|
Τούτες τις γιορτινές…μέρες!!! ξεφυλλίζοντας αγαπημένα βιβλία, (ιδιόχειρος αφιερωμένα από μεγάλους ποιητές του νησιού μας) διάλεξα για να στείλω τις ευχές μου για το 2008 ποιήματα, γραμμένα σε καιρούς που συγκλόνισαν τον τόπο μας και σφράγισαν την ιστορία του. Στις «πλαστικές» μέρες που ζούμε και μας βομβαρδίζουν τόσες εύκολες ρητορείες κι απαξιώσεις για τον λαϊκό πολιτισμό μας, αποτελούν ανάσες πολύτιμες, μικρά αναχώματα μιας μνήμης που δεν πρέπει να ξεθωριάσει… Αγαπημένοι μου ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με υγεία – αγάπη – δημιουργίες – ειρήνη!!! 1. Στρατής Αναστασέλλης ΄Εδγιου θα κάτςου! 23-12-1944 Γοί καμπάνις του βουγίξαν τσί του πήραν τά χουνιά. Τσνήςαμι 1 παραμουνιάτκου 2 μαζουμένι μές στού χιουνιά. Ούλα τά χουριά χαμλώναν, σαν πουτάμια ςτού γιαλό. Ούλι μας είχαμ΄ ένα ςτόμα μνιάν καρδιά τα΄ ένα μυαλό. Ήρταν μπουγιατζμένις μούρις 3 νά μας πήςιν 4 κατουχή. Τσί θαρούςαν π΄ ς θα φουβθούμι του κρύγιουμα τσί ντ βρουχή. Ρουμανιάςαν5 τά ςουκάτσα τς Μυτιλήνις για μια βραδυά, απί τςκούρια, τσιφτιδέλια, γιαταγάνια τσί ραβδιά. Τι μ΄ ήρτις μ΄ ιφτά παμπόρια, έ Τουρμπούλ, ταχτέρ ταχτέρ! 6 Κατά λάθους ήρτις έδγιου έ ςί σκώνι καθόλ τ΄ αγέρ. «Φςά του ξνόγαλου,7 βρέ Σύμαχι πού καγεί στη μαγειριά». Γιάφτου πήραμι του δρόμου τσί γινήκαμι θηριά. Νύπνους έ μας κολά τ΄ νύχτα γιατί κάναν δουκιμές νάβγιν, φύλαγα στα μπλόκια, ςτέκουμ ςά μπιτόν αρμές. Έδγιου, βρέ διμόνι, θά κάτςου πά στα μπλόκια μί τ΄ αςκέρ, Σά δε ξικουπςτείτι π΄ έδγιου θά μας έβρ τού καλουτσαίρ. Μό8 ντ΄Ζουρπάδινα πού θώργιουμ ουγδουντάρα ςτού πλιβρόμ, έπιφτα ςτ φουτγιά νά ςώςου τού νησί μας απί τα βρώμ.9 Κβάρα φιλινάδις πήκα10 Καςτρινές τς απ΄ τά χουριά γιατί φάγαμι αντάμα τού φαρμάτς τσί τού βουριά. ------------------ Με το ψευδώνυμο «Βλουτίνα Γιαπρακάδινα» έγραψε σατιρικά ποιήματα απ΄ το Δεκ. του 1944 ως τον Αύγ. του 1947 στην εφημ. ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΛΕΣΒΟΣ της Μυτιλήνης. 1. Ξεκινήσαμε. 2. Παραμονή Χριστούγεννα. 3. Αράπηδες. 4. Ποιήσουν, κάνουν. 5. Γινήκαν δάσος. 6. Πρωί-πρωί. 7. Γιαούρτι. 8. Μόνο. 9. Βρώμικους. 