«Αυτό το πακέτο μέτρων είναι το τελευταίο», δήλωσε ο κ. Αντώνης Σαμαράς.
Δεν το πιστεύει ούτε ο ίδιος!
Διότι ο ίδιος επίσης στο πρόσφατο παρελθόν δήλωνε ότι τέτοια πακέτα όχι μόνον είναι ατελέσφορα, όχι μόνον αποκτείνουν (κτηνωδώς) την πραγματική οικονομία, αλλά
ακριβώς για αυτούς τους λόγους (συν και άλλους) οδηγούν σε νέα πακέτα!
Οπερ έχει αποδειχθεί.
Από πακέτο σε πακέτο φθάσαμε έως εδώ και από πακέτο σε πακέτο θα συνεχίσουμε έως το (όντως) τελευταίο πακέτο: το φέρετρο!
Ο κ. Σαμαράς λοιπόν ψεύδεται.
Ομως τα σκέρτσα της τρεις λαλούν και δυο χορεύουν Τριανδρίας δεν έχουν τέλος.
Ο κ. Κουβέλης θρηνεί για τα μέτρα που αναγκάζεται να πάρει εναντίον μας
υποβαθμίζοντας την ίδια την υποκρισία στο άκρον άωτον της ξεφτίλας! Διότι ακόμα και η υποκρισία τα καταφέρνει καλύτερα απ’ όσον ο Πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ με τις κλαψοκακομοίρικες δηλώσεις του και τις σφόδρα αντιλαϊκές, ακροδεξιές πράξεις του.
Αναδεικνύεται έτσι ο κ. Κουβέλης το ίδιο κορυφαίος με τον κ. Βενιζέλο σε αυτήν την όπερα μπούφα των γελοίων που «ματώνει η καρδιά τους» για όσα μας κάνουν.
Και (κατόπιν καπάκι) μας κάνουν ακόμα χειρότερα.
Οχι δεν είναι το «τελευταίο πακέτο» αυτό που ετοιμάζεται να μας φορέσει κολάρο η τριολέ τριανδρία των εντολοδόχων της Τρόικας. Αν δεν πέσει,
αν δεν την ρίξει ο λαός, θα μας πηγαίνει πέργκολα από πακέτο (κελί) σε πακέτο (κλουβί), ώσπου να μας πάει όλους πακέτο στα Τάρταρα
«διαφωνώντας» μόνον για τη διαδρομή, αν δηλαδή θα πάμε από Καιάδα (Αντωνάκης που είναι και Μεσσήνιος), από Αβυσσο (Μπενύτο που είναι και του χάους) ή από Βάραθρον (Κουβέλης που είναι και της Αλφα - Αλφα Αθηνών).
Δίνουν «μάχες» οι άθλιοι για να σώσουν τις συντάξεις που περικόπτουν οι ίδιοι.
Παίρνουν μέτρα εναντίον μας και κλαίγονται ύστερα με κροκοδείλια δάκρυα μουσκεύοντας τα σατωμπριάν και τις σφυρίδες τους...
Μιλά ο κ. Σαμαράς που έλεγε για επαναδιαπραγμάτευση, που έγινε επιμήκυνση και ύστερα εξαερώθηκε κι αυτή
σε μιαν «ανάσα»!
Μιλά ο μέγας μεταρρυθμιστής Βενιζέλος που έκανε στο αστέρι του ΠΑΣΟΚ τις εννιά ακτίνες εφτά! - ούτε ο μέγας μεταρρυθμιστής Λέων ο ΣΤ’ ο Σοφός έτσι, όταν εξέδιδε τις Νεαρές του υπέρ ξωμάχων
για τους οποίους δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του ο κ. Κουβέλης. Σηκώνει μαμούθ!
Ομως ματαιοπονούμε κάνοντας κριτική στο παράλογο και το ανήθικο. Το παιχνίδι είναι άλλο, δεν είναι κρίκετ (παρ’ ότι οι Αγγλοι επιμένουν ότι και το κρίκετ παιχνίδι είναι), είναι σούμο - ή μάλλον κατς! Το έχουμε γράψει χίλιες φορές και όσο χρειάζεται θα το ξαναγράψουμε άλλες τόσες.
