Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2007

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΣ ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΥΠΕΧΩΔΕ


Το περιβάλλον του κ. υπουργού

Ολες οι προγραμματικές δηλώσεις του υπουργού για το περιβάλλον μέχρι στιγμής αποδεικνύονται γενικόλογες... μακέτες. Το μόνο το οποίο υλοποιείται σήμερα είναι το μεγάλο όραμα οδοποιίας του Γ. Σουφλιά.

Τη νέα του θητεία εγκαινίασε ο κ. Σουφλιάς με τρεις εντυπωσιακές κινήσεις που «συμπτωματικά» αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος. Σαν να ήθελε να προλάβει αυτούς που επιμένουν να θεωρούν απαράδεκτη την καθυστέρηση της Ελλάδας να ιδρύσει ξεχωριστό υπουργείο. Εσπευσε, λοιπόν, να διαφωνήσει με την ΚΕΔ για τη Ζαχάρω, παρενέβη για τον δηλητηριώδη Ασωπό, επέβαλε πρόστιμο στη ΔΕΗ για ρύπανση.

«Η Ελλάδα έχει ίσως το πιο ισχυρό υπουργείο Περιβάλλοντος στην Ευρώπη!» διακηρύσσει ο κ. Σουφλιάς. «Γιατί έχει εξουσία και πάνω στα Δημόσια Εργα. Ο Ελληνας υπουργός -όχι ο Σουφλιάς-, έχει τη δύναμη να πει μέσα σε μια ώρα: σταματάει, αλλάζει αυτό το έργο, γιατί έτσι όπως γίνεται βλάπτει το περιβάλλον».

Αρκεί μια λέξη, λοιπόν, του υπουργού για να εξοστρακιστεί ένα έργο που προσκρούει σε ό,τι ο ίδιος θεωρεί ωφέλιμο για το περιβάλλον. Μία, όμως, λέξη του θα αρκεί με την ίδια έννοια και για να εξοστρακιστεί και κάθε έργο που άλλοι θεωρούν ότι προστατεύει το περιβάλλον. Μια λέξη του αρκεί για να πραγματοποιηθεί η εκτροπή του Αχελώου και μια λέξη για να σταματήσει. Και ποιος είναι, τότε, ο ρόλος των νόμων, των αρμόδιων οργάνων και της κοινοτικής νομοθεσίας;

Ο απολογισμός του «περιβαλλοντικού» έργου που ανέλυσε ο κ. Σουφλιάς στη Βουλή έρχεται να επιβεβαιώσει το φόβο που προκάλεσε η παραπάνω δήλωσή του:

1. «Παραλάβαμε 52 ανοικτές υποθέσεις εναντίον της χώρας μας, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Τις μειώσαμε σε 28».

Εδώ θα μπορούσε κανείς να αντιτείνει ότι η κυβέρνηση παρέλαβε 13 «αγκάθια» στον τομέα του περιβάλλοντος και παρέδωσε 14 («Ελευθεροτυπία», 12/9/07). Αλλά αρκεί να θυμηθούμε τις αντιδράσεις της, όταν το Ευρωκοινοβούλιο υιοθέτησε ψήφισμα υπέρ της διατήρησης του άρθρου 24 στο ελληνικό σύνταγμα (4/9/07).

Μόλις τον Μάρτιο η Κομισιόν έδωσε τελεσίγραφο στην Ελλάδα για τη μη κοινοποίηση πληροφοριών σχετικά με τους εθνικούς στόχους για την καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών και την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου του Κιότο. Τον ίδιο μήνα έθεσε σε εφαρμογή τη διαδικασία προσφυγής κατά της Ελλάδας για παραβίαση της κοινοτικής νομοθεσίας. Πρόκειται για περιπτώσεις που αφορούν τον έλεγχο ουσιών καταστροφικών για το στρώμα του όζοντος, την κάλυψη των ζωνών ειδικής προστασίας για τα άγρια πτηνά, την προστασία των υδάτων και τις κλιματικές αλλαγές.

