Η αιφνιδιαστική τροπολογία του Γ. Αλογοσκούφη για την MIG, σύμφωνα με την οποία για οποιαδήποτε αγορά μετοχών εταιρειών εθνικής στρατηγικής σημασίας σε ποσοστό άνω του 20% θα πρέπει να ερωτηθεί πρώτα η Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων, δεν λύνει το πρόβλημα. Η πραγματική μάχη για τον ΟΤΕ, μόλις τώρα αρχίζει και η σύγκρουση κυβέρνησης – MIG κατέγραψε το πρώτο επεισόδιο. Η ουσία της υπόθεσης είναι η εξής:
- Τα λεγόμενα «παλαιά τζάκια» της επιχειρηματικής ζωής του τόπου βλέπουν στο πρόσωπο του Βγενόπουλου έναν νέο ισχυρό παίκτη με τεράστια ρευστότητα που διεκδικεί μερίδιο από τα δικά τους κεκτημένα. Το πρώτο μεγάλο χτύπημα της MIG ήταν στον Δ. Δασκαλόπουλο της ΔΕΛΤΑ και στη συνέχεια στον Π. Παναγόπουλου της ακτοπλοΐας. Έτσι ο κ. Βγενόπουλος μπήκε ξαφνικά στα «ρουθούνια» της παλαιάς γενιάς επιχειρηματιών και κάτι έπρεπε να γίνει.
- Οι πιέσεις προς την κυβέρνηση να βάλει φρένο στην εισβολή των Αράβων ήταν έντονες τους τελευταίους μήνες. «Ετσι που το πάει θα σαρώσει τα πάντα», έλεγαν επιχειρηματίες προσκείμενοι κι όχι μόνο στην κυβέρνηση. Ο ΟΤΕ ήταν η σταγόνα που ξεχύλισε το ποτήρι. Αλλωστε δεν είναι τυχαίες οι επιθέσεις του τελευταίου μήνα κατά του Βγενόπουλου που τον χαρακτήριζαν «νέο Κοσκωτά». Το αν είναι βέβαια θα αποδειχθεί στο μέλλον…
- Ο ρόλος του Τύπου και σ’ αυτή την υπόθεση είναι καταλυτικός. Οι περισσότερες εφημερίδες ανήκουν σε παλαιούς επιχειρηματίες, παραδοσιακά τζάκια που στην αρχή είδαν με ενδιαφέρον το εγχείρημα της MIG στη συνέχεια όμως άρχισαν να κλονίζονται. Ο φόβος για τα κεκτημένα υπερίσχυσε της επιχειρηματικής αλληλεγγύης και κάπως έτσι άρχισαν οι πιέσεις στο οικονομικό επιτελείο να κάνει κάτι άμεσα.
- Επειδή το παιχνίδι έχει χοντρύνει δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και ορισμένους στα λόγια δημοσιογράφους οι οποίοι συγκρούονται από διαφορετικά μετερίζια. Ο καθένας από το… pay roll του.
- Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο όμιλος της Marfin δεν εφείσθη διαφημιστικών πακέτων σε όλες τις εφημερίδες. «Είναι πολλά τα λεφτά Ανδρέα…» αναφώνησαν οι εκδότες - επιχειρηματίες, αλλά από την άλλη κάτι έπρεπε να γίνει. Εξ ου και οι «ισορροπίες τρόμου» στις περισσότερες εφημερίδες οι οποίες δεν ξέρουν αν πρέπει να «λιβανίσουν» τη MIG ή να στηρίξουν την κίνηση Αλογοσκούφη να μπλοκάρει την είσοδο στον ΟΤΕ.
- Δεν πρέπει, πάντως, να ξεχνάμε ότι η ίδια η κυβέρνηση «έβγαλε τα μάτια της» όταν αποφάσιζε νέα μετοχοποίηση η οποία πήγε το ποσοστό του Δημοσίου στο 28% και άνοιγε το δρόμο σε επιθετικές εξαγορές. Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι αν «παγώνει» η εξεύρεση στρατηγικού επενδυτή που επιθυμούσε ο Π. Βουρλούμης. Αλλωστε, ποιος ξένος παίκτης θα ενδιαφερθεί για τον ΟΤΕ όταν η κυβέρνηση βάζει προσκόμματα στους επενδυτές; Τέλος, το ίδιο ισχύει και για άλλες εταιρείες στρατηγικού εθνικού συμφέροντος όπως η ΔΕΗ, τα λιμάνια κ.λπ.
