Της Αγγελικής ΣΥΛΛΙΓΑΡΔΑΚΗ
Μέρος της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης που άρχισε τη δεκαετία του '80 ανατέθηκε σε ιδιώτες που είτε προϋπήρχαν στο χώρο και είχαν ήδη γνώση και εμπειρία, είτε σε κάποιους που με την ευκαιρία αυτή σύστησαν ΜΚΟ, προκειμένου να αναλάβουν την ευθύνη για την υλοποίηση της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης. Οι υποδομές για τις Μονάδες αυτές, καθώς και η λειτουργία για το πρώτο 12μηνο ή 18μηνο, χρηματοδοτήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και μάλιστα με προδιαγραφές που συνιστούσαν σε πολλές περιπτώσεις ποιοτικές υπηρεσίες, με προσωπικό αρκετό (αν και συνήθως κακοπληρωμένο), πολλές δραστηριότητες που θα προήγαγαν τη δημιουργικότητα και την κοινωνικοποίηση των ασθενών, κ.ο.κ.. Με το πέρας των χρηματοδοτήσεων όμως άρχισαν να εγκαταλείπονται από το κράτος οι παραπάνω υπηρεσίες.
Η ηγεσία του υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης συστηματικά, εδώ και χρόνια, αρνείται να δώσει μια λύση στο πρόβλημα που η ίδια έχει δημιουργήσει και αθετεί προκλητικά κάθε δέσμευσή της για τη στήριξη της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης. Η υποχρηματοδότηση από το υπουργείο έφερε τραγικές συνέπειες για τους ψυχικά ασθενείς, τις οικογένειές τους και τους εργαζόμενους που τους υποστηρίζουν. Για πολλοστή φορά οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι έως και 5 μήνες. Το υπουργείο Υγείας δεν έχει εκφράσει ρητά την πολιτική του για την ψυχική υγεία, δεν έχει ξεκαθαρίσει πώς, πόσο και πότε θα χρηματοδοτεί τις υπηρεσίες μας. Συμπεραίνουμε ότι δεν υπάρχει πολιτική βούληση να υποστηρίξει τη δημόσια ψυχική υγεία, αποποιείται την ευθύνη του για την προστασία των ευάλωτων πληθυσμών της χώρας μας και των λειτουργών που τους φροντίζουν. Η διοίκηση πολλών φορέων ανατίθεται σε ιδιώτες προκειμένου να απορροφηθούν κονδύλια. Το υπουργείο Υγείας δεν εποπτεύει, δεν ελέγχει και δεν οδηγεί στη δικαιοσύνη όσες διοικήσεις λειτουργούν με μη νόμιμους τρόπους.
Δυστυχώς, συχνά οι εργαζόμενοι υποφέρουν και από τις διοικήσεις-εργοδότες που με τη στάση τους δεν προασπίζονται τα συμφέροντα των ψυχικά ασθενών και των εργαζομένων, δεν διεκδικούν ουσιαστικές λύσεις, εκβιάζουν, απειλούν και απολύουν εργαζόμενους, όταν αυτοί διεκδικούν τα αυτονόητα. Οι εργαζόμενοι πέρα από την εξάντληση που νιώθουν από τη μακροχρόνια κρίση, τη μη καταβολή των δεδουλευμένων τους για μήνες, την απειλή για κλείσιμο των δομών τους, νιώθουν οργή και αγανάκτηση που την εκφράζουν μέσα από διεκδικητικούς αγώνες που αυξάνονται με το πέρασμα του χρόνου.
Η Αγγελική Συλλιγαρδάκη είναι ψυχολόγος, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο Ελληνικό Κέντρο για την Ψυχική Υγεία και Θεραπεία του Παιδιού και της Οικογένειας "Το Περιβολάκι"