Ολες οι εξαγγελίες για επίλυση είναι ακόμα μόνο στα χαρτιά και ο ισχυρισμός του υπουργού περί περιορισμού των ανοικτών υποθέσεων είναι μόνο θέμα χρόνου να αποδειχτεί ανακριβής.

2. «Αντιμετωπίσαμε τεράστια θέματα που χρόνιζαν, όπως η καρέτα-καρέτα, ο Κουρουπητός κ.ά. Επί των ημερών μας δεν υπήρξε ούτε μία καταδικαστική απόφαση. Ούτε μία! Εν αντιθέσει με αυτά που συνέβαιναν στο παρελθόν».

Πώς, άραγε, αντιμετωπίστηκαν αυτά τα τεράστια θέματα; Μετά την επιβολή ενός τεράστιου προστίμου στους ιδιοκτήτες αυθαιρέτων της παραλίας της Δάφνης (Ζάκυνθος) τα αυθαίρετα σήμερα έχουν πολλαπλασιαστεί, με αποκορύφωμα τη δημιουργία μεγάλου πάρκινγκ μέσα στην προστατευόμενη περιοχή. Το μόνο που επιχείρησε ο υπουργός Περιβάλλοντος ήταν να διορίσει πρόεδρο του φορέα προστασίας της χελώνας ένα μέλος της οικογένειας των αυθαιρετούχων, μια απόφαση που ανακάλεσε μετά την κατακραυγή των οικολογικών οργανώσεων.

Στην περίπτωση του Κουρουπητού μοιάζει να έχει μπερδέψει ο υπουργός λίγο τις χρονολογίες. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επέβαλε τον Ιούλιο του 2000 το καθημερινό πρόστιμο των 20.000 ευρώ, και αποφάσισε να το σταματήσει μετά το κλείσιμο της χωματερής στις 31/7/2001. Το 2001, όμως, δεν ήταν ακόμα υπουργός ο κ. Σουφλιάς. Η δε ομιχλώδης πορεία του Κουρουπητού φαίνεται στα λόγια του επιτρόπου κ. Δήμα: «Ειδικά για τον Κουρουπητό θα είναι και προσβλητικό για όλους μας να φανεί ότι δεν έχουμε τηρήσει τις δεσμεύσεις που αναλάβαμε» («Καθημερινή», 30/4/06).

3. «Ενσωματώσαμε στην ελληνική νομοθεσία 28 κοινοτικές οδηγίες κλείνοντας όλες τις εκκρεμότητες που υπήρχαν και από 2002!»

Πρόκειται για την υποχρεωτική ενσωμάτωση των οδηγιών βάσει χρονοδιαγράμματος της Ε.Ε. που όμως ουδόλως διασφαλίζεται, εφαρμόζεται ή ελέγχεται στην πράξη. Παράδειγμα: ενώ επιβάλλεται να κατεδαφιστούν κτίσματα και να σφραγιστούν ρυπογόνες βιομηχανίες, το υπουργείο δεν εκδίδει καμιά σχετική απόφαση.

- Η οδηγία για τη θαλάσσια ρύπανση είναι ακόμα παγωμένη ενώ έπρεπε να έχει εφαρμοστεί από την 1/3/07.

- Η οδηγία για τα υδάτινα αποθέματα και τη διαχείρισή τους πρακτικά δεν έχει εφαρμοστεί πουθενά και η Ελλάδα είναι ένα βήμα από νέα καταδίκη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

- Η οδηγία για τους ρύπους είναι προς το παρόν κενό γράμμα.

- Η οδηγία για την προστασία της πανίδας και της χλωρίδας δεν εφαρμόζεται ούτε στα χαρτιά και έχει αφεθεί στο νόμο της ζούγκλας. Τα ισχυρότερα είδη θα επιβιώσουν!

Οσο για την Εγνατία που στοίχισε επιπλέον για να παρακαμφθούν τα καταφύγια του λύκου και της αρκούδας, ξέχασε να μας πληροφορήσει ότι σε αντίθετη περίπτωση η Ε.Ε. δεν θα συγχρηματοδοτούσε το έργο.