Η κρίση δανεισμού, που έγινε κρίση χρέους, που έγινε Μνημόνιο
είναι εργαλείο!
Για την υποταγή του κράτους (με την απώλεια και της στοιχειώδους εθνικής ανεξαρτησίας), για την σκλάβωση του λαού (με την εξάρθρωση του πολιτισμού της εργασίας) και την αποσάθρωση της κοινωνίας
σε απλόν πληθυσμό (με την καθαίρεση της δικαιοσύνης σε αταβιστικό
συσχετισμό ισχύος των ισχυρότερων προς τους ασθενέστερους) - των
«υπεράνθρωπων» προς τους «υπάνθρωπους».
Η Ελλάδα (με τη φροντίδα και της αποδομητικής προπαγάνδας) έγινε Προτεκτοράτο, για να μπορέσει να γίνει στη συνέχεια Ειδική Οικονομική Ζώνη - όπως αυτές που το Διευθυντήριο της Ενωσης (που πάει για Δ’ Ράιχ) θέλει να δημιουργήσει μέσα στην Ευρώπη - μικρές «Κίνες» (για να μην τρέχει προς άγραν φθηνών εργατικών χεριών στις υπερπόντιες).
Κι όχι μόνον γίνεται η Ελλάδα Ειδική Οικονομική Ζώνη, αλλά μέσα στην «επικράτειά της» θέλουν να φτιάξουν κι άλλες, μικρότερες και «ειδικότερες» Ειδικές Οικονομικές Ζώνες,
όπως αυτές που λίαν προσφάτως πρότεινε ο κ. Κωστής Χατζηδάκης.
Ζώνες όπως της Σαγκάης (κι άλλες στην Κίνα) με ειδικό φορολογικό και εργασιακό καθεστώς,
οδηγώντας έτσι στον διαμελισμό - ναι, στον διαμελισμό! της χώρας. Εν πρώτοις τον κοινωνικό με τις διαφορετικές συνθήκες εργασίας, λόγου χάριν στη Θράκη από την Πελοπόννησο, ή στον Πειραιά απ’ το Παγκράτι, και
κατά δεύτερον στον πολιτικό διαμελισμό και συνεπώς στον εθνικό ακρωτηριασμό.
Η Ευρώπη ευαγγελίσθηκε τη σύγκλιση των κρατών, των λαών και των εθνών και οδηγεί στην απόκλιση, όχι μόνον των κρατών μεταξύ τους, αλλά και των κοινωνιών στο εσωτερικό τους, απόκλιση ταξική
που όλο και βαθαίνει, γίνεται τοξική για τους εργαζομένους και γκέτο της Εδέμ για τους πλούσιους. Λέμε «γκέτο» διότι ακόμα και ο Στίγκλιτζ επισημαίνει στο 1% που υπεξαιρεί τον πλούτο του 99%, οδηγώντας το 80% σε όλο και πιο άγρια φτώχεια, ότι εν τέλει θα υποστεί τα επίχειρα αυτής της Υβρεως.
Ομως, όπως από παλιά έλεγε ο Γκαλμπρέηθ, «οι πλούσιοι πράττουν αφρόνως» - αφρόνως
πράττει και το πολιτικό τους προσωπικό. Για αυτό λένε και πράττουν παραλογισμούς ο κ. Σαμαράς, ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Κουβέλης και η θλιβερή τους κουστωδία.
Μπορεί η «ελεύθερη αγορά να παράγει συνεχώς ιδιωτικό πλούτο και δημόσια φτώχεια», όμως η αντίθεση αυτή (όλο και πιο χαοτική) δεν μπορεί να υφίσταται επ’ άπειρον, ουδέ καν επί μακρόν.
Φοβάμαι ότι αυτοί που δεν βλέπουν πέρα απ’ τη μύτη τους το κακό που μας έρχεται κατακέφαλα έχουν πάρει στο λαιμό τους εκατομμύρια Ελλήνων.
Το κακό που μας έχουν ήδη κάνει είναι δύσκολα ανατάξιμο, μας προσθέτουν συνεχώς κι άλλο...
ως πότε;
