Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Πώς αλλιώς;



Μαθητές και δάσκαλοι ειδικών σχολείων πραγματοποίησαν χθες συμβολική διαμαρτυρία στήνοντας ένα αντίσκηνο - τάξη στην πλατεία Κοραή. Το Δίκτυο Ειδικών Σχολείων διαμαρτύρεται για το πρόβλημα της μεταφοράς των μαθητών
 
Γιατί οι άνθρωποι υπάρχουν απ' τη στιγμή που βρίσκουνε
μια θέση
στη ζωή των άλλων.
Ή ένα θάνατο
για τη ζωή των άλλων...
Τ. Λειβαδίτης

Όχι, εμείς δεν θα οικειοποιηθούμε τη γλώσσα σας, δεν θα υιοθετήσουμε τον λεκτικό κώδικα που επιβάλλετε και δεν θα σωπάσουμε. Έχουμε ενδιαφέρουσες λέξεις ν' αναμετρηθούμε.
Εμείς δεν θα απαντήσουμε με τον τρόπο σας, γιατί δεν είμαστε η άλλη όψη του αποκρουστικού σας προσώπου όπως επιμένετε, όπως αρέσκεστε να μας παρουσιάζετε.
Δεν θα αφήσουμε τον σαδισμό σας να περάσει, αλλά δεν θα φορέσουμε και το σαδιστικό σας πρόσωπο.
Δεν θα ξοδευτούμε εμείς σε έναν αδιέξοδο θυμό, έστω κι αν συχνά εγκλωβιζόμαστε εκεί, όπως και στις παρυφές της θλίψης, αλλά, όχι, δεν θα μας καταπιεί η γκρίζα ζώνη, όπως θα σας βόλευε.
Δεν θα απωλέσουμε την ανθρωπιά μας προκειμένου να σας αντιμετωπίσουμε, δεν θα θυσιάσουμε την τρυφερότητα και την αγάπη μας, είναι το οπλοστάσιό μας μαζί με το θάρρος και τη μαχητικότητα.
Δεν θα χάσουμε το γέλιο μας, δεν θα χάσουμε το χιούμορ μας, συχνά μέσα τους γίνονται σκόνη τα επιχειρήματά σας.
Εμείς, που έχουμε πάντα ανάγκη ν' απλωθεί η ομορφιά, δεν θα παραδοθούμε στην ασχήμια που υπηρετείτε.
Δεν θα προσπαθήσουμε να σώσουμε το τομάρι μας, γιατί δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος*. Εξάλλου αρκετοί από μας δεν βρεθήκαμε εδώ ακολουθώντας την παράδοση ενός πατέρα, ενός παππού αγωνιστή, αλλά χάρη στα γεμάτα τιμιότητα, ευαισθησία και αλτρουισμό βλέμματα απλών αγωνιστών, μέσα από τις σημαδεμένες πλάτες...
Διαμέσου των ποιημάτων του Λειβαδίτη και του Ρίτσου. Μέσα από ένα κόκκινο γαρύφαλο περάσαμε κι ήρθαμε εδώ.
Δεν είναι για μας ξένος εκείνος που μιλάει άλλη γλώσσα, εκείνος που το δέρμα του χρωματίζεται αλλιώς, αλλά όσοι καταφεύγουν στον φασισμό για να τους βγει η παρτίδα, για να κάτσει το χρήμα στη “σωστή” τσέπη. Κι είναι γεμάτη ξένους αυτή η χώρα, αλλότριους τύπους, μισάνθρωπους, που χάνουν τις λίστες μεγαλοοφειλετών και κόβουν το ψωμί του φτωχού, που νομοθετούν όπως βολεύει, που αθωώνουν σαδιστές του κράτους, που με το ένα χέρι οπλίζουν το χέρι του φασίστα και με το άλλο προσεύχονται στη νομιμότητα. Που αφήνουν 12χρονους Αφγανούς να τρέμουν στο κατώφλι τους τα βράδια.
Οι Ξένοι που φοβούνται τα λόγια που λέμε οι δυό μας με φωνή χαμηλωμένη
φοβούνται τα λόγια που θα λέμε αύριο όλοι μαζί*
Αλλά εμείς δεν θα χάσουμε την εμπιστοσύνη στον σύμμαχο, τον συναγωνιστή, στον όποιο διπλανό κοιτάζει προς τη φλόγα της ζωής.
Πώς αλλιώς; Αφού, μέσα από ένα κόκκινο γαρύφαλο περάσαμε κι ήρθαμε εδώ.

Φωτεινή Λαμπρίδου

* Μικρά αποσπάσματα ποιημάτων του Τ. Λειβαδίτη

Ημερομηνία δημοσίευσης: 26/10/2012 Η ΑΥΓΗ