- Η οδηγία για το όζον και τα τροποποιημένα είναι ένα βήμα πριν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

- Η οδηγία για τα δάση στην Ελλάδα οδηγεί εν πολλοίς στον αποχαρακτηρισμό τους (περίπτωση Ζαρκαδοχωρίου Αλμυρού, Πεντέλης, τμήματος της Πάρνηθας και πολλά άλλα που θα οδηγήσουν σε νέες καταδίκες).

- Η οδηγία για τον περιορισμό της ενέργειας δεν έχει ενσωματωθεί.

4. «Αντιμετωπίσαμε το τεράστιο περιβαλλοντικό πρόβλημα στην Ψυττάλεια και κατασκευάσαμε το μεγαλύτερο εργοστάσιο ξήρανσης στην Ευρώπη!»

Μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο έργο και τη δοκιμαστική λειτουργία του την ημέρα εκείνη ακολούθησε σειρά καταγγελιών της νομαρχίας Πειραιά για ελλιπή λειτουργία αλλά και κινητοποιήσεις των κατοίκων μέχρι και σήμερα για την αφόρητη δυσοσμία στην περιοχή.

«Στο μηδέν βρίσκεται η απορρόφηση των κονδυλίων για το ξηραντήριο της λυματολάσπης, που προβλέπεται να κατασκευαστεί πάνω στην Ψυττάλεια, παρά το γεγονός ότι αποτελεί έργο πρώτης προτεραιότητας και θα είναι η οριστική λύση για το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό πρόβλημα. Είναι ένα πρόγραμμα ύψους 595,9 εκατ. ευρώ, από το οποίο ώς τώρα έχουν απορροφηθεί μόνον τα 89, ποσοστό που αντιστοιχεί στο 20,20%» («Ελευθεροτυπία», 4/10/07).

5. «Προχωρήσαμε γρήγορα και μελετήσαμε τα ειδικά χωροταξικά πλαίσια για τις ανανεώσιμες πηγές, τον τουρισμό, τη βιομηχανία και το Εθνικό Χωροταξικό Πλαίσιο. Δόθηκαν για διαβούλευση και απομένει η θεσμοθέτησή τους».

Με τα ειδικά χωροταξικά πλαίσια (κυρίως το τουριστικό) το ΥΠΕΧΩΔΕ κατάφερε -κατά τη «διαβούλευση»- να έρθει αντιμέτωπο με όλες τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, όλα τα κόμματα, το ΣτΕ, το ΤΕΕ, τις ανεξάρτητες αρχές, δικηγορικούς συλλόγους, τοπικούς φορείς.

Το Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας δεν συνεδρίασε ποτέ τα τελευταία τρία χρόνια και από τη σύνθεση του νέου φορέα (2007) αποκλείστηκαν όλες οι περιβαλλοντικές οργανώσεις. Η «Επιτροπή Φύση» διαλύθηκε. Μόνοι ευχαριστημένοι οι επενδυτές, οι βιομήχανοι, οι ξενοδόχοι, οι κατασκευαστές και οι εθνικοί μεσίτες ΚΕΔ και ΕΤΑ. «Ξεμπλοκάρουν 100.000 παραθαλάσσια οικόπεδα!», «Νομιμοποιούνται με προσωρινές άδειες 2.500 ξενοδοχεία!», «40 βραχονησίδες θα χτιστούν μόνο στη Χαλκιδική!», «Θεμέλια για ξενοδοχεία σε βουνά, δάση και βραχονησίδες!» έγραφαν τα πρωτοσέλιδα του τύπου.

Οσοι βιάστηκαν να θεωρήσουν ότι ο υπουργός έβαλε τον κ. Δούκα και την ΚΕΔ στη θέση τους στο ζήτημα της Ζαχάρως, ας ξαναδούν προσεκτικότερα τις δηλώσεις του. Ισχύει η παραχώρηση και θα εξεταστούν μόνο επιμέρους ζητήματα «όπου, και αν είναι» προστατευόμενη η περιοχή.

6. «Στο μεγάλο θέμα του Κτηματολογίου βάλαμε νέους κανόνες και νέες βάσεις στο έργο, για να προχωρήσει γρήγορα και δίκαια».

