους αγρότες οι οποίοι, για πρώτη φορά από την εποχή της μεταπολίτευσης, δεν ξεσηκώνονται ζητώντας συγκεκριμένα μέτρα. Ξεσηκώνονται για να επιβιώσουν. Είναι αδιανόητο, οι τιμές των αγροτικών προϊόντων να πέφτουν 20 και 30 τοις εκατό σε σχέση με πέρσι, όταν στην αγορά θερίζει η ακρίβεια και η κερδοσκοπία, όταν τα κέρδη των μεσαζόντων και των καρτέλ εκτοξεύονται. Και τι κάνει η κυβέρνηση; Αλλάζει τον υπουργό και περασμένα ξεχασμένα. Ας το έχουν υπ όψιν τους αυτό οι αγρότες. Ειδικά τα νέα παιδιά, που απαιτούν να ζήσουν και να δουλέψουν με αξιοπρέπεια από τη δουλειά τους. Ας μην περιμένουν πολλά από τις αλλαγές υπουργών. Το μέλλον γράφεται με κοινωνικούς αγώνες, όχι με υπουργικές υποσχέσεις. Και επιτέλους αντί να παριστάνουν τους διαφορετικούς ας πουν ανοιχτά και συγκεκριμένα ποια από τις πολιτικές τους θα αλλάξουν
Στην οικονομία, το σχέδιο είναι παλιό αλλά απλό. Την ώρα που ο νέος υπουργός Οικονομικών παρακαλάει τις τράπεζες να ρίξουν στην αγορά κανένα ευρώ από αυτά που τους έδωσε το κράτος, η κυβέρνηση σχεδιάζει εποχιακές προσλήψεις ανέργων στο δημόσιο. Για να φτάσει όπως-όπως σε ένα σημείο ώστε να μπορεί να κάνει εκλογές. Είναι προφανές τι θα ακολουθήσει μετά.
Για τη Κωνσταντίνα Κούνεβα
Η Κωνσταντίνα Κούνεβα ταρακούνησε την κοινωνία. Έφερε μπροστά στα μάτια μας την πραγματικότητα στα κάτεργα της εξαρτημένης και ενοικιαζόμενης απασχόλησης. Δηλαδή ενός εργασιακού καθεστώτος που προωθήθηκε με λαμπρές εκσυγχρονιστικές κορώνες. Μας έδειξε ότι οι εργασιακές σχέσεις έχουν γυρίσει αιώνες πίσω. Και μας δείχνει το δρόμο να τις ξαναφέρουμε στο σήμερα. Τον δρόμο του αγώνα.
Η Κωνσταντίνα Κούνεβα ταρακούνησε ακόμα και την Αριστερά. Γιατί μας έδειξε ότι τα πραγματικά κοινωνικά προβλήματα απαιτούν δράση και αγώνα σήμερα. Και φυσικά, φέρνει μπροστά στις τεράστιες ευθύνες του το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα. Η Κωνσταντίνα Κούνεβα τα κατάφερε όλα αυτά, βάζοντας σε πολύ σοβαρό κίνδυνο τον εαυτό της.
Σε μια συγκέντρωση σαν την σημερινή, αν ήθελε ο ομιλητής να περιγράψει τα καθήκοντα της αριστεράς στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων, δεν θα χρειαζόταν να μιλήσει περισσότερο από λίγα δευτερόλεπτα. Αρκεί να πει κανείς «Κωνσταντίνα Κούνεβα» και να κατέβει από το βήμα.
To Γραφείο Τύπου