10. Έκανα, εποίησα. ------------------------------------------------------- 2. Αργύρης Αραβανόπουλος Καρσί σ τς κουλώνις Καρσί στς κουλώνις τώρα τού στήσαν τού παζάρ΄ Ό,τ΄ έχιν π΄ λούν ί κόσμους για μιά χουφτούδα στάρ΄ : Προίκις, χράμια, καρπιτέλια τσί καρέγκλις τσί σκαμνέλια. Η χήρα η Θειά΄ μ γί Ασμούδα ό,τ΄ είχι μές στού σπίτ΄ τά πούλισι λίγα – λίγα σ΄ έναν μαυραγουρίτ΄ : Κουσταντ΄ νάτα τσί μπακίρια κουταλάκια τσί πουτήρια. Παίρν΄ στά στιρνά τού κονίσμα τς απί τού κουνουστάς΄ τού χών΄ βαθιά στον κόρφου τς του φέρν΄ στον Ανιστάς : -De mi l;ew kyr, Anist;aw πόσα αρβύθια ι Ξ΄στός θα πιάς; Ι γί Ανιστάγις είν΄ θρήσκους τού κόνισμα δεν του πιάν. Δίν΄ ωμούς για τ΄ βιργέτα τς αρβύθια ένα γαβάν. : - Όχ΄ τ΄ βιργέτα μ΄ τσείνι τουν λέγ΄ στί παρακαλεί τσί κλαίγ΄ . Κλαίς γιατί α΄ νοιών΄ς, ώ θειούδα μ΄ πως λίγο ακόμα αν π΄ναγίς, θέλς δεν του θέλς, τ΄ βιργέτα σ΄ θα τ΄ν πάρ΄ ί γί Ανισταγίς. Τσί θα τ΄ν κάνιτι παζάρ΄ για μ΄ αρβύθια, για μί στάρ΄. Η χήρα η θειά μ΄ γί Ασμούδα του δρόμου παίρν΄ κλιαμέν΄ φέρνι του Χριστό σ τς κουλώνις τουν στην΄ τσί πιριμέν΄. Μι του ζόρ΄ βαστά του κλιάμα τς΄ ούλου πιριμέν΄ του θάμα. Στς κουλώνις τ΄ βρίσκ΄ η νύχτα τσί πιάνι να τα μπιρδεύγι. Αφίν΄ του Ξ΄στό στουν τοίχου τσί σκώνιτι τσί φεύγι. Κόσμους γύρου αλαλιασμένους τς΄ ένας Ξ΄στός που βλέπ΄ σαστ΄σμένους. ΑΡΝΑΜΟΥΣ Εκδόσεις: ΜΥΤΙΛΗΝΗ 1985 ------------------------------------------ 3. Ασημάκης Πανσέληνος Καφενείον Γρηγορίου Μπαγιόρη Στην άκρη της οδού λιτό κι απέριττο το καφενείο του σύντροφου Μπαγιόρη. Τη μοναξιά του θέρμαινε η συζήτηση, σα φύσαγε στο δρόμο τ΄ αγριοβόρι. Μες στου γκαζιού τη λάμψη την ωχρόλευκη σκυφτός το «Ριζοσπάστη» ένας διαβάζει, πεντέξι εργάτες τον ακούν αμίλητοι κι ο γεροκαφετζής αναστενάζει. Εκεί ο καφές μισό φράγκο φτηνότερος συγκέντρωνε εραστές του κάθε ωραίου, εκεί είταν η Διεύθυνση κι Σύνταξη του «Επαναστατικού μας του Δικαίου». Από κει μέσα βγάζαμε διαγγέλματα ενάντια στη λευκή τρομοκρατία, ως που ήρθε ο Μεταξάς και μας καρφώσανε και μπήκε να μας πιάσει η αστυνομία. Κάποιοι βρεθήκαν έτοιμοι και τράβηξαν γενναία σε φυλακές και σ΄ εξορίες και κάποιοι, από μια σύμπτωση σωτήρια σκεφτικιστές αλλάξαν θεωρίες. Τώρα με χιούμορ τούτοι θ΄ αναφέρουνε συχνά το καφενείο του κυρ Μπαγιόρη, πήραν πτυχία και κάποιοι πολιτεύονται στις επαρχίες, γιατροί και δικηγόροι. Κι οι άλλοι; Μα γι΄ αυτούς ας μη μιλήσουμε! Κι ο σύντροφος που ζούσαμε μαζί του βαρέθη να προσμένει – τι να προσμένει; - και πούλησε κι αυτός το μαγαζί του. ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΝΕΜΟΥΣ: Εκδόσεις: ΚΕΔΡΟΣ 1964. --------------------------------------------------------
| 