Οι έτοιμες κτηματογραφήσεις δεν έχουν τεθεί ακόμα σε λειτουργία για άγνωστους λόγους. Το πως κτηματογραφούνται οι περιοχές που κάηκαν, οι περιοχές που καταπατήθηκαν, οι περιοχές που ανήκουν με βάση συμβόλαια που έγιναν επί Τουρκοκρατίας στην εκκλησία και στις μονές, οι δημόσιες εκτάσεις και οι κρατικοί παραχωρητές τους, τα χτισμένα ρέματα, οι αιγιαλοί είναι μετέωρο. Με το ίδιο χέρι που φωτογραφίζονται οι περιοχές, αμέσως μετά εκχωρούνται στους ιδιώτες για εκμετάλλευση και γνωρίζει πολύ καλά η δεξιά του κ. Σουφλιά τι ποιεί η αριστερά του. Μάχες δόθηκαν με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις για τη χρονολογία των αεροφωτογραφιών και τους αποχαρακτηρισμούς δασών. Αν ήταν στο χέρι του υπουργείου μπορεί να ίσχυαν οι αεροφωτογραφίες του φετινού Σεπτέμβρη.

7. «Προωθούμε την ανακύκλωση. Από 6% που ήταν το 2004 το ποσοστό ανακύκλωσης των απορριμμάτων που ανακυκλώνονταν, σήμερα ξεπερνάει το 24%».

Εδώ παραλείπει σκόπιμα να αναφέρει ο υπουργός ότι οι ιδιωτικές αλλά και δημοτικές εταιρείες που έχουν αναλάβει την ανακύκλωση αμέτρητες φορές «πιάστηκαν» να αδειάζουν στην κοντινότερη χωματερή συλλήβδην τα απορρίμματα, ανακυκλώσιμα ή μη, και δεν υπάρχει καμία διασφάλιση ούτε συνεχής έλεγχος για τον τρόπο που γίνεται η ανακύκλωση (π.χ. Νέα Λιόσια). Ο σχεδιασμός δε όλο και περισσότερων ΧΥΤΑ καταδεικνύει τη δυσπιστία ως προς την εφαρμογή της ανακύκλωσης.

8. «Εχουμε χρηματοδοτήσει εκατοντάδες έργα αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων».

Πράγματι είναι μεγάλος ο κατάλογος των υπό χρηματοδότηση και υπό κατασκευή αποχετευτικών έργων.

Η εκτέλεση, όμως, είναι ακόμα στα χαρτιά (π.χ. Γύθειο, Χαλκιδική). Κινητοποιήσεις για αυθαίρετες χωροθετήσεις νέων ΧΥΤΑ είναι παρούσες σε καθημερινή βάση. Με ΜΑΤ στα Γιάννενα, στην Κέρκυρα, στην Κερατέα, στο Γραμματικό, στη Φυλή, σε υποβαθμισμένους δήμους της Θεσσαλονίκης, στην Κρήτη κ.λπ. προχωράνε τα σχέδια επί χάρτου.

Και επειδή τα έργα αυτά πάνε πακέτο με τα αντιπλημμυρικά, αναφέρουμε μόνο μερικά από τα γεφύρια της Αρτας: Περαία Θεσσαλονίκης, Κασσάνδρα Χαλκιδικής, Διακονιάρης, Καματερό, Ξυδιάς ποταμός, Μαραθώνας κ.λπ. χωρίς να προσθέτουμε εδώ τις φρεσκοκαμένες περιοχές.

9. «Εκπονήθηκε Εθνικό Σχέδιο και ήδη εφαρμόζεται το νέο αναμορφωμένο νομοθετικό πλαίσιο για τα επικίνδυνα απόβλητα».

Ενδεικτικά: Στη Χαλκιδική πίνουν νερό με αρσενικό από τα λατομεία και τους παράνομους αγωγούς. Στην Εύβοια και στην Κορινθία υψηλές συγκεντρώσεις αρσενικού, νιτρικών, μαγγανίου και άλλων τοξικών ουσιών. Το ίδιο και στο Κιλκίς. Στη λίμνη Κορώνεια πεθαίνουν τα πουλιά από τα δηλητήρια. Στα Οινόφυτα, στην Αυλίδα, στην Τανάγρα στο Σχηματάρι θα αναγκαστεί η ΕΥΔΑΠ να παρέχει νερό γιατί όλα τα νερά έχουν δηλητήρια. Στην Πάρνηθα και στην Ηλεία μετά τις πυρκαγιές το ίδιο πρόβλημα. Χαβούζα αποβλήτων είναι από μόνα τους τα λατομεία Μαρκόπουλου.

Οσο για τα επικίνδυνα απόβλητα, ελάχιστες ποσότητες πράγματι διοχετεύονται με ασφάλεια και τα εκατοντάδες παλαιωμένα οχήματα (με άδεια του αρμόδιου υπουργείου) που κυκλοφορούν, απέχουν πολύ από κάθε προδιαγραφή της Ε.Ε.

10. «Ενισχύσαμε σημαντικά τις προστατευόμενες περιοχές και τις αυξήσαμε κατά 10».

Μόνο ενδεικτικά αναφέρουμε τις υπό καταστροφή ή εγκατάλειψη περιοχές NATURA 2000: Η Πύλος, ο βιότοπος της Βοϊδοκοιλιάς και οι γύρω προστατευόμενες περιοχές θα τραυματιστούν ανεπανόρθωτα από τον οικοδομικό οργασμό και τα γήπεδα γκολφ. Το φοινικόδασος του Βάι θα πνιγεί από τις πόλεις του επενδυτή κ. Ιγκλετον. Η προστατευόμενη περιοχή στα Μάταλα επιχειρείται να μετατραπεί σε χορτολιβαδική έκταση.

Η Κορώνεια αφήνεται να ξεραθεί. Εγκαταλείπεται το δάσος του Σχοινιά, ο Γράμμος, η Β. Πίνδος, η Κερκίνη, η λίμνη Παμβώτιδα στα Ιωάννινα, το Ψαλίδι στην Κω (εδώ ευτυχώς παρενέβη προς το παρόν το ΣτΕ), η Πάρνηθα, η Ολυμπία, ο Καϊάφας, ο Βουραϊκός, η Φολόη, ο Ολυμπος, οι Πρέσπες αφανίζονται. Ο Πάρνωνας, ο Ταΰγετος, ο Ολυμπος, ο Κίσσαβος και τα Βαρδούσια προορίζονται για καταστροφικά χιονοδρομικά κέντρα, το Ελαφονήσι, το Μεγανήσι Λευκάδος, η Οίτη, το Καλοχώρι Θεσσαλονίκης, η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου με επαπειλούμενη καταστροφή διά χειρός Σουφλιά αν γίνει η εκτροπή του Αχελώου, ο Αλιάκμονας, το δάσος της Στροφυλιάς. Νεκρώνουν οι υγροβιότοποι (Αξιού, Νέστου, Εβρου, Πρεσπών Βιστονίδας), η λίμνη Στυμφαλία που ρημάζει και όλες οι άλλες περιοχές που «προστατεύονται» (το 25% της Ελλάδας) και που θα μπορούσαν να είναι το δυνατό χαρτί της Ελλάδας σε όλους τους τομείς ακόμα και αυτόν της ανεργίας, αφήνονται να καούν, να ρημάξουν, να γίνουν δρόμοι, τουριστικές εγκαταστάσεις ή να μετατραπούν σε σκουπιδότοπους (βλ. διπλανή στήλη).

11. «Για το μεγάλο θέμα των κλιματικών αλλαγών, εφαρμόζουμε μια ολοκληρωμένη πολιτική και θα είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις της χώρας μας απέναντι στο Πρωτόκολλο του Κιότο».

Σημειώνουμε, απλώς, ότι το «εντυπωσιακό» πρόστιμο προς τη ΔΕΗ, για το οποίο άλλωστε το Ιδρυμα Μαραγκοπούλου ήταν αφοπλιστικά σαφές, δεν θα ωφελήσει τους κατοίκους και τη μείωση των ρύπων αλλά μόνο τις εισπράξεις του υπουργείου.

Λίγους μήνες νωρίτερα, ο κ. Σουφλιάς, προσπαθώντας να εξηγήσει τις υψηλές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στην Ελλάδα και να απορρίψει τα σενάρια περιορισμού της χρήσης λιγνίτη από τη ΔΕΗ, επικαλέστηκε το πρόβλημα της ενεργειακής επάρκειας της χώρας. Ο υπουργός απέκλεισε μέσα στη Βουλή οποιοδήποτε σενάριο περαιτέρω μείωσης των εκπομπών από τις 150 μεγαλύτερες βιομηχανίες της χώρας, κυρίως δε από τη ΔΕΗ που εκπέμπει το 40% των αερίων ρύπων. «Η Κοινότητα μας ζήτησε επιπλέον μείωση 8,5 μονάδων, εμείς διαφωνήσαμε και στείλαμε τις ενστάσεις μας, είπε ο υπουργός» («Καθημερινή», 22/3/07).

12. «Προωθούμε την οργανωμένη και καλά μελετημένη διαχείριση και προστασία των υδατικών πόρων».

Η εκτροπή του Αχελώου παρουσιάζεται ως ...περιβαλλοντικό έργο από τον κ. Σουφλιά, παρά τις αντιδράσεις αρμόδιων επιστημονικών φορέων.

Μόνο η κατασκευή των γηπέδων γκολφ (και χιονοδρομικών κέντρων) ανά την ελληνική επικράτεια είναι ικανή να προκαλέσει σύμφωνα με τους ειδικούς τεράστιο πρόβλημα στα υδατικά αποθέματα αλλά και στον υδροφόρο ορίζοντα που έχει μειωθεί κατά 30%, ακόμα και αν οι επενδυτές ισχυρίζονται ότι οι μονάδες αφαλάτωσης θα καλύψουν τις ανάγκες του καταστροφικού χλοοτάπητα με τις τρύπες. Μην ξεχνάμε ότι οι μονάδες αυτές είναι κάτι σαν τα φίλτρα στα ρυπογόνα εργοστάσια. Οσο πιο σωστά λειτουργούν, τόσο περισσότερο κοστίζουν στον ιδιοκτήτη τους.

Περιοχές στις οποίες τα υδατικά αποθέματα θα επηρεαστούν καίρια από τον οικοδομικό οργασμό, τα γκολφ και τα χιονοδρομικά είναι η Χαλκιδική, η Αταλάντη, ο Βόλος, η Μεσσηνία, η Κρήτη, τα καμένα βουνά και, βέβαια, τα νησιά των Κυκλάδων.

Οι ανεξέλεγκτες γεωτρήσεις και οι επεκτάσεις των λατομείων και ορυχείων τέλος είναι αυτή τη στιγμή άλλος ένας παράγοντας που οδήγησε και οδηγεί στον αφανισμό των υδάτινων πόρων και στην ακαταλληλότητα των πόσιμων νερών. Σκουριές Χαλκιδικής, Μαρκόπουλο Αττικής, Μήλος, Κοζάνη, Πτολεμαΐδα, Γρεβενά, Οίτη, Κλειδί Φλώρινας κ.λπ. Οι λίμνες και τα ποτάμια της Ελλάδας έχουν γίνει αγωγοί φυτοφαρμάκων, βλαβερών ουσιών και λυματοδεξαμενές των βιομηχανικών μονάδων.

Ο νόμος για την εξόρυξη ορυκτών παραμένει κράτος εν κράτει στο ελληνικό δίκαιο και καταδικάζει ολόκληρα δάση, οικισμούς και αιγιαλούς σε αφανισμό.

13. «Προχωρούμε σημαντικές αναπλάσεις σε μεγάλες και μικρές πόλεις».

Μερικές μόνο από τις αναπλάσεις του υπουργού επιβεβαιώνουν του λόγου το αναληθές. Το Ελληνικό, το Πεδίον του Αρεως, ο Ιππόδρομος, ο Ελαιώνας, η Πεντέλη, το Γουδί, το κτήμα Ζωγράφου, η Καισαριανή, ο Υμηττός, η παραλιακή, όλα συνδέονται πλέον με οικιστικά σχέδια, πάρκινγκ και Βωβουπόλεις.

Ολες οι αναπλάσεις πραγματοποιούνται με μικρό ή μεγάλο σκόντο στο περιαστικό και αστικό πράσινο και στο οξυγόνο. Με δικαιολογία την έλλειψη κοινοτικών και εθνικών πόρων -ειδικά για το Ελληνικό αυτό αποδείχτηκε ανακριβές μετά την αποκάλυψη του κ. Παπαδημούλη αλλά και τις δηλώσεις της αρμόδιας επιτρόπου- το μπετόν και πάλι είναι ο ασφαλής σύμμαχος του υπουργού.

Γρήγορα και η Θεσσαλονίκη ακολουθεί το πατρόν της Αθήνας με την υποθαλάσσια οδό, τα Γιάννενα, ο Βόλος, η Πάτρα και πάει λέγοντας.

14. «Εντατικοποιήσαμε τους ελέγχους και ενισχύουμε την υπηρεσία των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, με στόχο να τους υπερδιπλασιάσουμε».

Δεν διαπιστώνεται καμιά αύξηση ελέγχων στις καταπατήσεις, στα αυθαίρετα, στις ρυπογόνες βιομηχανίες και στα δηλητηριασμένα νερά.

Η κατάταξη και μόνο της πολεοδομίας και πολλών τοπικών αρχών στην πρώτη κλίμακα της διαφθοράς αλλά και τα μη μέτρα στους όποιους ελέγχους είναι η πραγματικότητα. Οσο και αν ενισχυθούν οι έλεγχοι και οι επιθεωρητές περιβάλλοντος τις άδειες τις δίνει το ίδιο το υπουργείο.

Για την ώρα εναπόκειται μόνο στο ΣτΕ, στις ανεξάρτητες αρχές, στους πολίτες και στις οργανώσεις τους ο ρόλος της προστασίας της φύσης.

Τα μόνα συγκεκριμένα και άμεσα εμφανή έργα του ΥΠΕΧΩΔΕ συνοψίζονται σε ένα είδος: Δημόσια - Κατασκευαστικά! Τριπλάσιοι εθνικοί άξονες ανά την επικράτεια από την Αλεξανδρούπολη μέχρι την Καλαμάτα και από την Ηγουμενίτσα διαμέσου του Ολύμπου μέχρι τα Καλύβια Αττικής. Υποχρηματοδότηση του φιλικού προς τη φύση σιδηροδρομικού δικτύου. Μεγάλα λιμάνια εκτός κλίμακας για να προσεγγίζουν τερατώδη κρουαζιερόπλοια αλλά και τάνκερ (Αλεξανδρούπολη, Τυμπάκι) και εμπορικά. Ηδη το ΣτΕ έχει μπλοκάρει κάποια από αυτά (Στύρα Ευβοίας, Νάξος κ.α.). Αεροδρόμια, ακόμα και σε περιοχές που ήδη διαθέτουν (π.χ. δυτική Πελοπόννησος) ώστε να μην «κουράζονται» οι τουρίστες των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων.

Φαντάζουν εφιαλτικά τα υπουργικά σχέδια. Ο κ. Σουφλιάς δηλώνει ότι η Ελλάδα θα παραμείνει ένα απέραντο εργοτάξιο. Παρόλο δε που δεν ενδιαφέρθηκε να ανανεώσει ούτε τη δική του άδεια οικοδομής στον αμαρτωλό δρόμο Αθηνών-Σουνίου ήρθε η ομερτά των κατασκευαστών να εξαφανίσει το γεγονός από όλα τα τηλεοπτικά (πλην ΣΚΑΪ) δελτία σε ανταπόδοση του μεγαλόπνοου υπουργικού οράματος οδοποιίας.

Για να επιβεβαιωθούν οι στίχοι του Μπρεχτ: «Ο,τι σε σένα ήταν βουνό το ισοπέδωσαν και σκέπασαν την κοιλάδα σου. Από πάνω σου περνάει τώρα ένας δρόμος άνετος».

http://www.iospress.gr